"“Yazarlık, kelimelerle saklambaç oynamaktır; ne zaman ‘buradayım!’ desen, okur zaten ‘orada’dır.” – Umberto Eco"
"“Yazarlık, kelimelerle saklambaç oynamaktır; ne zaman ‘buradayım!’ desen, okur zaten ‘orada’dır.” – Umberto Eco"
Yüreklerine dokunabiliyor muyuz acaba insanların? Bedensel temasın ötesinde, ulvi bir duygu, müthiş haz dolu bir şey. Gözlerin gözlere sevgi ile bakması ve karşınızda ki insanın bakışları ile yüreğinize dokunması...Yaratıcımız olan Allah bize ''Şah damarımızdan daha yakın'' olduğunu söylüyorsa, alabildiğine dokunuyor demektir bize ve onun dokunduğu yerlerde de bereket
Kelepçeye ne gerek var. Elim kolum bağlı. Ben yalnızlığa mahkumum. Sen olsan olsan bir gardiyan olursun. Oysa ben bütün zincirleri kırmak isterim. Sen ise sadece hapsetmek istersin beni senin zindan gibi karanlık dünyana. Senin kapasiten budur. Bir mum yaksam karanlığı yok etmek için, rüzgar olursun.
YZ
Kitabın adı; “Esrarlı Ada”, yazarı; Jules Verne…
Kitabı az önce bitirdim…
Jules Verne’ni, tâ çocukluğumdan beri takip etmeye çalışan ancak parası olmadığı için kitabından alamayan ve okuyamayan bir okuyucuyum. İlkokuldayken aynı okulda okuduğum bir okul arkadaş(!)ımın elinde görürdüm Jules Verne’nin kitaplarını. Arkadaşa gıpta ile
Dünyada her dakika 235, hergün 334.000 insan doğmaktadır. Buna karşılık dakikada 93, günde 134.000 insan ölmektedir. Buna göre doğumlar ölümlerin iki mislidir. Doğumların %74'ü az gelişmiş ülkelerde meydana gelmektedir . Tüm dünyada insan sayısının çoğalması, kaynakların hakkaniyetle paylaşılmaması sonucu, insanların büyük bir kısmı açlık, sefalet, hastalıklar içerisinde acı
Zor biliyorum, çok zor, olmaz gibiyiz, kısmetim değilsin.
Yakarız be sanki yangınlarda küllerimizi, hı, ne dersin?
Eski aşktan kalma bir acı,
Şimdi sen eski aşk mı oldun? Ya bu taze ateş de ne içimdeki?
Hiçbirimiz diğerimizi bilmeyiz. Bilinmeyenlerin deryasında işte yüzer gideriz. Biz zalimleriz, biz sevenleriz, biz zulmedilenleriz ve aynı şeyiz işte. Hep de haklıyız.
Yazmak sevgisi değildi aslında, yazamamak korkusuydu beni anlatan.Hangisi bendim bu anlattıklarımdan. İçimde gezdirdiğim ışıklar hangi insanların gölgelerini vuruyordu odamın duvarlarına.
Ondan bahsetmek istiyorum ama zor geliyor. Ne biliyim onun hakkında sadece yazı yazmak hoşuma gitmiyor işte.
'' Oyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Oyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgarlarında
Ardında savrulsunlar ,unut yaprakları
