"Yarın yine mi 29 Haziran? Bu takvimcilerin hiç mi yaratıcılığı yok?" – Douglas Adams (kurgusal)"
"Yarın yine mi 29 Haziran? Bu takvimcilerin hiç mi yaratıcılığı yok?" – Douglas Adams (kurgusal)"
Bir yazar Zaman geçer derler, fakat heyhat... zaman durur, geçen biziz. demiş. Bu görüşe katılıyorum. Zamanın geçtiği izlenimimiz bir yanılsamadan ibaret. Zaman var mı yok mu bilemiyorum. Çünkü içine girmek istesem giremiyorum, dışına çıkmak istesem çıkamıyorum. Öyleyse zaman, ne var ne de yok! Bazıları zamanı durdurmak istiyormuş. Zaten
Ahmet Hamdi Tanpınarın, 20 Mart 1960ta Adalet Cimcoza kaygılar içinde yazmış olduğu bir mektubu var. Pariste o dönemde birden bahar geliyormuş Önce; kaygı söz konusu değil, yol boyu giderken, çiçek hali çıkıyor şairin karşısına. Divan edebiyatının şükûfenâmelerini hatırlıyor. Sonra, adlarını bilmediği otuz çiçek. Bu renk ve şekil şöleninden
YZ
Bütün dünya bunlara gülüyor...
yaşamak, insanların iki durum arasında tecrübe kazandığı ve edindiği bu tecrübelerini etrafına aktarmakla yükümlülük sahibi olduğu olaylardan ibarettir;
Gelelim gazetelere ki okuma ile ilgili çok önemli istatistiklerdir... Gazeteyi spor sayfasından okumaya başlayan erkekler ile, ana sayfadan başlayıp okumaya çalışanların birbirine oranı nedir? Ayrıca spor sayfasından okuyanlar ilk önce hangi futbol takımının haberini okumaktadır bu da çok önemli bir istatistik olmalı... Öyle ya Fener mi Cimbom mu,
Gün aşmıştı. 2010 yılıydı. Telefonum çaldı. Arayan iş yerinde yıllarca birlikte çalıştığımız baş editörümüz Mustafa abiydi. Neşeyle açtım. Mustafa, sesin çok yakından geliyor hayrola! (Oysa yıllık iznin de Ceşmedeydi) demeye kalmadan, o sesin içinden soğuk bir rüzgâr geçti. Kekeleyerek, zorlanarak Canım çok sıkkın Yuşa! Sen tanımıyorsun ama ben
Siz iki bacağınız ile hava basarken millete onun sesi çıkmıyor hiç. Nasıl çıksın ki? Öyle masum bir şekilde orada duruyor. Siz bazen dengenizi kaybetseniz bile, onun başına kötü bir şey gelmedi mi hep dengeli bir yaşam sürer o... Ne o yoksa kıskandınız mı? Kıskanmayın canım, niye kıskanacaksınız ki?
dünyamızı aydınlatan, hayatımızda yer bulan güzellikleri görmemizin en önemli sebebi olan ışıkların, önüne indirilmekte olan perdeleri kaldırmak için neden gayret göstermiyoruz?
Her insanın yemek, kitap, renk zevki farklıdır. Hani bilmiyorum ama acaba ağız tadına benzer bir zihin tadı da var mıdır insanların? Mutlaka olmalı diye düşünüyorum Yoksa insan okuduklarını, gördüklerini; iyi, güzel, çirkin ve kötü diye nasıl ayırabilir ki?
Aşk dediğin; öyle bir his ki Herkese göre değişir Herkes kendince hisseder ama toplumun gerektirdiği gibi davranmayı olağan sanır Bana göre ise Tek bir an. Tek bir an ama. Saniyelik Biliyorsun, bildiğini de biliyorum
