Çocuklarımıza, gençlerimize çevre temizliği alışkanlığı ve çevre bilinci kazandıramadığımız için, bir öğretmen olarak kendimi suçlu hissederim. Başkalarının temizlediği yerleri kullanırken çok daha fazla dikkat etmemiz gerektiğini düşünürüm
kimileri göremez kutlu sevdamızın vuslatını; kimileri unutmuştur vuslatın varlığını...
Hayata dokunmak, yaşamı tam dokunduğumuz yerden yakalamak belki de... Yaşamda bizim için çok önemli olduğunu belkide farkedemediğimiz bir duyuyu yüz üstüne çıkarmaktı tüm isteğim
Aniden gece oluverirdi, elim içki şişelerinin neminde üşürdü... Birazcık sarhoş olacak olsam birdenbire aklıma geliverirdin...
Uykuya dalmak üzereyken huzuru ne kadar özlediğini hayal meyal anlıyorsun ve bu his her gece tekrar eder. Yastığın yumuşaklığı, çarşafların serinliği hayattan bezginliğini her defasında unutturur, sabaha kadar.
Kaleme dokunuyor bazen elim.
Kalem kağıda dokunuyor.
Sana yolluyorum yazdıklarımı. Ellerin kağıda dokunuyor ve gözlerin. Ellerim sana dokunuyor, ellerine
ve gözlerine.
Azgın dalgalar vuruyor gönlüme... köpük köpük... bembeyaz... Sütliman olmayı bekliyorum sadece... Kafamı kaldırıp baktığımda aynaya; yeniden gülmeyi bekliyorum. Bekliyorum...
Bir kedinin, kuyruğunu yakalama çabasıydı aşk dediğimiz..Aslında bizim bir parçamız, her an bedenimizde taşıdığımızdı ama nedense oyun oynamak istediğimizde hep kovalayıp yakalayamadığımızdı aşk..
Evet dünlerle bu günü harmanladığımda, değişen pek birşey olmasa da , değiştirecek yine bizlersek, yarın için çok daha umutluyum şimdi.
sersemlik anlam dünyamızı ele geçirince içimizdeki kişilikler delirir. itin biri kendini feda ederek kelleyi fırına sokar ve düzeninizin altını üstünü eller. kimisi anlam dünyanızın düzenine inat hep geniş zamanda konuşmayı marifet beller. vaziyeti geneller. eller var ki tüfek ellemeye müsait değiller. münasip bir yerde düzeninizden inerler. istisnalar kaideyi
Bir yerlerde okumuştum biriktirme alışkanlığının duygu ve düşüncelerle direk ilişkisi varmış…
Aklıma takılan sorulardan bazıları ve kendimce varsayım olasılıklarım...
Her an ölebilir, öldürebilir ya da öldürülebilirsin, -ve bu herkes için geçerli -doğumla başlar ölümle yakınlaşmak. Neyi öldürdüğünü bir tek sen, o da, sadece - bazen, bilebilirsin!
Ya sende öldürülenler, içinden kayıp gitmesine izin verdiklerin, en
Bu şehir yaman bir düş olan hayatımın yansıyışı olarak kalsın istiyorum. Bu sokaklar, küçük olayları büyük yaşamanın bir sancısı. Küçük bulutlar büyük gökyüzünü nasıl etkilerse işte öyle. Bulutsu bir yaşamın bir insan üzerinde bıraktığı izler…
Temel soruları sormadığımız, sormaktan kaçtığımız sürece kendimize bir yol bulamayacağız! Şu günlük yaşam yada "hayat tarzımız" dediğimiz sünepeliğe isteyen istediği kadar "övgüler" düzse de köşelerinde, itiraz ediyorum. Bizden bir şey kalmayacak geriye.
Dışına çıkıp hayatın içindeki kendini ve geri kalan herşeyi seyretmek acı verir. Tarif edilmez bir acı.
Sensin ve değilsin. Parçalanmış bir nesne veya boyut değiştirmiş olduğunu sanırsın. Fantastik bir filmin içinde olduğunu düşünürsün, oysa herşey çok gerçek. Hayat: acıtan, gerçek.
Gazeteleri karıştırır, tv kanallarını
futursuzca yalan soyluyorum. yuzume taktigim maskeyle hilekar bir kumarbaz gibi karisiyorum kalabaliga... bildiklerim cehaletle yontuluyor ve cahil cumleler tum gunumu sarmaliyor.
