• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1121
|
|
|
|
Biyokimyasal etkileri bakýmýndan, canlýlar âleminin dengesini saðlamada çok büyük önem taþýyan bakteriler, sayýlarý oldukça fazla olan ve hemen hemen her yerde yaþayabilen canlýlardýr. Hýzla çoðalma özelliðine sahip olan bakteriler, tüm ekosistem ve insanlarýn yaþamýnda önemli bir yere sahiptirler. |
|
1122
|
|
|
|
Rayder Windham tarafýndan yazýlýp Cem Demirkan tarafýndan çevirilen Star Wars: Darth Vader Yükseliþi ve Düþüþü isimli kitaptan bir bölüm... |
|
1123
|
|
|
|
Hayallerim vardý dünyaya dair. Ama vazgeçtim tüm onla ilgili hayallerimden. Varsýn dünya yine bu haliyle kalsýn, nede olsa birgün kalmayacak... |
|
1124
|
|
|
|
Zaman.... hani þu bendini yýkýp su gibi akýp giden acýmasýz zaman......Hani,yelokovanla akrebin birbirini kovaladýðý,giden günün bir daha sla geri gelmediði,hani þu "zaman en iyi ilaçtýr" dedikleri zaman.En kötü durumda geçmek bilmeyen,ama en mutlu anda göz açýp kapayýncaya kadar geçen ,eskiden herþeyin daha kýymetli olduðu "ah...bizim zamanýmýzda" diye baþlayan cümlelerdeki zaman..
|
|
1125
|
|
|
|
Sanýrým ben hep sahici bir ablam olsun istemiþim. |
|
1126
|
|
|
|
hayaller görmeye baþladým..
|
|
1127
|
|
|
|
Salgýlan ey mutluluk hormonum yoksa kendimi 2'ye böleceðim. Hangi düðmeydi bu, nereye basmam gerekiyordu? Aþka mý yalnýzlýða mý?
Dünyanýn tüm dertlerini 2'ye koysak, sallasak sallasak, köpürse; yazýnýn kýsa olduðunu düþünüp tekrarlasak: Dünyanýn tüm dertlerini 2'ye koysak, sallasak sallasak, köpürse; ne kadar okunur bu yazý? |
|
1128
|
|
|
|
Sanýrým bu yüzden hiç hayallerim olmadý benim. Belki bu yüzden yeni günden hiçbir þey beklemedim, bu yüzden yarýna ait düþler kuramadým, ya da belki bu yüzden, hiç hayal kýrýklýðý yaþamadým ve yine belki bu yüzden, yaþadýðým her þeyi olaðan karþýladým.
Bu yüzden, bazen bir avuç kuru toprak oldum, bazen bir damla su.
|
|
1129
|
|
|
|
Fakat "biz duygusunu" anlatmam gerekirse, bu konumda birçok þey deðiþiyor. Bunu size bir örnekle açýklamak istiyorum. Örneðimiz ; bir iliþki. Bir iliþki, iki kiþilik dev bir tiyatroya benzer. Ýki kiþi yönetir, iki kiþi senaryosunu |
|
1130
|
|
|
|
Göz açýp kapayana kadar geçen zaman... Uzun ve kýsa bekleyiþler... Ýnsan ruhunun zýtlýklarý... Satýr aralarýna gömülmüþ hüzünler... Ayný tada sahip göz yaþlarý olan yabancýlar... Soyut...
"...gözlerini açtý...
Nefes helezonlar çizerek buharlaþýp karýþýrken dünyanýn pisliðine, içine kirletmek veya kirletilmek için bir nefes daha aldý. Hücreleri hýzla pay etti kendi aralarýnda oksijeni." |
|
1131
|
|
|
|
Bir an cep telefonumun yanýp sönen ýþýðýna takýldý gözüm, mesaj gelmiþ olmalýydý..."Cenaze evindeyim “ demiþti en son, “sonra cevap vereceðim sana”…Sanýrým saatlerdir boðulma hissi yaþamama sebep olan bu cümlelerdi…Mesajý okumaya baþlamamla, boþluða düþmem bir anda oldu sanki. ”Necati amca’yý kaybettik!..” |
|
1132
|
|
|
|
Eðer sen;
Ölmediysen,
Nefes alabiliyorsan.... |
|
1133
|
|
|
|
Görüldüðü gibi bilginin yanlýþ kiþilerin eline geçtiði takdirde insanýn zarar görmesi içten deðildir. Öyleyse bilginin kölesi olmuþlara dikkat etmek ve önemsememek gerekiyor. Bilgi kölelerin en büyük acýsý hesaba alýnmamaktýr. Bu acý onlarýn yok oluþudur. |
|
1134
|
|
|
|
Bir yýldýz kayardý sonra gözlerimden, gecenin alnýna bir sevgili dayayýp birinin tetiði çekmesini beklerdim... |
|
1135
|
|
|
|
Eylül…
En sevdiðim ama en sevmediðim ay…
Mutluluk ve mutsuzluðu ayný zamanda yaþamak…
Sevmek…
Sevmeyi hak edip etmediðini düþünmek… |
|
1136
|
|
|
|
haayatý gerçeðini gösteren çok güzel bir Senai Demirci eseri |
|
1137
|
|
|
|
Düþlerimiz de bizim gibi yaþamýmýzýn bir parçasý. Bazen o kadar gerçekçi olur ki, günlerce kurtulamayýz etkisinden. Bazen de düþ mü gerçeklik mi ayýrt edemeyiz. Düþ içinde düþ, dünya içinde dünya... |
|
1138
|
|
1139
|
|
|
|
Yediveren gül bahçem
Hayat elbiselerimi bohçalayýp koyduðum naftalin kokulu sandýðým… |
|
1140
|
|
|
|
Zaman öylesine hýzla akýp giderken hangimiz, hangi mutluluðun içinde kaybolduk ki ya da hangi acýda öylece kalabildik. Herþey yaþandý ve bitti, hayat yine eskisi gibi kaldýðý yerden devam etti. Biz hayata geç kalmýþ benliðimizle koþmak istedik, hiç nefes almadan koþmak ama geçmiþin bize verdiði o acý zehirle hep sendeledik. Oysa hayat hiç yenilmiþlik kabul etmeden öylece akýp gitti, (gidiyor). |
|