• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
941
|
|
|
|
Gelmeyecek trenleri kaçýrdýn sen hayatýnda zaten |
|
942
|
|
|
|
Adamlar þimdi beni þimdi korkutuyor.
Jane Campýon’un Isabel Archer’i gibi.Bir tabaðýn içinde binlerce aðýz seni seviyorum sözcükleri söylerken, o sadece düþ yolculuðunu bitirmek istemiþti.Çýktýgým bu sesiz yolculukta CAMDAN KALBÝM ‘i valizime korkan merhameti ve sevgiyide valize kilitledigim için rahatým.
|
|
943
|
|
|
|
Yangýnýma bir avuç su getirirken yorulacaksanýz, zahmet etmeyin, bu yangýn þölenini kaçýrmayýn! |
|
944
|
|
|
|
Keþke demeden önce olmalý her þey insanýn hayatýnda
Öyle yaþamalý ki hayatý keþkelere yer olmamalý... |
|
945
|
|
|
|
Belki bu yazýda diðer bir sürü bazý yazýlar gibi kiþisel mastürbasyondan baþka bir þey deðildir ki hala komþu toprakta insanlarýn karýnlarý kurþunlarla doldurulurken…. |
|
946
|
|
|
|
"Koþmak istersin sevinç çýðlýklarý seninle beraberken..."
|
|
947
|
|
|
|
"Hep birþeylerin arkasýn saklandýn..."
Okuyun ve eleþtirilerinizi benim e-mail adresime gönderin... |
|
948
|
|
|
|
Zaman her saniye ile birlikte ölür, sonra tekrar dirilir. Her ölüm yeni bir diriliþtir.Ya hüzünlü yahut da tebessüm örülü. |
|
949
|
|
|
|
Birden geldi.Aslýnda bu gerçek deðil. Niye yazdým anlamadým.Yani ben böyle deðilim. Deðilmiyim? |
|
950
|
|
|
|
bazen de yýrtýk elbiseli bir kadýn olurlar gökyüzünde...Memeleri kurtulur baðlarýndan.Ýþte, o zaman baþlar yaðmurlar.... |
|
951
|
|
|
|
Hayatýn kimliðine dair bir deneme.Onun dilinden anlamak onu tanýmak için bir ipucu var:ZAMAN....Zaman açtýrýyor açmayan çiçekleri;zaman konuþturuyor hiç susmayan yürekleri...Bu yazýda hikayesi dinlenilen bir dost var.Ancak cümleler tamamen bana ait.Caným arkadaþýmýn bugün doðum günü.Onun bu mutlu gününü yürekten kutluyorum... |
|
952
|
|
|
|
Önce ayný kitabý okumamýz dikkatimi çekti sonra, elleri. evet! Elleri.. buruþmuþ, titreyen elleri.. |
|
953
|
|
|
|
Yaþamýn boþluðu yazýyla dolar...ve en çok çocuklar içindir dünya... |
|
954
|
|
|
|
Kaçacaðýn bir sýðýnak yok artýk, bekleyiþinin seni çaresiz býrakan bu tufanýnda...O gelecekse kendine dönebileceksin. O yoksa kimsenin olabilmesine mümkünat yok!
|
|
955
|
|
|
|
Ýstersen git, ama zorunda deðilsin. Ýçin gidiyor sen kalýyorsun. Sen kalýyorsun için gidiyor. Ýyi, peki; seni yormuyor mu bu? Garip gelmiyor mu sana! Nedir o kendine koyduðun hedefler, idealler!? Yük gelmiyor mu sana? Geleceðini yaþamak istemiyor musun? H |
|
956
|
|
|
|
Sade kahvemin son yudumunu alýrken, herkesi tekrar inceledim. Masadaki kürdan kadardý þiþmanlýklarý, yada ben çoktan ateþe vermiþtim tüm komedi tahtalarýný... |
|
957
|
|
|
|
Düþüncenin insan bazýndan ele alýnmasýnda entellektüel açýdan yazara yazar demek,þaire þair demek,sanatçý demek tüm yüreðini ortaya koymuþ,kabýna sýðmayan bir kiþiliði oluþturan bir bütünü meydana getirmek demek deðil midir?.. |
|
958
|
|
|
|
Bir alay insan geçiyor önümden.Ellerinde bayraklarý,rengarenk,öbek öbek.Haykýrdýklarý sözcükler ayný ama farkýnda deðil gibiler.Ellerindeki bayraklara bölünmüþler gibi.Hiçbir renk diðerine karýþmýyor ama ayný yolda yürümeleri ilginç geliyor. |
|
959
|
|
|
|
Oysa ne ben ona, ne o bana þöyle olursan seni daha çok severim demiþtik. Kuraldý bu, farkýnda olmadan, sana ait olmayana ulaþmanýn gizli anahtarlarýný bir bir bulmuþtuk. |
|
960
|
|
|
|
Düþmenin baþ döndürücü amansýzlýðýnda hayata nanik yapmak istiyorum, düþmekten korkmam, Aþk ile ölümsüz olmuþum ben... |
|