“Aman yavrum bak polis amcalar geliyor”
“Hiþt duyacaklar”
“Aman sus konuþma dinliyorlar”
“Sana ne senmi kurtaracaksýn bu ülkeyi?”
“Onu öyle yazma tutuklanýrsýn”
“O biz senin yaþýndayken de çok uðraþtýk ne oldu ha bak halimize”
“Aman yavrum býrak sen bunlarý eline ekmeðini al da sonra uðraþýrsýn”
“Parasýz siyaset olmaz!... Önce aç karnýný doyur hayvan herif benim paramla solculuk taslýyor hýyar”
“Aman be ya sana ne sana dokunmayan yýlan bin yýl yaþasýn, býrak senden atlasýn kimde patlarsa patlasýn”
“Üç beþ kiþiyle mi kurtaracaksýnýz vataný? Hadi oradan güldürmeyin insaný”
“Eþek oðlu eþek, hayvan kadar oldun bir iþin yok hala solculuk oynuyorsun önce bi karnýný doyur!.....”

     Yazma, çizme, konuþma, bakma, söyleme, duyma, yürüme ve sakýn ola ki sistemin istediði dýþýnda bir þey yapma. Sadece akþama kadar bilgisayar baþýnda otur, onu bunu nasýl tavlarým yataða atarým diye düþünüp o porno siteden bu porno siteye dolaþ kýsacasý tamamýyla bir insan dýþý yaratýk ol iþte o zaman yukarýdaki hiçbir sözcüðü duymaz hayatýný yaþarsýn.

     Kim bilir kaç kere duyduk bu sözcükleri ve bilmem kaç kere anlatmaya çalýþtýk kendimizi. Ama maalesef o 1980 cuntasýnýn beyinlerin üzerine septiði ölü topraðýný ve korku masalýný temizleyemedik. Þimdi fazla deðil sadece otuz yýl sonra yine Pasifik ötesinden birileri naralar atýyorlar yüzlerine yapýþmýþ kirli tebessümleri ile. “ Bizim çocuklar baþarýyorlar!....” Nedir bu böyle ve nereye kadar gidecek hiç sordunuz mu kendinize? Öylece boþ vermiþ öylece kendi dünyasýný kurmuþ milyonlarca insan o dünyalardan ne zaman dýþarý bakacaklar? Ne zaman körleþen, çýplaklaþan ve yok olan kültürümüzü kaybolmaktan kurtaracaklar? Daha ne kadar sürecek bu baský karþýsýndaki boyun eðme zihniyeti? Vatan’ýn her köþesinde onlarca Atatürk’çü Yurtsever aydýn göz altýna alýnýrken neden elimiz koynumuzda öylece izliyoruz olanlarý. Emperyalizmin faþist diktasý yatak odalarýmýzý bile gözetleme fantezisi yaparken biz neden hala dinlenmekten korkuyor söylemekten çekiniyoruz asýl gerçekleri? Neden yürümüyoruz VATAN diye NAMUS diye? Göz göre göre sattýklarý vatan topraklarýmýzý neden sahiplenmiyoruz? Bunca kanunsuzluk karþýsýnda neden hala sesimizi çýkartmýyoruz? Neden Mustafa Kemal ‘in BURSA NUTKU’nu unutuyoruz? Neden?

     Asýl suçlu kim diye soruyorum kendime bu nedenler arasýnda? Asýl suçlu kim? Asýl suçlu aman dokunma yanarsýn, yok konuþma tutuklanýrsýn diyen ailelerin apolitik binlerce seks tutkunu sapýk gençleri üretmelerimi? Sorgulamaktan, yargýlamaktan uzak sadece ye iç yan gel yat psikolojisinde hayatýný devam ettiren gençliðin vurdumduymazlýðý mý? Bu ülkede aleviysen yakýlýrsýn, solcuysan asýlýrsýn!.. Hem solcu hem aleviysen iþte orasý daha acý ne olur halin bilinmez. Bu korkularla var edilen bir gençlikten beklenen nedir þimdi? Kokuyu yüreklere aþýlan o 1980 çýkmazýndan kurtulamayan beyinlerin önümüze koyduðu biz düzenin parçalarýyýz iþte. Bugün dünya engelliler günü, ve ben tüm yargýlamayan, araþtýrmayan, düþünmeyen ve kendimde dahil eyleme geçmeyen onca insanýn engelliler gününü kutluyorum. Kendimizi avuttuðumuz sistemin kirli çarký içinde kaybolan geleceðimize inat öyle çaresizce sýkýþmýþýz ki artýk beyin ölümümüz gerçekleþmiþ. Okuduðumuz kitaplardan öðrendiðimiz teorilerle Türkiye’ de sadece geliþi güzel Devrim teorileri oluþturmaktan öteye gitmiyor çabamýz. Engelliyiz, kendimi de katýyorum içine biz beyinlerimize kurduðumuz nice engeli aþamadýk. Belki kimilerinin yanýnda biraz daha iyiyiz bu tartýþýlýr ama engelliyiz iþte. Bir ottan yada bir inekten farkýmýz yok. Otu inek yiyor, sonra bilinen faliyet ve biz sadece posa oluyoruz. Ýneðin memesine bile yararlý bir süt olarak inemiyoruz. Çünkü posayýz iþte bu devrimin önünde engelden baþka hiçbir þey teþkil etmeyen sözde Devrimci grubu.

     Evet, susturan büyükler, susturulan genç beyinler. Þöyle bir bakalým mý arkamýza. Evet “ bekara kadýn boþamak kolay gelir” dediklerinizi duyar gibiyim. Haklýsýnýz evet yaþadýðýnýz acýlarý sevdiklerinize yaþatmamak adýna çizdiðiniz yol doðru olabilir ama þimdi o yolun çýktýðý çýkmaz sokaða ne demeli? Hiç yargýladýnýz mý kendinizi? Hiç bu lanet olasý Faþist düzenin varlýðýnda benimde bir rolüm var dediniz mi? Kaçýnýz su gibi içtiðiniz kitaplarý önerdiniz çevrenize? Kaçýnýz “sorgula!.. mücadele et!... hakkýný ara!... ben arkandayým!...” diye bildiniz? Aman dikkat lerle geçen uzun soluklu bir otuz yýl. Aman da Aman … Hadi þimdi yaraktýðýnýz o bomboþ bebek kadar bile beyni çalýþmayan kimi popçu, kimi topçu kimide sapýk olan gençliði sevin. Aman da aman !... vücutlarý geliþmiþ ama beyin kaslarý geliþmemiþ milyonlarý saldýnýz sokaklara gözleri insanlarýn gözlerinden ýrak kimin kalçasýna kiminin bacaklarýna yada bilmem neresine bakan onca moloz dolaþýyor þimdi sokaklarda. Onca korkak insan. Pardon insan dedim insan mý acaba? Bana insanýn tarifini yapar mýsýnýz?

     Ýnsaný olgusu geliþmeyen bir varlýk bana göre devrimci olamaz. Devrimci önce çevresini en küçük yapý taþýndan baþlayarak güzelleþtiren insandýr bana göre. Bir bakýn ya. Allah aþkýna bir bakýn. Çevresine sadece çýplak görmek isteyen bir toplumdan bahsediyoruz. Ve nereye gidiyoruz bu sapkýn zihniyetle öylece bomboþ? Yakýn tarihini bilmeyen, býrakýn yakýn tarihini hadi öte dursun kimler tarafýndan yönetildiðini bile bilmeyen bir sürü ucube topluluðu. Suçlular kim peki? Evet hep bir aðýzdan omuzlarýmýzdaki sorumluluðu silkip atalým “kim olacak tabiî ki 1980 cuntasý” dediðinizi duya gibiyim. Ne cuntaymýþ be. Bizler kendini devrimci sanan zihniyete ne demeli? Bizim hiç suçumuz yok mu? þöyle bir bakýn çevrenize 1980 cuntasýndan kurtulan kendilerini devrimci diye adlandýran 50 yaþ üzeri vatandaþlarýn durumlarýna. Hepsi kalýn enseli ve kemerlerinin üzerine dökülmüþ kocaman göbekleriyle ellerinde þampanya kadehleri emeðini satan insanlarýnýn kanlarýný emmektedirler. Daha dün emeðin sömürülmesinden bahseden bu devrimci dostlar þimdi o þampanya kadehlerinde emekçilerinin kanýný içip mevcut emperyalist iþbirlikçi iktidarýn þakþakçýlýðýný yapmaktadýrlar. Ne acý!.. acý mý? Yoksa dilim varmýyor!... Acýyan yerlerine oturamasýnlar demekten baþka söyleyecek tek bir söz bulamýyorum.

     Evet, þikayet etmek onu bunu yargýlamak yada birilerini suçlamak sadece bir insanýn kendi vicdanýyla hesaplaþmasýndan öte bir þey deðildir. Bunu tüm samimiyetimle söylüyorum ve bende bir çok bu yazýyý okuyan dostlar gibi þu an kendi vicdanýmla hesaplaþýyorum. Ne yapýyoruz? Hiç bir þey !... Koskoca bir hiçten baþka hiçbir þey yok avuçlarýmýzýn içinde. Peki ne yapabiliriz? Ýþte o noktada týkanýyorum. Her þeyi ama her þeyi bir yana koyup tüm gemileri bir kiprit çöpüyle ataþe vermek istiyorum. Ve o mücadelenin içinde var olmak istiyorum tüm hücrelerimle. Aydýnlanýyor bu engin düþünce ile yaþadýðým dünya. Ve kendimi buluyorum, bakýþlarým derinleþiyor yüreðimdeki umut kabýna sýðmýyor. Yüzündeki tebessümün rengi daha da canlanýyor ve öylece dim dik öylece yürekli hissediyorum kendimi. sonra bir bakýyorum kendime. Ekonomik anlamda yok olmuþ, hayatýný bile zorla idame ettiren ve kapitalist sistemin çarkýna sýkýþmýþ ben nasýl tüm bu çirkeflikten kurtulup ayaklarýmýn üzerine basacaðým? Öylece çekiliyorum tekrar yaþadýðým ine ayný çaresizlik içinde ve okuyarak teorik olarak kendimi tatmin ediyorum sadece. Pratiklikten uzak ve öylece yalnýz. Örgütlü mücadele içinde yoldaþlarýnla omuz omuza mücadele etmenin insana kattýðý deðeri hiç bir þey vermiyor. Sadece uzaktan izliyorsun o adam gibi adamlarý. O Denizli’de, Ankara’da ve Ýstanbul’da yüreklerini ortaya koyup iþbirlikçi karargâhlarý basan yiðitleri selamlýyorum.Sonra o binlerce yüreði ellerinde baðýmsýzlýk bayraklarýyla meydanlara inen ve yürekleriyle direnen binlerce kiþiyi. Ve o yürekli insanlar geliyor aklýma taþ duvarlar arkasýnda beyinlerini özgür býrakarak bu mücadele içinde var olan engel tanýmayan o yürekli Aydýnlarý. Hiçim diyorum sadece koskoca bir hiç. Çeliþiyorum kendimle, belki benim gibi düþünen yüzlerce binlerce hatta milyonlarca insan gibi. Sadece öylece bakýp, öylece sorguluyorum.

     Evet bakýn cevap bulamýyoruz. Ne yapmak gerekiyor dediðimiz zaman iþte binlerce insanda bu yazdýklarýmýn bir benzerini koyup önlerine öylece vicdan muhasebesi yapýyorlar. Oysa yanlýþ yapýyoruz. Bizler hayat kaygýlarý ve günlük kaygýlar içinde kaybolan ve gelecek kaygýlarýný baþkalarýnýn omuzlarýna yüklemiþ asalaktan öte deðiliz. Hiç bir þey yapmadan o yürekli insanlarýn mücadelesini bir sülük misali sömürmekten baþka yaptýðýmýz hiç bir þey yok. Ne yapmalý? Oysa yapýlacak bir þey olmalý? Üç kiþi beþ kiþi yada daha fazlasý kendimizi sakladýðýmýz inden çýkarak omuz vermeliyiz bu yüke. Akþamlarý televizyon karþýsýnda uyuklamaktansa enerjimizi çevremizdeki yok olan insanlarý kazanmakla harcamalýyýz. Uyumamalýyýz gerekirse, Koþamasak ta yürümeliyiz, yürüyemesek de emeklemeliyiz yapmalýyýz iþte bir þeyler; olmamalý böyle. Kimilerimiz evini arabasýný deðiþtirme derdinde, kimilerimiz ev eþyasý deðiþtirme yada yaþadýðý hayatý biraz daha iyileþtirme derdinde. Peki bu neden böyle? Bireysel iyileþme ile toplumsal iyileþmeyi nasýl saðlayacaðýz? Kendi hayatlarýný iyileþtirmek için çabalayanlar acaba yoldaþlarýný hiç düþünüyorlar mý? Devrim bireysel bir istekten öte toplumsal bir kurtuluþ yoludur. Peki, bu devrimci mücadele içinde bu bireyselcilik neden? Sistemin kirli çarkýndan bahsederken, o sistemin en küçük çarkýnýn birer diþlisi olmuþ beyinler artýk. Sitemin içinde çark olursanýz o sisteme hayýr diyemez hale gelirsiniz. Çünkü sitem sürekli sizi içine çekecek ve siz sadece o çarktan diðerine atlayan bir diþili olmaktan öteye gidemeyeceksinizdir. Çark bile olamayacak sadece diþli olarak yaþanacak bir ömür. Ayný kýsýr döngü içinde ayný yörüngede yok olmaya doðru yol almaktan öteye gitmeyecek bir yaþam.

     Yaþam!.. yaþamak!... veya yaþatmak!...veya kirlenmeden dik durarak yaþamak!.. birbirine çok bezese de kelimeler içerik ve anlam farklýlýklarý bakýmýndan aslýnda önümüze sunulan þýklardan sadece bir kaçý. ve seçim tamamýyla bize ait. Ya yeter!... deyip haykýrmak zamaný yada öylece her aynaya bakýþýmýzda kendimizden utanarak yaþamaya alýþmalý. Sizce ne yapmalý?

     Artýk ayaða kalkmalý, Üzerimizdeki bu lanet olasý ölü topraðýný atýp “YETER” diye haykýrmalý. Bu Faþizan, bu adaletsizliðe son noktayý koymalý. Artýk örgütlenmeli, artýk emperyalizme ve onun iþbirlikçilerinin karþýsýnda dim dik onurlu savaþý vermeli! Yýkýlmalý artýk bu emevi saltanatý yýkýlmalý artýk bu padiþahlýk düzeni ve bozulmalý oyunlarý BOP’larý ve bölme planlarý. Yaþanacak ne varsa yaþanmalý, ölümse ölüm, direniþse direniþ ama sonunda boyun bükmek olmamalý. Kim ne derse desin, kim ne söylerse söylesin bu korku imparatorluðunun yýkýlma vakti gelmiþtir. Bu düzenin mevcut savunucularýnýn Pasifik ötesindeki emir aldýklarý büyükleriyle birlikte tarihin karanlýk sayfalarýna gömülmeleri gerekmektedir. Bunu yapacak olan Anadolu topraklarýnýn yüz yýllardýr sahibi olan Türk milletidir. Nasýl Çanakkale’de, Sakarya sýrtlarýnda verilen þanlý mücadelenin yeniden verilme vaktidir. Güneþ artýk SAMSUN’ dan deðil SÝLÝVRÝ’ den doðacaktýr. Nasýl Atalarýmýz demiri eriterek Ergenekon destanýný yazdýlarsa, bu günde emperyalist iþ birlikçileri bu topraklardan silerek ve Silivri zindanlarýndan çýkarak bu destaný tazelenecektir. Artýk vakit düþünme vakti deðil eyleme geçme vaktidir!.. Ya bizde bu tarihin utanç sayfalarýnda yerimizi alacaðýz yada onurlu tertemiz bir Türkiye için mücadele edeceðiz. Hadi, bakýn artýk aynaya ve haykýrýn yüzünüze. Yüzleþin artýk bu gerçekle ve haykýrýn artýk içinizdeki öfkeyi “ YETER!......” diye haykýrarak omuz olun bu mücadeleye ve bitsin artýk bu zulüm bu korku , bu onursuzluk ve bu çirkefli her bir yürekten dökülen öfkenin onurla buluþmasýyla. Gün mücadele günüdür. Gün Mustafa Kemal olmak günüdür. ”YETER!....” Dinleyin Nazým’ý ve irkilin artýk. “yiðitler; kuva-i Milliye yiðitleri ayaða kalkmanýn vaktidir þimdi” “YETER be YETERRRRRR!......”


www.hamzaekiz.com

http://www.facebook.com/PSAKD/posts/258188687559390#!/pages/Hamza-Ekiz/138596183387?sk=friendactivity