Adam uzanarak, çýðlýklar atan Alican’ý Gülbahar’ýn elinden aldý. Sonra Gülbahar’ý da ayak bileðinden yakaladý; büyük bir uðraþ vererek iki tutsaðýný giriþ tarafýndaki tozlu yere sürükledi. Gülbahar habire tekmeler savurmayý sürdürmekteydi. Eline yerdeki uzun kemiklerden birini geçirerek bu defa adama kemikle vurmaya baþladý. Terörist, kendisine vurmakta olan kýza bir yumruk salladý, yumruk Gülbahar’ýn tam aðzýna denk geldi. Gülbahar bir an afalladý sonra iyice sinirlenerek, adamýn yanaklarýný týrmaladý ve parmaklarýný adamýn gözüne sokmaya çalýþtý. Adam ona tekrar vurmak istediðinde diþleriyle adamýn kolunu yakaladý ve aðzýnýn içi kanla dolana kadar ýsýrdý. Adam öfkeyle Gülbahar’ýn boynunu yakalayýp boðacak gibi sýkmaya baþladý. Gülbahar’ýn nefesi kesilerek bir karþýlýk veremedi. Adam onun boynunu býrakmadan sürükleyerek dýþarý çýkarttý.
Gülbahar, nefesi neredeyse kesilmiþ, yarý baygýn halde adamýn çekiþtirmesine uyarak yürümeye baþladý. Terörist, Gülbahar’ýn boynunu sýkmayý hiç býrakmayarak, yaný baþýnda korkuyla yürüyen Alican’ý onun kadar zorlanmasa da, yine de bazen çekiþtirerek, bazen hýrpalayarak dar koridorlarý ve merdivenleri feneriyle aydýnlatarak aþtý.
Terörist onlarý küçük maðaraya kadar getirdi.
Onu, dýþarýda bekleyen arkadaþý geldiklerini anlayýnca içeri doðru seslendi.
“ Yakaladýn mý?”
“He, yakaladým piçleri!”
Adam önce Alican’ý, peþinden de Gülbahar’ý dar geçitten dýþarý doðru yönlendirdikten sonra, kendisi de sürünerek çýktý.
Maðaranýn önündeki açýk havaya ulaþtýklarýnda herkes soluk soluðaydý. Ufak tefek terörist Gülbahar’ýn ýsýrdýðý koluna baktý, yarýmay þeklinde diþ izleri kan içindeydi. Adam, yakýnýndaki Gülbahar’a sert bir tokat attý. Bu arada Alican ayaða fýrladý, kaçmak için hamle etti ise de adeta havada uçarak çocuðu uzaklaþamadan yakaladý. Yarlara yaklaþtýklarý sýrada Alican baðýrmaya ve debelenmeye baþladý. Adam onun debelenmesinden usanarak kolaylýkla yerden kaldýrdý ve bir çanta gibi omzuna atýp, yarýn tepesindeki ufak bir çýkýntýdan dikkatle aþaðý inmeye baþladý. Ýriyarý terörist de Gülbahar’ý, arkadaþý gibi omzuna kaldýrdý. Gülbahar, belinde taþýdýðý býçaðýna ulaþmayý düþündü fakat adam ellerini çok sýký tuttuðundan ellerini kullanamamaktaydý. Adam tepesindeki vahþi kedinin çýrpýnmasýna kýzmaktaydý. Taþýdýðýnýn oðlan çocuðu olduðunu düþündüðünden, sesini kessin diye hayâlarýný sýkmak için elini çocuðun bacak arasýna uzattý, bir kýz çocuðu olduðunu anlayarak þaþkýnlýkla duraladý, bu andaki gevþeklikten istifade eden Gülbahar uzanýp býçaðýný eline aldý, bütün gücüyle adamýn göðsüne saplamaya çalýþarak adamý yaraladý. Adamýn gömleði kan içinde kaldý. Öfke ve acýyla baðýrdý.
“Yandýýým!”
Adamýn eli acýyla göðsüne gidince serbest kalan Gülbahar, býçaðý var gücüyle bir kez daha, adamýn boynuna doðru salladý. Adam içgüdüsel bir refleksle kolunu kaldýrýnca býçak adamýn kolunu keserek etine saplandý. Gülbahar adamýn omzundan bastýklarý çýkýntýda yere düþtü ve hemen doðruldu, ayaða kalktýðý gibi var gücüyle yukarý doðru týrmanýp kaçmaya baþladý. Terörist kolunda saplý kalmýþ býçaðý etinden çýkartýp bir kenara attý, Gülbahar’ý yakalamak için hemen peþinden yukarý çýkýp koþmaya baþladý. O tepeye ulaþtýðýnda Gülbahar maðaraya giden yolu yarýlamýþtý bile. Adam da oldukça hýzlýydý ve uzun adýmlar atarak kýza gitgide yaklaþmaktaydý. Koþu maðara giriþine geldiklerinde, Gülbahar’ýn tam da yakalanmak üzereyken kendini içeri atmasýyla bitti. Tam bu sýrada adam arkadaþýnýn ýslýðýný duydu. Dönüp, baktý, arkadaþý yarýn baþýndan elini baþýný uzatmýþ, gelmesini iþaret ediyordu, arkadaþýna küfür etmeye baþladý,
“Lanet herif! Ne var ulan, a..na kodu’um?”
“Fiko aða, gelin diye iþaret etmekte...”
Terörist bir harabenin giriþine baktý, bir arkadaþýna. Çaresiz, arkadaþýnýn yanýna gitti.
“Kýz ne olacak? Býrakacak mýyýz?”
“Bir piç kurusu için aðayý kýzdýrma. Yürü!”
O da, eliyle öteki kolundaki yarasýný ovuþturarak inmeye baþladý.
Gülbahar, adamlar yarýn baþýnda kaybolur kaybolmaz saklandýðý yerden çýkarak kayalýða koþtu.
Dik Kayalardan inmeye çalýþan terörist onun tam aþaðýsýndaydý. Daha da aþaðýda, yolun yarýsýnda omzunda Alican ile diðer terörist inmekteydi.
Gülbahar, çaresizlik içinde baðýrmaya baþladý:
“Alican!”
Alican, ablasýnýn sesini duyarak feryat etti;
“Gülbahar!”
Teröristler dönüp Gülbahar’a baktýlar, sonra dikkatle inmeyi sürdürdüler.
Alican, feryat etmeyi sürdürerek, “Gülbahar, bana yardým et!” diye haykýrýyordu.