Bakarken uzaklara
Ağlardı yüreği kadının
İstemezdi yol bitsin
Her şey bitsin…

Yaşlanan bedenin içinde hala çocuktu
Gözleri uzaklaşan geminin ardından bakıyor
Üzülen o gözlerinden yaş akıyordu

Masadan kalktı sessizce
Umudu yoktu aslında
Geçmiş gelecek arasında vasattı

Büyük bir yaraydı gece kanayan
Yıldızlara kadeh kaldırıyor
Kederini böyle gizliyordu..

Gülmek mi ….?
Hem de en kahkahasından
Rüzgâ'a inat savruluyordu bedeni
Çoban yıldızına takılmıştı buğulu gözleri
Derin bir nefes çekti
Yorulmuş bir geceye dalmıştı
Umutsuz düşünceleri…



H.Deniz HATİPOGLU
2012