Gök gri bir toz halinde
Kadýnýn saçlarýna esmeyi düþündü
Kendi sýnýrýný aþmýþ,
yürürken düþünceliydi kadýn
Eteði savrulurken rüzgarda
Ilýk naðmeleri süzüldü bacaklarýna…
Her dokunaklarýnda, oynaþtý rüzgarla
Bu grilik hayra alamet deðildi sanki
Birden gökten saðnak baþladý
Her damlada vücudunun irkildiðini
Ani düþüncelere zerk etti
Suyun zikriydi bu sana diye iç geçirdi
Kendini sevmeye baþlamýþtý kadýn
Her vücut irkiliþinde coþuyordu kaný
Her ihanetin vuruþunu hissediyordu içinde
Gözyaþýný akýttý bol bol
Gülümsedi sonra
Kendine inanamýyordu bu kahkahasýnýn
Sebepsiz gülüþünün…
Kendini keþfediyordu artýk
Bütün bedenin aþkýný hissediyor
Ama hala kendine inanamýyordu
Yaðmur her düþüþte kadýn diriliyordu
Saçlarý bedeni her yeri ýslanmýþtý
Gök aðlarken o gülüyordu
Kimseye aldýrmadan
Kadýnlýðýný yaþýyordu
Bunu geç fark etmenin acizliðini düþündü
Birden hüzün geçti göðsünden
Ama artýk olmuyordu
Hüznü ruhunu býrakmýþ
Mutluluðu bedenin aþký olmuþtu
Kadýn kendini keþfetmenin hazzýnda
Yaðmur þiddetli kükremekte
Her þimþek çakýþta, o çatallanmanýn güzelliðiyle
Kendinden geçen kadýn
Ýhtirasýn her doðuþuyla sarsýlmakta
Artýk ne dünya umrunda
Ne terk ediþleri
Ne hayatýn üzüntüleri
Kadýnlýðýn cennetinde o
Bir yaðmurun yarattýðý içtimai duruma
Hayretin zevkiyle sarhoþluðuna
Kendini kaptýrmýþ
Adeta susuzluðunu gidermiþti..
Kadýn ruhu özgürdü artýk
Kendi bedeninde ölümsüzlüðü görmüþtü
......

Bendenizden iyi bir dilek;
Kadýnlarýn bunu fark etmelerine
Kendilerini yaþamalarýný temenni ederim..

deniz 2009