Öðlene doðru telefon çalmaya baþladý. Açmak istemedim, çünkü ya birileri kitap satmak için ya internet ve televizyon yayýnlarýný pazarlamak için ya da market tanýtýmý için arýyor olabilirdi. Ayrýca “Telefon, ücretsiz check up v.s kazandýnýz” gibi vaatlerle dolandýrýcýlýk yapmaya çalýþan birinin aramýþ olabileceðini de düþündüm. Telefon çaldý çaldý, cevap vermeyince kapandý. Biraz sonra ayný numara tekrar arayýnca açtým. Telefonun ucundaki ses:
-Merhaba! Ýyi günler, nasýlsýnýz, Oruç Baba ile mi görüþüyorum? Diye sorularý sýraladý.
-Evet benim. Teþekkür ederim iyiyim. Kusura bakmayýn ama ben sesinizden sizin kim olduðunuzu çýkaramadým.
-Affedersiniz, önce kenedimi tanýtmalýydým. Ben Kedicik!
-Kedicik mi? Hani þu meþhur Hoca’nýn Kediciklerinden biri misiniz?
-Hayýr deðilim. Beni onlardan birine benzetmenize doðrusu üzüldüm. Her taraflarý estetik operasyona uðramýþ ve silikonla doldurulmuþ bu bayanlarla benim en ufak bir benzerliðim yok.
-Yoksa, masal kahramaný Çizmeli Kedicik misiniz?
-Hayýr, o da deðil…
-Ha þimdi anladým! Öyleyse þu trafoya mýrafoya giren kediciklerdensiniz!
-Deðilim, ben hayatýmda ne trafoya girdim ne de mýrafoya… Ben bildiðiniz normal kediciklerden biriyim.
-Ama bir devlet büyüðümüz seçim günü sizin kediciklerin trafolara girmesi yüzünden yaklaþýk 40 ilde elektrik kesintisi olduðunu söyledi.
-Yalan söylüyor demeyeceðim, çünkü ayýp olur ya da suç unsuru kabul edilebilir. Bir de mahkemelerde aylarca sürünüp tazminat ödemek zorunda kalmayayým. Ama sayýn devlet büyüðünün yanlýþ bilgilendirildiði kesin.
-Nasýl bu kadar emin olabiliyorsunuz?
-Eminim, çünkü elektrik çarpan bir tek kedi bile olmadýðý gibi trafoda çekilmiþ kedi fotoðrafý da yok. Biz trafoya girmiþ olsaydýk hemen fotoðraflarýmýzý çekip yandaþ medyaya servis ederlerdi.
-Anladýðým kadarýyla siz kedicikler bu durumdan çok rahatsýz olmuþsunuz.
-Evet, rahatsýz olduk. Üstelik kendimizi savunamadýk da. Yargýsýz infaz dedikleri iþte böyle bir þey!
-Mahkemeye baþvurup þikâyetçi olsaydýnýz, en azýndan bir tekzip gönderseydiniz?
-Ýlahi Oruç Baba, çok hoþsunuz!
-Neden?
-Bana söyler misiniz? Mahkemelerde tek bir tane bile kedi üye var mý?
-Bildiðim kadarýyla yok.
-Öyleyse mahkemede bizi kim dinleyecek? Kim savunacak? Avukatlarýn içinde de kedi olmadýðýna göre!
-Yani, desenize iþiniz Allaha kaldý!
-Aynen öyle.
-Benden ne istediðinizi hâlâ anlayabilmiþ deðilim.
-Sesimizi duyurmanýzý, protestomuzu iletmenizi istiyorum.
-Memnuniyetle. Ancak beni kim dinleyecek veya okuyacak ki sesinizi duyurabileyim?
-Öyle demeyin! Elli ya da yüz kiþi bile duysa bizim için önemli.
-Pekiyi, öyleyse söyleyin mesajýnýzý.
-Biz kedilerin mutlu bir þekilde geçirdiði bir ay vardýr: Mart. Biz bu ayda sizin dizilerinizdeki padiþahlarýn da sýk sýk yaptýðý gibi halvete gireriz. Halvete girdiðimiz mekanýn bizim açýmýzdan hiçbir önemi yoktur. Yani trafo mýrafo gibi yerleri halvete girmek için seçmeyiz. Ýþte bizim hakkýmýzda çýkarýlan dedikodular, bu ayýmýzý zehir etti. O nedenle yapýlanlarý milyonlarca kedi adýna protesto ediyoruz ve kamuoyuna arz ediyoruz.
-Bu kadar mý?
-Bir de son söz olarak þunu söyleyeceðim: Siz Oruç Babamýzýn “Sorgulamayan insan cahildir, sorgulatmayan ise zalim.” Deyiþi var. Biz, bu haksýzlýklarý sorguluyoruz ve dolayýsýyla da cahil deðiliz; ama sorgulatmayanlar varsa onlar da ne olduklarýna kendileri karar versinler. Hoþça kalýn.
-Güle güle sevgili Kedicik!