ANNEM

Hani þöyle, geçmiþ sekiz yýlýma dönüp bakýnca, epey yazý yazmýþým.Yazdýkça yaþamýþým; yaþadýkça yazmýþým.Kimi zaman kelimeler tükenmiþ, bir kýsýr döngünün içinde harfleri vurmuþum duygularýmýn duvarlarýna..Kimi zaman yazmýþým dilediðimce.Yazmayan bu duygunun ne olduðunu anlayamaz.Sonuçta Binnur tarihine bakýnca, dört kitaplýk, yüzlerce denemelik bir hayatým olmuþ demek ki.
Bana göre aþk demiþim.
Bana göre dostluk demiþim.
Bana göre sevda demiþim
Demiþim de demiþim....Bugün ANNEM diyorum.Nasýl anlatabilirim duygularýmý bilmiyorum ama, yine teslim oldum yüreðime, bakalým yüreðim neler diyecek size..
Annem ve tüm Anneler için.

Annem;

Bu yazýyý da, diðer tüm yazýlarýmý okuduðun gibi okuyacaðýný biliyorum,bu sebepten dolayý biraz telaþlýyým.Okudukça aðlayacaðýný da biliyorum ama yazmazsam olmaz.Yazdýðým kitaplarda senden bahsettiðim sayfalar var elbette ama sana, sadece sana özel bir yazý yazmak zormuþ.Seni çok seviyorum.Anneler ve evlatlarýn duygularý kolay anlatýlacak bir konu deðil.

Hayat beþ koca yýl, bedenlerimizi birbirinden ayýrdý.Farklý bir kentte yaþadýðým o dönemlerimi düþününce , þimdi yanýnda olduðum bu günlerin kýymetini daha iyi anlýyorum. Can dostumsun. Yanýmda olamadýðýn zamanlarda, yaptýðýmýz telefon görüþmelerinin aðýr faturalarýný ise ,babama yorumlatmak gerekir..Ne zaman hayatým puslu havalara girse , ýþýðýn elinde nerede olursam olayým, kurtarýrýsýn beni. Hani kendimden geçip, ‘Depresyondayým’ þarkýsýný dinlediðim ve evden dýþarý çýkmadýðým dönemsel sýkýntýlarým vardýr bilirsin, þimdi itiraf ediyorum onca dertten kaçtýðým, en güvenli sýðýnaðýmsýn sen benim. Uzun uzun süren sohbetlerimizde, kendime pay çýkaracaðým misalle melerin ya da dokundurmalarýndan nasibimi alýyor ve anlýyorum seni annem .Senin hep þýmarýk kýzýn olarak kalacaðýmý da biliyorum.Rejimde olduðun zamanlarda çayýna þeker atmayýp, bal kattýðýný ve bu rejimin nasýl bir rejim olduðunu sana soracak en ayrýcalýklý insaným herhalde. Doðum günümde beni arayýp kutlamak yerine, seni arayýp sana teþekkür eden arkadaþlarýma da bu kutlamanýn hesabýný sen sor artýk:)

Her zaman, sana hiç uymasa bile saygý duydun tercihlerime, bir erkeðe gönül kapýmý açtýðýmda önce durumu anlamaya çalýþtýn, sonra akýp gittiðim nehrin önüne engel olmadan sessizce izledin ama sonu ayrýlýk olduðunda saatlerce duygularýmý anlamlandýrmaya çalýþýp moral vermeye çalýþtýn. Canýmsýn. On sekizli yaþlarýmda, yüzümü yaðlý boyalý bir resme çevirdiðim ve kilomu en az iki kilo artýran makyajlarýmý bile anlayýþa karþýlardýn.Sigara içtiðimi sana ispiyonladýklarýnda, yakalayana kadar inanmadýn.Ýlk trafik kazamý, yanýmda sen otururken yaptýðýmda, önümüzdeki duran dolmuþa neden çarptýðýmý sormadýn bile ’ Ýn de arabadan þu arabanýn sahibini bulalým.’ Dedin, ben þaþkýnlýktan sana bakarken.Evet annem, ne zaman hayata karþý donup kalsam, buzlarýmý kýrmadan sen erittin.Ben büyüdükçe dertlerimde büyüdü, senin de yükün aðýrlaþtý farkýndayým.Ýçimde fýrtýnalarýn koptuðu anlarda, yüreðimden içeri sýzan güneþ, senden selamla girer asileþen ruhuma, yumuþarým.
Biliyorsun dün gece aðýr bir rahatsýzlýk geçirdim, nefes alamadýðýmda nefesini tutuþun ve çaresizliðin direnmeme neden oldu, gece boyunca odamda yataðýmýn baþýnda nöbet tuttuðunu da biliyorum.Belki de, bu yazýyý Anneler günün de yazmalýydým ama, yarýnýn garantisi yok ve duyumsadýðým bu satýrlarý ertelemeyi istemedim.Bugün insan olarak bir yerlere gelebildiysem, merhameti , insan sevgisini öðrenebildiysem bir anneciðe deðil ANAYA sahip olmamdandýr.Ve bir gün bu dünyadan göçüp gidersem, ardýmda býraktýðým deðerlerim, bir acý kahvenin hatýrýný saydýðým dostluklarým, ve annemden babamdan öðrendiðim insanlýðýmla anýlacaðýmý biliyorum.Sizlere çok þey borçluyum ve bu borcu ömrüm boyunca ödeyemeyeceðim.