Şöyle biraz bileğin kuvvetli olaydı
ne olurdu sanki
beynimize verdik ağırlığı biraz
bu da bizim kusurumuz eksiğimiz olsa gerek
ama kavgada da adam satmayız yine de
dayak yiyeceğimizi bilsek
yerle yeksan olup ölsek bile...



Bir iki sağlam dost yeter
yeter ki satışa gelmeyelim...
hani diyor ya bir şarkıda
’’Aç yüreğini bir merhabaya kardeşin duymaz
eloğlu duyar.’’
Oysa ki bir merhaba, bir ufak selam
bir nasılsın beklemiştik sadece
onu bile çok gördünüz
canınız sağ olsun, diyemiyorum
ve ben artık
bu herzeleri yemiyorum...



Ben de sabahın altısında evden çıkarken
bahçedeki güllere çimenlere
şu güzelim erik ağacına
ciğerime çektiğim toprak kokusuna
dalda ki serçeler ile güvercinlere
veririm selamımı
onlar sizin gibi değil
anlarlar beni dinlerler kelamımı...