..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Kendinden daha uyanık insanları işe aldığın zaman, senin onlardan daha uyanık olduğunu kanıtlamış oluyorsun. -R. H. Grant
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Deneme > Yaşam > PELİN KARCI




20 Mart 2003
Hayat Başlıyor  
PELİN KARCI
Umutsuzluk öldürür insanı, bitirir... Umut ise yaşatır alabildiğince... Hayallerin kapısını aralayıp gülümser umut...


:BFGA:
HAYAT BAŞLIYOR
Günlerdir oturduğum bu balkon köşesinde, bu sabah aydınlığında bir şey farkettim. Bu saatlerde tüm iç sıkıntılarımdan uzaklaşıp, mutlu ve kaygısız hissediyorum kendimi. Acılarım, pişmanlıklarım, umutsuzluklarım, gece boyu gözyaşları içindeki çırpınışlarım silinip gidiyor.
Yaşamayı sevdiğimi haykırmak geliyor içimden... Gün ışığının beni böylesine mutlu hissettirdiğini farketmiş miydim daha önce? Evet! Zaman zaman olmuştu bu... Uzun bir yolculuk sonrasında Erdek Limanındaki sabah saatleri... Nerden geldi şimdi bu benim aklıma? Deniz özleminden olsa gerek!
Gecelerdir boğuşup duruyordum kendimle ve hayatla...
Şimdi içim nasıl rahat, öylesine dinginim, huzurluyum, gerçek ben’i buldum, kendimi... Kolay olmadı bunu yapmak, yani kendimi bulmak... Acı çektim, yıprandım, karanlıklarda dolaşıp durdum. Ama zor da olsa, acı çekerek de olsa ulaştım işte kendime... Demek ki acının kol gezdiği o karanlık yollardan geçmem gerekiyormuş, kendimi bulmak için... Demek ki binlerce gözyaşı dökmem, bir dolu ölüm yaşamam gerekiyormuş. Önce kaybetmem gerekiyormuş kazanmam için... Gülmek için ağlamam, sevinmek için üzülmem, konuşmak için susmam ve gerçekten sevmek için nefret etmem gerekiyormuş... Bana yüklenilen tüm anlamlardan, tüm sıfatlardan arınmam gerekiyormuş kendime kalmam için... Ne güvercin’im artık, ne kardelen, ne kedi, ne de yıldız... Hiçbirşeyim. Sadece Pelin’im. Kendimleyim...
Şimdi aydınlık bir zamandayım. Herşeyi görebiliyorum tüm çıplaklığıyla... Aldanmak yok artık... Oradan oraya savrulmak yok... Çelişki yok... Bunca zamandır kör bir kuyunun içinde yaşıyormuşum da bunu ben bile bilmiyormuşum meğer... O kör kuyuda değilim artık, aydınlıktayım. Aydınlığa ilk çıktığımda önce gözlerim kamaştı, sonra yandı, alışmıştı çünkü karanlığa... Yanarken yaşlar aktı gözlerimden... O yaşlar tüm kötülüklerden, acılardan, pişmanlıklardan arınmamın resmiydi. Ve işte şimdi görüyorum. Hayatı, aşkı, mutluluğu, sevgiyi, vefayı, dostluğu görüyorum. Aydınlıktayım. Şükürler olsun!
Yeni bir hayata başlıyorum. Yüzümde gülümsemelerin en güzeli, yüreğim ferah...
Hayat başlıyor... Yepyeni, umutlu...
Pelin Karcı

.Eleştiriler & Yorumlar

:: mrb?
Gönderen: m.ali sakin / ankara
8 Mayıs 2004
ben bu yazının yazarını tanımak istiyorum.

:: Haklısın!
Gönderen: Siyah / izmir-ankara arası
1 Aralık 2003
evet sevgili pelin! hayat yeniden! başlıyor ve umarım bu sefer içinde sadece güzelliklerin olduğu, ne olursa olsun oyunların değil gerçeklerin olduğu güzel bir sahnede, Herşey yeniden! başlıyor! ve; PERDE!




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın yaşam kümesinde bulunan diğer yazıları...
Hüzün Duvarı
Yalnızlığım: Karanlık Boşluğum
Sonsuz Boşluk
Hüznü Sil

Yazarın deneme ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Seni Seven Yüreğime Bir Umut Ver
Ulaşılmazım
Yabancılığın Yüreğimi Kanatan Bir Öyküdür
Öteki Yüreğim
Senden Sonra
Eski Dünyanın Külleri
Sızı
Sen Benden Gittin Gideli
Dokunsam Yanar mıyım?
Savruluyorum

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Yüreğim, Ruhum, Beynim [Şiir]
Git - Me Kal [Şiir]
Dumanlı [Şiir]
Mavi Düş [Şiir]
Vazgeçtim Senden... [Şiir]
İstanbul [Şiir]
İntikam Ateşi [Şiir]
Ayrılık(lar) [Öykü]
Aşkın Adı Ümittir Artık, Ümidin Adı Aşk [Öykü]
Sevgiliye uzanan yol [Öykü]


PELİN KARCI kimdir?

İçindeki ve yüzündeki hüznü bir türlü söküp atamayan bir güvercin. . .

Etkilendiği Yazarlar:
murathan mungan, kenan kalecikli, ırvın yalom,andre gide


yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © PELİN KARCI, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.