Giderken tek başıma
Yorulduğum bir anda
Çökmüştüm suyun başına
Azcıcık soluklanmaya....
.
Aldım ki suyu avcuma
Bakmıştım ki karşımda
Güzeller güzeli biri
Gerçek değil sanki huri...
.
Sendeleyip, şaşakaldım
Gözlerini ayıramadım
Taş kesilmiştim birden
Yorgunluğum geçmişti, neden?
.
Değildi bile ayrımında
Benim varlığımın orda
Kendi halinde gülen bu kimdi ?
Kimdi, kimin nesiydi ????
.
Gözler kara zeytin tanesi
Burun mürekkep şişesi
Dudakları kiraz mı kiraz
Dişleriyse birer inci...
.
Oracıkta içime saplandı
Ok olmuş kirpikleri..
Leyla desem Leyla değil,
Şirin desem az gelir...
.
En endam yerli yerinde
Bir peri, bir kraliçe...
Silkindim, tekrar baktım
Hay aksi ! O da ne ?
Bu değil mi bizim Hayriye !
.
Gözler nasıl görürmüş
Böylesine farklı birini
Daha dün herhangi biri
Bugün olur mu bir huri ?
.
Demek ki kıskançlıktan
Herkesin bakıp acıdığı,
Kara yazgılı sandığı
Bizim Hayriye işte bu ...
.
Ne kadar da gizemlisin,
Ne çok da sevimlisin
Kız sen çok yaşa e mi Hayriye
Bildiğince, olduğun gibi ...
.
19/11/2003
.
Nesrin Göçmen