geçip gidiyor ömür dediðin. yoksul omuzlarýna yorgun kuþlar, aðaran saçlarýna hýrçýn sonbahar tünüyor. Penceresine kör, saðýr ve dilsiz yýllar, arsýz ve hoyrat hatýralar vuruyor. Sokaklarý tenha, kaldýrýmlarý yabancý, hanesi ýþýksýz, çocuklarý sevinçsiz. Güneþ pervazlara yitip giden günlerin, sönüp biten aþklarýn, akþam sarýsý kederlerin, yaðmurlu ve sabýkalý sokaklarýn, sevgiliye adanan bakýþlarýn küllenen hatýrasýný nakþederken, en derin hüzünlerin en mazlum sinelere çekildiði, en melül yüreklerin en mahzun saatlere sýðýndýðý zaman ve mekan. Ýnsaný iliklerine ve hücrelerine kadar sýðlaþtýran bir tebessüm býrakýyor yaþam. Kýrýlgan ve nazenin yüreðini, dünyayý sýðdýrdýðý gözlerini, uykularýna dar gelen düþlerini saklýyor çocuk. Gazozsuz, resimsiz, adsýz ana ve babasýz bayram anýlarý, Resimli sakýzlar, uzamýþ yaðlý saçlar, ayaðýndan büyük ayakkabý, rengi aðarmýþ önlük, yaklaþtýkça uzayan okul yollarý.Babanýn zamaný çatlatacak yýldýzlarý bir bir avuçlayýp söndürecek sabrý ve kahrý . Umudu çiftkanatlý kýrlangýç, hüznü kuyruðunu yitirmiþ uçurtma, tebessümü beyhude, yapraklarý sararmýþ, mevsimi hazan.Yol meçhul, yolcu tedirgin .Sýrtlanlar, devedikenleri, ömür tacirleri þehrin en iþlek caddesine kurmuþlar tezgahlarýný. Ne alýrsan bedeli ömür. Merhamet; kalbin titrediði an.Yeryüzü bir yanýnda hicran, bir yanýnda rahmet. Yeþil bir vadiye açýlýr düþler. Binlerce kuþ uçuþur, binlerce çiçek tomurcuða durar. Gülümserdi; gülümserlerdi Aðlardý; aðlarlardý. Bir yaný uçurum olurdu, sýrma saçlýlar gülümseyen yüzler için. Bir yaný vaha; kýrýlgan insanlara, ömrünü tüketen þehre, umudunu pazarlayan çocuklara, þikayetsiz kuþlara, çocuksuz annelere, penceresiz hanelere, minaresiz camilere, O yorgun, o eski ve yoksul gözlerini hayatýn ve merhametin sýrça sarayýný çatlatan düþlerini, þehir þehir dolaþtýrýp, mutlu, kaygýsýz ve merhametsiz insanlara sunardý. Hayatta olmak, þehri baþtan baþa geçip yetim bir çocuk gibi kalbini, gözlerinin, ellerini ve gönlünü býrakýp; yanýna sitem ve isyandan baþka bir azýk almadan tozlu hatýralarý, solmuþ ve pörsümüþ künyeyi yol eyleyip çiçesiz bahçelere, rahmetsiz þehirlere, kalbi daralan annesiz çocuklara yürümek,yürümek ...

Geçip gidiyor ömür, tebessüm beyhude, yapraklar sararmýþ , mevsim hazan