Karışmayın Çingene Sevdama...


Neden mi korkarım
sevdamı söylemekten?
Ne reddedilmek
ne de adı saklının
kim ve ne olduğu..
Ötekiler,
sizlersiniz
benim kabuslarım.
Küçümser bakışlarınız
kıskanç kıvranışlarınız...
Ama biliniz ki
bıraktım çingene yüreğimi
umarsızca sevdanın seline..
.
Çingeneydim oldum olası
sevda bahçelerinde gezinen
çoğunuzun gördüğü
tanımak istemediği
bir gönül çingenesi...
Severdim özgürlüğü
severdim döne, döne;
güle, oynaya raksetmeyi
kim olduğumu bilmeden
hayretle izlerken
sizler beni...
.
Saklamazdım
gönlümün rengi mavimi,
saklamazdım
maviye tutkumu, esaretimi....
Aşka kapalı kapılarım desem de,
severdim her keresinde
söz geçiremeyince
çingene yüreğime..
Öyle büyürdü ki saklı sevdam
bir başka ben olurdu
sevdiğime benzeyen...
Ne kaprisle harcayabilecek zamanı
ne de anlamsızca gurura feda edebilecek
tek bir anı olurdu onun içimde..
Her anı
en değerli kazancım olurdu
özlemlediğim...
.
Sana da var sözüm Hüzünçiçeğim!
'Sen söyleme, sevme'
desen de
duymam, anlamam,
inanmam, kabullenmem
ben Çiçeğim..
'Olamaz' desen de
oluyor işte böyle birşey..
'Bizim dünyamız farklı' desen de
oluyor çılgınım,
istemesen de
oluyor böyle bir şey...
Ne sen, ne ötekiler
hiçbirşey, hiçkimse
engel olamıyor bu kez
bu çingene sevdamı
tek başıma da olsa
yaşayıp, yaşatmama...
.
Ateş dansımı
kırılmışlığımla, umutsuzluğumla
küskün yüreğimle,
gecenin karanlığında
döne döne yapıyorum şimdi
gülümseyerek....
Bu gece yok
ne ay, ne yıldızlar
ne de denizde yakamozlar....
Sadece lacivert bir gece,
parlayan kızıl alevler
ve
etekleri dört bir yana savrulan
kolları aşağı, yukarı; inen, kalkan
saçlarında ateşin kızılı parlayan
çılgınca dönen,
ben varım
sadece ben
bu gece...
Dansımı bir Tanrı engelleyebilir
kalp atışımı sonlandırırsa..
Ne
aptal gururum var şimdi,
ne de kıskançlığım..
Düşünmeden dönüyorum
alevlerle yarışırca...
.
Bağırıyorum zaman, zaman
ateş dansımın nağmesinde
'yiten her sevdadan
borcum yok hiçbirinize,
ödedim bedelini
hem de fazlasıyla.
Varsa da
istemiyorum alacağımı,
sizlere sadakam olsun..'
.
Bu gece böyleyim işte ben
hiç bir sözü dinlemem
çingene yüreğiminn ötesinde,
dedim ya en iyi ben bilirim
bendekini..
Şimdiye dek
hem 'bu yaşam senin' deyip
hem de isteğinizce
yaşatmadınız mı beni? ? ?
Çalmaya kalktığımda
bana ait zamanlarımı sizden
acılarım,
göz göz kanayan yaralarımla
bırakmadınız mı beni? ? ?
Kanatlanıp,
benimle uçuyoruz diyen siz aşıklarım,
beni, benden çok düşünen dostlarım
kimsiniz, nerdesiniz şimdi? ? ? ?
Neden
herşeyin eğrisi,
yüzüme vurulan hatalarım,
yanlışlarım, yalnızlığım,
umutsuzluğum oldu
bana kalan?
.
Şimdi de düştüm
çingene gönlümün peşine..
Sizlere ne, ne yaptığım benim? ? ?
Kimse tutamaz şimdi
o manyamış, o çılgın,
deli, dolu çingeneyi...
Enayi saysanız da beni,
hanginiz bilir
benden başka en iyi
içimdeki gerçek beni...
Şunu biliniz ki
geç de olsa
yolumu gönlümce çizmekten,
çingene yüreğime söz geçirememekten,
cesaretime,
esaretsizliğime kavuşmaktan
mutluyum ben....
.
İster çalıntı olsun zamanlarım,
ister hak etmediğim olsun anım;
isterse bana ait olmayan
bir yerde olayım,
karışmayın
benim iyiliğim için bana.....
Siz bakın
sadece kendinize bakın
ve
kendi yaşamınızı yaşayın maskesiz
kolaysa..
Bana ısmarlamayın
ne yapmamın
doğru olacağını...
Bir yarım asrı
çaldınız sessizce benden,
bir yarım asrım
benimle
bana kalsın şimdi
lütfen....
.
03/07/2004

Nesrin Göçmen