Bazı şeyler var. Hiçbir dilde karşılığı yok. Anlatamıyorum. Hep övündüğüm Türkçe bile yeterli değil şimdi. Ben bile neler hissettiğimi bilmiyorum. Bilmiyorum değil. Anlatamıyorum. Anlamıyorum. Eskiden anlardım mı? Onu sorsan yine cevap yok. Her şeyde onu bulmaya çalışıyorum. O her şeyde var. Ama her şey onda yok. Anlatamıyorum işte ama anla sen ben senden bunu bekliyorum. Şimdi çaresizim. Kime sığındığımı da bilmiyorum.
Sadece haykırmak istiyorum. Bağırmak istiyorum seviyorum seni diye. Ama sevdiğimden de emin değilim ki. Nedir nasıl olunur aşık kim anlatabilir ki bana ben bile ne olduğunu bilmezken. O yoğun duyguları yaşayıp da kendinden duygularından emin olmayan birine kim yardım edebilir ki. Sevdiği kişi mi. Hiç sanmıyorum desem ne dersin.
Yokluğunu istemiyorum. Ama görünce de hiçbir şey ifade etmiyor bana. Böyle bir şey var mı. Yoksa ben mi bilmiyorum bu duygunun dilde bir karşılığı var da. Ama varsa da merak ediyorum. Öğrenmek de istiyorum. Ne olur biliyorsan söyle.
Şimdi bir şeyi bağırmak ama hissederek bağırmak istiyorum. Seni seviyorum adını bilmesem de nasıl bir sevgi olduğunun. Yine de seni seviyorum adını yazamasam da. Seni seviyorum yanımda olduğunda seni hissetmesem de. Seni seviyorum tüm sıraları adınla doldurmaktan üşenmeden. Seni seviyorum gördüğümde başımı başka yöne çevirsem de. Seni seviyorum konuşurken senle kıpkırmızı olurcasına. Seviyorum seni delicesine. Ve belki bir gün sana söylerim seni sevdiğimi her şeyi kaybetme pahasına. Belki o zaman evet dersin diye. Ama emin de değilim o zaman mutlu olacağıma ve istediğim şeyi bulacağıma.
Yine ben seni çok seviyorum hem de çok sen bilmesen de. Seni seviyorum…
Funda
22 kasım günü 2005