günümüzde aşk için sevda için bir çok tanım yapılmış ve alakası olmayan yerlere bu kelime sığdırılmaya çalışılmıştır. oysaki aşkın; birçoğunun yanlış bildiği ve yanlış bilgilenerek yanlış yaşadığı bir sıradanlık haline gelmeye başlayacağını hiçbir insan akıl edememiştir.
aşk acı çekmektir diyenler var! aşkı aşk gibi yaşadıktan sonra aşk neden acı çekmek olsun. acıyı sunan aşk değil aşkı acıya karıştırıpta yudum yudum içenlerdir aşkı acı hale getiren.durup düşünmek lazım. neden aşığım? neden acı çekiyorum yada gerçekten aşıkmıyım? çünkü mantığın almadığı kabul etmediği bir tuhaflık söz konusu.
iki tarafta mutsuzsa aşk hala yaşıyor demektir. ama bir taraf mutlu diğer taraf mutsuzsa aşk çoktan bavulunu toplayıp yol almaya başlamış demektir. böylesine iki kişilik ve muhteşem bi sözcüğü tekil cümleler ve tekil mutsuzluklar için kullanamayız bu bir gerçek. tek kişilik yaşanan bir acı varsa bunun adı sadece acı olmakla yetinmek zorundadır. yürekteki o acı sadece bırakılan izlerin ve bir bitişin vermiş olduğu sıkıntıdan başka birşey değildir. belkide bir alışkanlık.
ama malesef insanlar açılımını hiç düşünmedikleri bu kelimeyi sıradan bir şekilde bir kısır döngünün içinde yenileyip durmaktalar. aşk ALLAH IN bizlere bahşetmiş olduğu en güzel duygulardan bir tanesiyken böylesine rahatsız edici bir cümle içinde yer almaması gerekir diye düşünüyorum. ama nedense insanlar aşkı bir drama haline getirmekte ısrarlı.
bir de son zamanlarda sıkça rastladığım bir konuya değinmek istiyorum. hatta şarkılarda bile sıkça duymaya alıştığımız bir kelime. sevdiğim mutlu olsun o bana yeter. insanlar neden hep kolay olanı seçer aklım almıyor doğrusu. daha güzel bir alternatif varken daha çekici bir seçenek varken neden zoru çeçiyoruz. hayır! sevmek sevdiğini mutlu görmek demek değil, sevmek; biraz çaba sarfedip ,sevdiğinle mutlu olmayı bilmek demektir...