Öylesine ciddiye alacaksýn ki yaþamayý, yetmiþinde bile mesela zeytin dikeceksin. -Nâzým Hikmet
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
“Öldü dediler,ben uzaktaydým...Bir gül dikeni kanattý yüreðimi...” Ýsmi Gül’dü...Uzun boyluydu,hele ben çocukken daha da uzun...Saçlarý her dem kýzýl...Kýnalý kuzum diye sevmiþ midir annesi? /Mutlaka... Çünkü kýnalýydý her zaman.../ Kimselere göstermezdi saçlarýný, benden baþka...Kaþlarý belli belirsizdi...Gözleri çekik deðildiyse de öyle andýrýyordu...Belki de ben benzetirdim... Ýncecik dudaklarýnýn üzerinde bir fýndýk tanesi gibi dururdu burnu... Dim dik yürürdü,ses gelirdi bastýðý yerden... Hani derler ya “hükümet gibi karý” Belki denilen anlamda deðildi ama hükmedendi, hükümetti,hükmederdi her zaman... Egemen ve vakur... Her kes onu Kürt Gule olarak bilirdi, oysa bir Türk kýzýydý... Ve o nedendir bilinmez, hep Kürt’çe konuþurdu... Önce sürgün gelmiþ babasý o uzak kente... Sonra kayýp... Kendide meçhuldü, faili de... Yok olmuþtu, çocukken kýrklara karýþtýðýný anlatýrmýþ annesi ve sevmezdi hiç üçleri, yedileri, kýrklarý... Alýp gitmiþler diye babasýný... Bir sürgün kenti, Bir uzak zaman... Yarasaya benzerdi Gece gelen adamlar... Karanlýk ve sessizdiler... Bir çift yetim çocuk, Ýki çift göz... Yaþlý... “Bu tepeye çýktýmý,gölgesi uzar ormana düþerdi”...susardý bir süre ve devam ederdi “Babam ormanlara karýþtý, kýrklara deðil”...Orman kentten uzaklaþtýkça saksýlarý inadýna yeþillenirdi, babasý renkte açarmýþ tüm yapraklar... Orman gittikçe uzaklaþtý kentten, daðlara çekildi, babasý kaldý düþlerinde... her güneþ batana doðru o tepeye bakardý...Umuttu iþte,hani olmaz ya... Belki...Kim bilir... Okula yollamýþ dayýsý “Sen okuyacaksýn!” emir kesin...En küçük kýzýnýn ismini mülkiye koymuþtu, okuyamamýþ diye mülkiye’yi...O okusun diye... Ve hiçbir çocuðuna babasýnýn ismini koymamýþ, dönerde küser diye...Sýcacýk bir isim sakladý yüreðinde, dudaklarýnýn arasýna dahi çýkarmadý,üþütmedi o ismi...Ýsimsizdi o, sadece babaydý iki ayný harf ve iki ayný heceden, iki ayný sesten oluþan... Yalýn, sýmsýcak... Ba_ba... Odasýna yalnýz ben girebilirdim,yüreði gibi odasý da açýktý bana...Tüm parfümlerin inadýna ayva kokardý odasý,sandýðýnda ayva olurdu her daim... / þimdi ayva kokularýnda onu bulduðum bu yüzden / Perdeleri kapalýydý esrarengiz hanýmýn...En son geldiðinde ayva getirmiþ babasý Kaðýzman’dan... Kapalý perdelerin ve hanýmýn tüm esrarý buydu...Babasýný hapsetmiþti içeri, aslýnda ayvada ellerinin kokusu varmýþ... Kitaplarý vardý, gramofonu,taþ plaklarý... Bir ufak sandýk, bir tahta bavul... Þahmaran desenli bir askýlýða siyah bir takým elbise asýlýydý, beyaz bir mintan, lastikli bir kravat... Pencereleri çok ender açardý, toz girmesin, tozlanmasýnlar diye... Bir kitap çýkarýp vermiþti kitaplarýn içinden... Bir insan suratýydý üzerindeki resim, sakallý, gözlerinin içi boþ... EFLATUN yazardý üzerine... ki ben o zamanlar eflatunu sadece bir renk bilirdim... “Oku” Dedi “Bunu oku ve anla, kitabý bana ver sonra”... Kitabý okudum, beni kýzýla boyadý eflatun...Korktu “Onun gibi olacaksýn,bir gece karanlýkta senide alýp gidecek karanlýk adamlar” Bir daha kitap vermedi bana... *** Beni alýp bir yaz tatilinde Ýstanbul’a kaçýrdý... Annem kýzdý,babam güldü... *** Bir sigara aldýrdý,odasýndaki masaya oturttu beni “Bir sigara iç” dedi... ”Dumanýný havaya üfle” Sonra kaðýt,kalem verdi elime...”Bir elini þakaðýna koy, parmaklarýnýn arasýnda sigara olsun... Diðer elinle yazý yaz” Þaþkýndým, korkuyordum...Aðlýyordu... *** Bonolar vardý,pul gibi yan yana bitiþik... Birkaç tane kopardý, fayton çaðýrdým, çarþýya gittik... Bir takým siyah elbise aldý bana, gömlek,kravat... “Saçlarýný kýsa kestir ve býyýk býrak”... Saksýsýnda bir çiçeðe bakar gibi bakýyordu her gün býyýklarýma, elinden gelse çekip te çýkaracaktý... *** Odasýndaki masaya oturttu tekrar,Gramofonu kurdu,sigara yaktým,yazý yazdým... Durdu bana baktý... Annemi çaðýrdý içeri, yanýna oturttu... “Babama benziyor bu çocuk, hem de çok benziyor” Çay getirdi anneme ve bana, kendi geçip bir köþeye oturdu... Anladým...Anladým... “Gül” dedim Gül-dü... Babasý olmuþtum yýllar ötesinden çýkýp gelen... *** Tepeye çýktým gölgem düþmedi ormana...Orman uzaktý... *** Öldü dediler,ben uzaktaydým...Bir gül dikeni kanattý yüreðimi... *** Anneannem di... asi ve mavi 36
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © asivemavi36, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |