CAW BELLA
İŞTE BİR SABAH UYANDIĞIMDA
CAW BELLA
CAW BELLA
CAW BELLA
ELLERİ BAĞLANMIŞ BULDUĞUM YURDUMUN
HER YANI İŞGAL ALTINDA...
Bir siyah
Bir beyaz
Bir çelişki / kavga ve sevda
Bir uyum...
     Bir çocuk ihtilalleri taşlardı
     Ve karanfiller kaçırırdı yangından
     Yanardı elleri
     Acıtmazdı düş yangınları kadar
     Bir çocuk
     En çok
     Yüreğinden yanardı...
          Setler çekildi sonra düşlerin önüne haki renkli kocaman cemselerden, tanklardan,toplardan... çapraz durmuş tüfekler...
          Setler çekildi önüne yüreklerimizin...
          Ne kadarda güçlüymüşüz...
          Ne kadarda korkakmışlar...
          Ne kadar aciz....
Zulkarneyn
Yecüc ve Mecüc
O kocaman setler
Mitik,
Teolojik saçma sapan benzetmeler
Ve o nemrut bakışlı komutan
“Netekim” hezeyan...
     Yetmedi...
     Sevdalar yeşerdi kavga içinde
     Kavgalar kutsallaştı zindan içinde
     Ve destan yazdı kahramanlar zaman içinde...
     Durdurmaya hiç kimsenin gücü yetmedi...
          Eylül ün, sabahı ve akşamı ayaza kestiği o en uzak kentte
          Ayaz yanardı düşlerde
          Düşler yanardı
          Yürek üşürdü yangın içinde...
          Mavi yandı önce/özgürlük
          Sonra turuncu/düşler
               Ama bilmedi nemrut,bilemedi ki... düşler yeni baştan yaranır küller içinden...Öldük öldük dirildik,her ölümde daha onurlu,her ölümde daha dimdik...Bir gidip bin gelmedik belki, ama ;daha sağlıklı,daha aydınlık...az geldik... öz geldik... korkakları, hainleri katıp ta safralara, kusup yüzüne ihtilallerin...on gidip bir geldik...ama geldik, gelebildik...
***
     Bir çocuk
     Yüreği nişangah
     Gözler
     Gezler
     Arpacıklar önünde
     İhtilaller taşlardı...
     Bir çocuk
     Bir karanfil büyütürdü içinde
Seni severdi bir yandan
Gizliden
Saklıdan
Utanıp kavgasından...
Bir çocuk
O nişangah yüreğinde
          Seni taşırdı...
Seni yazardı duvarlara kırmızı yazılarla “YAŞASIN ............” derken ve “KAHROLSUN ...............” derken,imkansızlıkları...Yapıştırdığı hangi afiş dostluktan,barıştan, sevgiden yana değildi?Güzel günler üzre pankartlar taşırdı... Yüreğinin üzerinde umut dolu bildiriler... Sen daha da mutlu ol diye...
Bir gün alıp götürdüler, bacaklarında kurşundan, kızıl güller içinde gitti çocuk, sana hoşça kal sevgili / Caw Bella/ diyemeden, uzattı bileklerini kelepçelere, gülüyordu... ”neden?” dedi yoldaşı...”yürek kelepçesi yanında bilekteki ne ki? İnsan yüreğinden özgür olmalı...”beraber gülüştüler... acı biber tadında...
***
Mavi bir arabadaydı
Yorgundu
Yaralıydı
İşkence koridorlarından,
Yargı cenderesinden
İftiralar,küfürler ve hakaretler içinden geçip gelmişti...
Mavi bir arabaydı
Camları boyalıydı...
Parmaklıklıydı...
Belkide o sokaktaydı...
Belkide sen gördün...
Mavi bir çocuk geçti
Camları mavi boyalı
Mavi bir arabadan
Sana “Caw Bella” diyemeden....
12 EYLÜL – II (Kavga ve sevda –Caw Bella)

asi ve mavi 36