Bir çoðumuzun fazlasýyla sýradan bulduðu için belki de en son karþýlaþmayý isteyeceði tiplerden biridir Recep Ývedik. Öyle ya, olanca iticiliði ile günün yorgun koþuþturmalarý arasýnda hiç iþiniz gücünüz yokmuþçasýna, birden bire karþýnýzda beliren ve nasýl bir tepki alacaðýnýzý öncesinde asla kestiremediðiniz böylesi bir adamýn varlýðýna katlanmak zorunda kalmanýz, sanki azýmsanacak bir sýkýntý mýdýr onca yorgunluðun ardýndan? Sanmýyorum.Düþünsenize bir, bu öyle bir tip ki; sýrf dýþ görünüþü bile karþýsýndakini rahatsýz etmeye yetip artýyor. Üstelik bunun için ekstra bir çaba göstermesi falanda gerekmiyor hani! Biliyorsunuz ki o an karþý karþýya olduðunuz þey, etiyle, kemiðiyle fazlasýyla doðal ve abartýlý, hormon takviyeli natürel, homo sapiens türü bir canlý.
Bu durumda verilen tepkiler elbette yetiþtirilme tarzýna göre farklýlýk gösterse de sanýrým çoðumuz, gözlerini kapayarak içinden bir an için orada bulunmamayý diler ve makus talihine çaresizce katlanýr. Hoþ, gerçi bir yandan içimizde bir nebze yenilmiþlik hissi uyandýrsa da bu tercih öte yandan anlamsýz tartýþmalarýn, itiþip kakýþmalarýn, aðýz dalaþýnýn yaþanmasýna fýrsat vermemiþ olmanýn tesellisiyle avuturuz kendimizi.

Peki, ya yanýlýyorsak Recep Ývedik hakkýnda? O'na olan bakýþ tarzýmýzda bir parça kusurcuk filan bulunmaktaysa o zaman mahcup düþerek, ýkýla sýkýla da olsa özür dilememiz icap filan etmeyecek miydi þu " orman kaçkýný" kýlýklý heriften? Sizi bilmem ama kendi payýma þahsen ben, baþkalarýnýn ne düþündüðüne aldýrýþ etmeksizin özür mözür dilemeden çeker giderdim oradan. Ne yani! varlýðýna katlandýðýmýz yetmiyormuþ gibi bir de özür mü dileyecektik bu yabaniden?

Recep Ývedik, senaryo gereði nereye kadar aramýzdan olan gerçek kiþilikleri ve hangi sýnýrdan sonra hayali kimliðine bürünerek rolünü oynayan bir karakterdir, bunun ayrýmlarýný doðru tespit etmekte yarar var. Çünkü, bulunduðumuz mekanlarda elimizdeki kahve fincanýný yudumlarken, filmi yukarýdan itibaren anlatmaya çalýþtýðým türden bir algýlama sorunuyla karþýlaþýyorsak o zaman içinde yaþadýðýmýz toplumun bireysel özelliklerini tanýmlamada bir sýkýntýmýz var demektir. Ayrýca, buna gösterdiðimiz tepki ve herþeyden önemlisi de zaman problemiyle kuþatýlmýþ þehirli insanýn saldýrgan mantalitesi kendisine, þamar oðlaný muamelesi yaparak deþarj olabileceði bir Gulyabani ararken insaf ölçülerinden uzaklaþmaya baþladýðýný fark edememektedir. Recep Ývedik karakterinin kýrsal alanla þehir yaþamý arasýnda sýkýþýp kalan ve dengeleri kurmada yaþadýðý zorluklarý traji komik bir þekilde ele alan film üzerine düþündüklerimizi bir sonraki yazýya býrakalým isterseniz. Haa, eleþtirilerimizi yaparken maliyet hesaplarýný ve kök bulup henüz filizlenmeye baþlamýþ olan yerli film sektörümüzün kaygýlarýný anlamayý da ihmal etmeyelim sakýn! Baþkalarýnýn beðenileri üzerinde laubalilik yapmaya hakkýmýz var mýdýr? Bu da ayrý bir konu elbette.

Aydýn AKDENÝZ