SEVEN BİR YÜREK

Ayrılık var havanın kokusunda
Bir yürek ağlıyor bir sahilde
Akşamın kör karanlığını yırtarcasına
Bağırıyor seviyorum diye
Hüzün sarıyor bedenini
Deli divane olduğu sevdası için
Döküyor gözlerindeki bütün yaşları
Ağlasa da olmuyor, dirense de olmuyor
Gidiyor sevdiği kadın öyle sessizce
Geride kalan olarak bakıp kalıyor öylece
Her şeyi yaptığı sevdası giderken
Çöküyor bu acıyla kalan beden yere
Ağlıyor gecenin bir yarısında
Sesi yarıyor geceyi bir çırpıda
Ama geriye gelmiyor ki sevdiği yürek kendisine
Üzgün yüreği ve hüzünlü bedeniyle
O da çekip gidiyor bilmediği bir karanlığın içine
Ve hoşça kal diyor sevdiği yüreğe ve hayata
Sessiz geceyi yaran ağlayışlarıyla
Kaybolup gidiyor seven bir yürek
Sevdiği kendisini sessizce bırakıp gittiği için