Dün Gece eve dönerken ilimizin maddi durumu zayıf olanların yaşadığı semtte yol üstünde 6-7 yaşlarında bir kız çocuğuna ait bir terlik gördüm.İzninizle bu terliğin neden ve nasıl orada olduğunun öyküsünü anlatayım sizlere;
Adam aylığını aldı,tamı tamına 303.900.000 TL.2004 yılında ilk altı ay için tespit edilen asgari ücret.Sağolsunlar 240 milyondan 303 milyon 900 bin TL ye çıkarmışlardı,ama yine de aylıktan hiçbir kuruş ayın sonunu görmüyordu.Önce ev sahibinin pastanesine gitti.Kasa da oturan,oturdukça göbeği büyümüş,gözleri çökmüş,gözlüklü ev sahibine selam verip geçen ay 100 milyondan 120 milyona çıkan kirayı ödedi.Teşekkür edip hemen oradan ayrıldı,kalması çay kahve ikram edilmesi içinde zaten kimse bir şey dememişti.Mahalle bakkalına gitti.Bakkal da onun aylık aldığı günü biliyor,dört gözle bekliyordu.Borcu hesaplattı.95 milyon olduğunu duyunca duraladı kızı spor ayakkabı diye tutturmuştu,maaşımı alınca alırız demiş geçiştirmişti ama kızı bunu unutmamış sabah spor ayakkabıyı tekrar anımsatmıştı.Zor beğenen kızına en az 40 milyonluk ayakkabı alabileceğini hesaplıyordu.Ama marketin hesabını 80 milyon olarak düşünmüştü.Bu 95 milyon hesabı bozuyordu,evdeki hesap daha çarşıya çıkmadan uymadı diye aklından geçirdi,bakkala
-Bu ay 80 verip kalanı gelecek aya ertelesek olmaz mı?Bizim kız...
bakkal kesin kararlı ve sert bir tonda
-olamaz abi,imkansız.Biliyorsun karşı köşeye büyük süpermarket açıldı,işlerimiz zaten iyice düştü,sigara bile satamıyoruz.Oradan sigarayı kredi kartı ile alıyorlar,diğer mallarda da onların satış fiyatı bizim toptan alış fiyatımızdan ucuz.Vatandaş oradan alışveriş etmekte haklı ama ben hızla iflasa doğru gidiyorum.Borçlarımı öteleye öteleye uçurumun kenarına geldim.Sattığımın yerine yenisini alacak param da yok kredimde yok.Bak dükkan iyice boşaldı.Bir de veresiyelerimi tahsil edemezsem,yarına kalmaz batarım.
Bir dokun bin ah işit diye düşündü adam.
-Tamam al bakalım hepsini dedi.
Ama yüreğine derin bir sızı oturdu.Eve doğru yürümeye başladı.Ne olurdu asgari ücret hükümetin istediği gibi 340 milyon lira olsaydı?İşçisinin alacağı 40 milyon patronu batıracak mıydı?Hem bu nasıl hükümetti işverenlere istediği asgari ücreti bile kabul ettiremiyordu,nasıl vergi alacaktı?İşverenler 304 milyona bile itiraz etmiş hükümette artan sigorta yükünü karşılamayı üstlenmişti vay be ne hükümet! Vatandaş aç sesi çıkmıyor,ama patron hem karnı tok hem sırtı pak hem de hep yakınıyor,ağlıyor ama sağolsun devlet büyüklerimizde susan makul vatandaşı değil de ağlayan cazgır patronu tatmin ediyorlar.İnşallah canım kızıma 25 milyona güzel bir ayakkabı bulurum diye düşünüyor,boşa koyuyor dolmuyor,doluya koyuyor almıyordu.
-Karadeniz’de gemilerin mi battı?
Adam birden irkildi,arkasına döndü ve ensesine şaplak indirenin Halim öğretmen olduğunu görünce rahatladı.Birden aklına ondan 15 milyon borç istemek geldi ama hemen vazgeçti.Çünkü Öğretmen ona borç verirdi vermesine ama kendisi ay sonunu getiremezdi.
-Bizim kıza ucuz spor ayakkabı nerede bulabilirim diye düşünüyordum,hocam dedi.
-Hiç boş yere düşünme bulamazsın,bulsan da beğendiremezsin.Televizyonlarda reklamlarda izlediği ayakkabılardan başkasına zor razı olur,o reklamlar bin bir hile ile çocukları yetişkinleri çılgınca tüketime yöneltiyor,ya hiç seyretmeyeceksin ya da bilinçli olup arada kitap ve gazete de okuyacaksın.
-Gazeteleri işyerinde bazen okuyorum da hocam anlamadığım bir şey var!Küreselleşme nedir?
-Bilmiyor musun gerçekten?
-Ben ilkokulu ancak bitirdim,ne anlarım küreselleşme nedir diye,ama merak ettim,her önemli olayda bu küreselleşme ortaya çıkıyor.
-Küreselleşme aslında dünyanın her yerinde yaşayan her insanın mutlu olması,yoksulluğun kökünün kazınması demek,ama maalesef bunu böyle düşünen birkaç tane saf insan var.Senin okuduğun küreselleşme bize yutturulan küreselleşme.O da şu demek;Amerikan İngiliz veya başka zengin ülkelerin büyük şirketlerinin dünyanın her yerinde at oynatması,yani televizyonları,gazeteleri,hatta hükümetleri ele geçirip onlarla ortaklaşa bütün fakir ülkelerindeki yaşayanları soyup soğana çevirmeleridir.
-Bunlar biraz politik konular galiba,bana göre değil benim başımı belaya sokar.
-Ah şu korku,cahillik bunlar bizim en büyük düşmanımız.Eğitim şart ama nerdeee?
Haydi kal sağlıcakla,benden istediğin bir şey var mı?
-Yok sağol!
Eve geldi.Karısı kızı giyinmişler çarşıya gitmeye hazırdılar,kızı hemen kucağına atılıp babacığım ayakkabı dedi.Hayır diyemedi,gönülsüz bir tamam çıktı ağzından.Nasıl anlatacaktı ki küreselleşme, parasızlık zaten kendisi de anlamıyordu.Bildiği bir şey her yerde sıkı sıkı pazarlık edip ayın sonunu getirmekti,köyden sık sık erzaklar gelmese,karısı da tutumlu biri olmasa idi nasıl geçinirdi?Neden kızına ayakkabı almak bir şölen değil de bir kabustu?Neden herkes bir yolunu bulup da köşeyi dönüyordu da o yarı aç yarı tok geziyordu?Aklı ermiyordu,aslında aklının ermediği neden insanların başkalarının haklarına tecavüz etmeyi gururlarına yedirebilmeleriydi.
Çalıştığı işyeri sahibi ona işe gidip gelmesi için bir motorsiklet tahsis etmişti.Benzin parasını patron veriyordu.Ama o özel işleri için motoru kullandığı zaman benzini kendisi ödüyordu.Hayatı boyunca taviz vermediği tek şey dürüstlüğü olmuştu.Motorsiklete binip G... semtine geldiler.Burası garibanlarında bir şeyler alabileceği, her türlü ucuz malın bulunduğu nadir semtlerden biriydi.Uzunca bir gezintiden yaklaşık on-on beş işyerini gezdikten sonra en sonunda raflarda değil de sepet şeklindeki tezgahlarda dağınık olarak sergilenen ayakkabıların bulunduğu bir dükkana girdiler. Kızı henüz hiçbir ayakkabıyı beğenmemişti.Ama mucize gibi bir şey oldu,üzerinde 25 milyon yazan tezgahtan bir ayakkabıyı göstererek baba bunu alalım dedi.Birkaç denemeden sonra ayağına uygun olanını buldular,kasaya yöneldiler.Kasadaki bıyıksız uzun boylu ince sesli,boş bakışlı kasiyer bu ayakkabı 50 milyon dedi.
-25 milyon yazan yerden aldık.elemanınıza sorun?
-25 milyonluklara karışmış!Hadi yanlışlık olduğu için size 40 milyon yapalım.
-Ama sadece 25 milyonum var.Başka param yok!
-40 milyondan aşağı olmaz.Sırada bekleyenler var ! Hadi çabuk olalım!
-Bak genç arkadaşım,40 çok o kadar veremem,ben asgari ücretle geçinmeye çalışan gariban bir işçiyim.En fazla 25 milyon verebilirim,yoksa ay sonunda aç kalırız.
-Banane kardeşim senin maaşını ben mi veriyorum?Beni ilgilendirmez ya 40 milyonu ver ya da güle güle!
-Gel şunu 25 yap bak şu 25 milyonluk sepetten aldık.
-S.git ulan sırada bekleyenler var.Seninle mi uğraşacağız?
-Ayıp,ayıp!Esnaflık ölmüş,insanlık ölmüş,bacak kadar çocuğun konuştuğu lafa bak!Terbiyesiz,utanmaz …
Az kalsın hiç yapmadığı bir şeyi yapacak,kasiyere bir tokat atacaktı,karısı elini tutup dışarı çekti.Titriyordu.
Kızı ve karısı da adamın halini görünce ses çıkarmadılar.Motora binildi.Eve doğru yola çıkıldı.Tam terliğin düştüğü yerde motorun önüne bir kara kedi çıktı.Ani bir fren, neyse kedide kurtuldu onlar da.Ama terliğin teki düştü.Çocuk dahil kimse farkına varmadı.Eve geldiler, çocuk terliğin düştüğünü anladı.Ayakkabı da alınmamıştı, hiç sesini çıkarmadan içeri girdi ve ağlamaya başladı.