Yüz kişinin içinde aşık, gökte yıldızlar arasında parıldayan ay gibi belli olur. -Mevlana |
|
||||||||||
|
Gözlerinden usulca düşüyor yaşlar Kalp ağır ağır atıyor bedenin içinde Ve bir çocuk bir mezarın önünde diz çökmüş acı acı ağlıyordu Bedeni kendisini saran acılar yüzünden yorgun düşmüştü İşte gençliğine doyamadan solan o çocuk bendim Ve tanrı en çok sevdiğim varlığı almıştı benden Kalbim gidenin acısına dayanamasa da ayakta durmaya çalışıyordu Hıçkırıklara boğulsam da ağlamamak istiyordum Çünkü ben ağlarsam dedem yattığı yerde üzülecekti benim gibi Dedemi şu an hiçbir şeyi özlemediğim gibi özlüyorsam Onun beni sarıp torunum demesini her şeyden çok istesemde Artık olmuyor sensizken yaşamak dede Olmuyor her türlü acıyla sensiz baş etmek Yetmiyor sensiz dünyaya sevgiyi yaymak Keşke toprak olmasaydın dede Keşke son nefesinde bari olsa görebilseydim gülen yüzünü Ben ki kimsenin ardından yaşlar dökmesem de özlemesem de Hayatı sen varken hoyratça Şimdi gözümden damla damla düşer oldu yaşlar Artık ben de özledim galiba dede Hem de senin bana bakan gözlerini Hiç bitmeyecek gibi dimdik karşımda duran halini özledim Bak dede gece örttü temiz hayallerimi Denizin salınışı unutturmaz oldu sessiz gidişini Gitme desemde ardından olmadı dede Ansızın bir gece sustu tabiattaki tüm canlılar Seni sevmek iki hece dört harfken Göçtün gittin dede bir gece sessizce Kalbim ve bedenim sensiz duramadı senin öldüğün şehirde Ve hayallerimi yanıma alıp mezarının başına geldim Mezarının başından baktım uzaklarda gözüken siluetine Başımı göğe çevirdim yine karşımda sen vardın dede Sonra döndüm mezarına ve sessizce haykırdım içimdeki acıyı Yer, gök ve her yerde seni ve senden bir iz görüyorken Ne yaparım ben sensiz dede Hadi kalk yattığın yerden de sarıl seni seven torununa Öpeyim ellerini, kokunu çekeyim içime çiçek misali Ve hayata dönüşünden ötürü gözlerimden dökeyim sevinç göz yaşlarını Ama bak dede kurduğum hayaller artık gerçek olmuyor Artık hiçbir şey eskisi gibi değil sen yokken Sen üzülme acı dolu sözlerime dede Ben şu an ne desem hepsinde seni kaybetmenin acısı var Ama şu an keşke hayatta olsaydında Sitem dolu sözleri ve acı yüklü şeyleri yapmasaydım Ben seni özledim dede hem de her şeyden çok Bu özlemim yüzünden seni de ağlatır oldum yerinde Ama dede sana sarılamıyor olsamda Seni saran toprağa sarılıp göğe bulutlara bakıp seni göreceğim Artık senin için yaşayacağım Uykuya daldığım her gece her rüyada seni göreceğim Adının geçtiği her yerde seni yad edeceğim Ve yaz gelince doğup, gömüldüğün topraklara gelip Mezarına bırakacağım tabiattın en güzel çiçeklerini Ve mezarının yanından gönlüm acıyla yüklü olsa da Senin battığın yerde bir başıma da olsam Dünyayı yeniden yaşanacak güzel bir yer yapacağım Dünyanın güneşini senin battığın yerden senin güzel gülüşünle her yere ulaştıracağım İçimdeki hiç sönmeyen sevginle biricik dedeciğim…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2025 | © Barış Ünlü, 2025
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |