GÜNAHKAR BİR RUHUN YAKARIŞLARI...

Bu gün yıkılmış düşüncelerimin üzerine
Sil baştan bir hayat kuruyorum
Umutsuzluğumu sevgiyle ve huzurla birlikte gömüyorum toprağa
Karanlık geçmişimi bir sandıkta sır ediyorum kuytulukta
Kötülüğüm dokunan insanlardan af diliyorum
Cehennem ateşinden kendimi sıyırmak için
Bütün pisliklerimden arınıp tanrının huzuruna çıkmak istiyorum
Bir melek kadar saf ve berrak olup
Tanrının cennetinde bir yer edinmeye uğraşıyorum
Ama yağmur yağıyor üzerime tüm şiddetiyle
Arınan vücudumun tamamı yeniden bulanıyor pisliğe
Kurtulamıyorum bedenimi saran kötülüklerden
Ve diri diri gömülüyorum toprağa
Ruhumun derin çığlıkları bile kurtaramıyor beni
İçine düştüğüm kötülük bataklığından
Ve kendi yalnızlığımla birlikte gidiyorum karanlıklar ülkesine
Ruhum pislikten uzak olsa da bedenimin kötülüğe dokunuşuyla birlikte
Ben yine ben olmaktan çıkıp karışıyorum
Diğer tüm kötü ruh ve bedenlerin arasına
Bu kısa hayatımda sorularıma bulamadığım cevaplarla birlikte
Bir daha uyanamayacağım iyi bir ruh ve bedenle
Gecenin kör karanlığında kurduğum güzel hayallerin ardında kalarak
Havanın kararması gibi bedenimde kararıyor
Ve yıkılan düşüncelerimi daha da yıkıp talan ederek
Ardıma bile bakamadan öyle sessizce günaha bulaşıp
Kalbimin sızlayışlarında kendimi yitirip kaybederek
Karışacağım kuytu karanlıklarda bulunan şeytana
Yanımda kimse, kalbimde iyilik, gözlerimde umut olmadan
Ruhumdaki derin yakarışlarda...