UNUTAMIYORUM

Yürüyorum boş sokaklarda elimde kanayan bir gülle
Hayatın bu silikliğinde ben de siliyorum kendimi
Yüreğim yanıyor sevdiğim kadın yanımda yokken
Atıyorum ben de yokluğunda kendimi bir meyhaneye
İçip içip unutmaya çalışıyorum yalnızlığımı
Ama yine de olmuyor onu bu kadar çok severken
Çevremdekiler bırak artık yolları gözlemeyi dese de
Kendini içki masalarında tüketip heba etme dese de
Yapamıyorum ki unutamıyorum bana bakan gözlerini
Unutamıyorum ellerimi tutup yüreğime yaşattığı sıcaklığı
Silip atamıyorum yüreğimde ona olan sevgimi
Hayatıma girip ışık, neşe saçmışken
Şimdi boş odalarda ışıksız kaldım
Yine bir meyhanedeyim ve yine onsuzluğa içiyorum bu gece
Sarhoş olup atıyorum boş çuvala dönen bedenimi sokaklara
Yanımdan gelip geçenlere bakmadan alıyorum yolumu
Ve bir köşede canıma kıyıp unutturuyorum kendimi herkese
Üzerime gazeteler serilip kapanıyor dünya hayatı bana
Ve sen sevdiğim ölümümü bilmeden
Karışıyorsun mutlu hayatların arasına sevdiğin adamla birlikte
Ben ise kimsesizler mezarlığında toprağa karışıp
Tanımadığım birkaç insanın gelişiyle uğurlanıyorum ahir hayatına
Yüreğimde kanayan sevdamla birlikte
Seni hiç unutamadan...