DÜŞTÜM GÖZLERİNDEN...

Karanlık çöktü hayallerimin üzerine
Fikirlerim karıştı kötülüklere
Kaybettim ben bu gece umutlarımı
Seni ellerimin arasından kaybetmem gibi
Artık hiçbir şey bilemez düşünemez oldum
Gönlüme düşsen de aşk diye
Şimdilerde umutsuzluğum,yokluğum hasretim oldun
Gözlerim arasa da güzel gözlerini
Ellerini tutup gitmek istesem de mutluluk ülkesine
Yüreğimde açtığın derin yarayla kanayan vücudumla
Gidiyorum senden uzaklara usul usul
Gözlerimden süzülse de birkaç damla yaş
O da rüzgarla birlikte silinir oldu
Sadredip de kalamadın yanımda, gözlerimde
Seninle yaşadıklarımı sayfalara dökmek istesem
Yetmez ki seni ciltlik yaşayıp seviyorken
Bu gece gökyüzünde karanlığı yarıp kayan yıldızlar gibi
Kaydın gittin gönlümden, gözlerimden ve bedenimden
Senin bu yokluğunda ben de sildim kendimi dünya ikametinden
Ve sessizce yolumu alıp
Kayan her yıldızda yaşadıklarımızı düşünüp
Bıraktım kendimi tanrının kollarına usulca
Ve yüreğimdeki derin yaramla
Bu gece nerede olursan ol
Düştüm hayattan ve gözlerinden usul usul
Kimseler görmeden...