Hata

Soğuk gecenin ortasında kalmış gibi
Hatalarımın esiri olup zincirlere vurulmuş gibi
Anılarımın içinde geleceği göremeden yitip gitmek gibi
Kaldım ellerinden uzakta tanımadığım bedenlerde
Tanımadığım yüzleri görüp tanımadığım nefeslerde kendimi yitirip
Unutuyorum tanımadığım sıcak bir öpüşte soğuyan aşkımızı
Gidişin hayatı anlamsız yapsa da gözlerimde
Unutup sildim senin gibi bir günahı bedenimden
Ama sen yine de en güzel duygularımın anlamlı ifadesi oldun
Belki bir zamanlar seni sevip hayatımın hatasını yapsam da
Seninle yaşadığım o sahipsiz gecelerde gühanın en derinine batsamda
İyi ki de batmışım iyi ki de senin gibi bir hatayı yaşamışım
Yoksa göremezdim gidişini yoksa yaşamazdım duygularımı öldürüşünü
Hissedemezdim seviyormuşcasına bedenime sahte şehvetlerle sarılışlarını
Ama şimdi anlıyorum senin gibi bir hatayı yüreğimde yaşamayı
Şimdi görüyorum üzerime utançları atıp gidişini
Yazık etsemde sahte sevginde aşkımı yerlerde ezişini
Ne yapayım yazık etsemde, hata kabul etsemde
Bu gece anılarım canlanıp yakıp yıkıyor en güzel duygularımı
Ufuktaki ay bile çare olmuyor bir sabah sessizce çekip gidip
Yüreğime dayanılmaz acıları yaşatmana
Ben de gökyüzünün karanlığı gibi
Tanımadığım bir bedene bağlanıp
Karartıyorum geçmişimin karalığı gibi geleceğimi de sahte duygularda
Ve tanımadığım hayatlarda seni düşleyip sonsuzlaşıyorum
Bileğimin kesikliğiyle ve akıp durmayan kanımla...