VEDA

Yitirdim bu gün tüm sevgileri
Kaybettim bütün dostlukları
Yağan yağmurlarla birlikte
Silinip gittim kuytulara.
Karanlıklara kucak açıp
Maskeli hayatlarda
Solup gittim
Ne bir satır yazı yazarak
Ne de bir rol keserek.

Gitti yüreğimin tüm seyircileri
Boşaldı hayatımın salonu
Oyuncular alkışsız kaldı
Hüzün dolu birkaç yaş döküldü gözlerden
Bu yoklukta ne bir acım ne de bir sızım kaldı
Kör karanlıklarda ellerimin kanıyla
Not defterimdeki tüm adresleri kaybederek
Silinip gitim hafızalardan.

Ve işte gidiyorum bu gün
Yitirdiğim tüm sevgiler ve hayatlarla.
Ardımdan dökülen yaşlardan oluşan selle
Kendi damarlarımda boğuluyordum
Sessiz çığlıklar ata ata.
Kimse sesimi duymasa da
Hayatımın son rolünü de oynayıp
Boş salona selam verip
Gidiyordum ayak izim kalmadan
Gölgemi karanlıklara emanet ederek...