Şöyle bir dönüp baktım mazime
Neler neler yaşadım ben diye
Bir resim takıldı önce gözüme
Derken canlanıverdi anılar ömümde.

Güzel günlerdi tek tek kalanlar geride
Anarken bir tebessüm yerleşti onları yüzüme
Meğer ne çabuk geçmiş zaman hiç bilemedim.
“Hey gidi günler” dedim ve yaşadığıma sevindim.

Tüm güzel dostlarıma vefakâr bir yâd yolladım.
“Ah ah” diyerek hepsini hasretle kucakladım.
Hayat herkesi ayrı ayrı yollara çıkarmış.
Ama yinede sevgi hep kalbimizde kalmış.

Maziyi anmak bazen mutluluk bazen de keder,
Canlanınca gözümde ilk yüzüm güler,
Sanki yeniden yaşarım tüm o güzel anları.
Özenle saklarım kalbimde tüm hatıraları.

Sonra bir hasret çöküverir üstüme.
Bu dakikadan sonra söz geçiremem kalbime.
Gözlerimden yaşlar düştüm düşüyorum der.
Biraz mutluluk biraz hasret bu yaşları besler.

Maziye dönüp bakmak aynalarla yüzleşmektir bence,
İyi ya da kötü ne varsa karşımızdadır işte.
Bazen sevinçle geçmiş günler bezen boğulmuşuz dertte. 
Aynalarda kalansa; buruk bir tebessüm hep nihayetinde.