..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Yalnızlık güzel birşey, ama birilerinin yanınıza gelip yalnızlığın güzel birşey olduğunu söylemesi gerekir. -Balzac
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Şiir > Tasavvuf > Ayşe Kaya




4 Haziran 2011
Rahmet Peygamberi  
Ayşe Kaya

:BAFC:
Cebrail (a.s.) yine bir gün yüce Peygamberin huzurundaydı,
Rengi biraz sararmıştı, Allah Resulü sordu: “neyin var?”
Cehenneme körüklenme emri verildi, ne dehşetli bir manzaraydı,
Cehennem öyle bir yer ki; dayanılacak gibi değil, çeşit çeşit azap var.
Bu cevap üzerine hz. Peygamber cehennemlikleri anlatmasını istedi Cebrailden.
Tek tek saydı yüce melek, her bir katta azap görecek ümmetleri.
Ve sıra en son kata gelmişti ki; susuverdi Cebrail birden,
Hz. Peygamber “bana bu katı anlatmayacak mısın?” dedi.
Cebrail (as.) hayâ etmişti, “o katta ümmetinin günahkarları olacak.” Dedi.
Bu cevaba şefkat Peygamberi dayanamadı ve bayılıverdi,
Ayıldığında şöyle söyledi: “Ey Cebrail hüznüm çok, felaketim büyük.”
Bu haberin ardından hüzün peygamberi halka kapadı kendini,
Bir tek namaza çıkıyor, geri kalan zamanlarını ümmeti için secdede geçiriyordu.
Sadece tek dileği vardı O rahmet Peygamberinin, ümmeti, ümmeti, ümmeti…     
Cennetin en güzel köşklerine O’nun adı yazılmışken, O “ümmetim olmadan girmem” diyordu.

Her fırsatta ümmetini diliyordu Rabbinden,
Miraçta “ümmetim” diyordu, Beraatta yine “ümmetim”.
“sevginin yaratıcısından” af gelene kadar yaş dinmedi gözünden,
Ve nihayet beklenen müjde geliyordu: “Sana bağışladım, senindir ümmetin.”
Gül yüzlü Nebi gülüyordu şimdi,
Ne açlık nede başka sıkıntı veremezdi artık keder.
Artık cennet bahçelerinde yanında olacaktı ümmeti,
Başka hiçbir dert bu sevinci gölgeleyemezdi.


Ey benim için bir ömür gözyaşı dökmüş çileli Nebi,
Ben Senin ümmetinim, bana olan sevgin tesellimdir şimdi.
Yüzüm gülüyorsa Senin şefaatindir bunun tek sebebi,
Ve gözyaşların, benim özgürlüğüm için kaferetti,
“Ümmetim ahirette azap çekeceğine, ben dünyada kahır çekerim”
Bizler Sende işte böyle bir merhamet ve sevgiyle karşılaştık
Bilki, bizim kalplerimizde de en vazgeçilmez “yer” Senin yerin
Kimi zaman ahde vefa yaptık, kimi zamansa nefsimize takıldık,
Ama hep adınla şereflendi dudaklarımız, aşkınla yandı yüreğimiz.
Ve şimdi bizimde Rabbimizden tek dileğimiz,
Ömrümüzün son anına kadar sevginle çarpsın kalplerimiz.
Yüzümüz gülüyor biliyoruz ki, Sen bırakmazsın bizi ahirette de,
Dünya bize gurbet yazılmış ama inşallah cennette kavuşacağız Seninle.



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın tasavvuf kümesinde bulunan diğer yazıları...
Hacım
Marifet
Sen ve Ben

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Aynalarda Kalan
Öğrettiklerin...
Bendeki Sen
İki Ateş Arasında Aşk
Yine Sana Sitemler...
Gökkuşağım
Bilseydik
Kararsız Aşk
Seviyorum İşte
Yağmur

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Kırık Mavi [Öykü]
Pembe Gözlü Kız [Öykü]
Karla Kaplı Kalpler [Öykü]
Gıybet [Öykü]
Habersiz Ziyaret [Deneme]
Sevgiliye Kırgın Satırlar [Deneme]
Aynalarda Kalan 2 [Deneme]
Ey Yar... [Deneme]
Sustum... Mu? [Deneme]
Aşkımın Son Sözleri... [Deneme]


Ayşe Kaya kimdir?

Niye bilmem hep sonbaharı sevdim, Dökülen yapraklarda buldum kendimi. Bir tarafım olabildiğine mutlu dedim, Diğer tarafım çözemediğim kadar gizemli.

Etkilendiği Yazarlar:
senai demirci, mustafa islamoğlu, ramazan kayan


yazardan son gelenler

yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Ayşe Kaya, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.