Yalnızlık güzel birşey, ama birilerinin yanınıza gelip yalnızlığın güzel birşey olduğunu söylemesi gerekir. -Balzac |
|
||||||||||
|
Rengi biraz sararmıştı, Allah Resulü sordu: “neyin var?” Cehenneme körüklenme emri verildi, ne dehşetli bir manzaraydı, Cehennem öyle bir yer ki; dayanılacak gibi değil, çeşit çeşit azap var. Bu cevap üzerine hz. Peygamber cehennemlikleri anlatmasını istedi Cebrailden. Tek tek saydı yüce melek, her bir katta azap görecek ümmetleri. Ve sıra en son kata gelmişti ki; susuverdi Cebrail birden, Hz. Peygamber “bana bu katı anlatmayacak mısın?” dedi. Cebrail (as.) hayâ etmişti, “o katta ümmetinin günahkarları olacak.” Dedi. Bu cevaba şefkat Peygamberi dayanamadı ve bayılıverdi, Ayıldığında şöyle söyledi: “Ey Cebrail hüznüm çok, felaketim büyük.” Bu haberin ardından hüzün peygamberi halka kapadı kendini, Bir tek namaza çıkıyor, geri kalan zamanlarını ümmeti için secdede geçiriyordu. Sadece tek dileği vardı O rahmet Peygamberinin, ümmeti, ümmeti, ümmeti… Cennetin en güzel köşklerine O’nun adı yazılmışken, O “ümmetim olmadan girmem” diyordu. Her fırsatta ümmetini diliyordu Rabbinden, Miraçta “ümmetim” diyordu, Beraatta yine “ümmetim”. “sevginin yaratıcısından” af gelene kadar yaş dinmedi gözünden, Ve nihayet beklenen müjde geliyordu: “Sana bağışladım, senindir ümmetin.” Gül yüzlü Nebi gülüyordu şimdi, Ne açlık nede başka sıkıntı veremezdi artık keder. Artık cennet bahçelerinde yanında olacaktı ümmeti, Başka hiçbir dert bu sevinci gölgeleyemezdi. Ey benim için bir ömür gözyaşı dökmüş çileli Nebi, Ben Senin ümmetinim, bana olan sevgin tesellimdir şimdi. Yüzüm gülüyorsa Senin şefaatindir bunun tek sebebi, Ve gözyaşların, benim özgürlüğüm için kaferetti, “Ümmetim ahirette azap çekeceğine, ben dünyada kahır çekerim” Bizler Sende işte böyle bir merhamet ve sevgiyle karşılaştık Bilki, bizim kalplerimizde de en vazgeçilmez “yer” Senin yerin Kimi zaman ahde vefa yaptık, kimi zamansa nefsimize takıldık, Ama hep adınla şereflendi dudaklarımız, aşkınla yandı yüreğimiz. Ve şimdi bizimde Rabbimizden tek dileğimiz, Ömrümüzün son anına kadar sevginle çarpsın kalplerimiz. Yüzümüz gülüyor biliyoruz ki, Sen bırakmazsın bizi ahirette de, Dünya bize gurbet yazılmış ama inşallah cennette kavuşacağız Seninle.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Ayşe Kaya, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |