Ýnsanlarýn büyük bir bölümü dinin yalnýzca ibadetlerden oluþtuðunu düþünür. Bu büyük bir yanýlgýdýr; gerçek din, ibadetlerin yaný sýra, yaþamýn her anýný kapsar ve insanlara Kuran ekseninde bir bakýþ açýsý ve güzel ahlak özellikleri kazandýrýr. Bu bilince sahip inanan insan Allah’ýn hoþnutluðunu, rahmetini ve cennetini kazanmak için yaþamýnýn her anýnda Kuran’la bildirilen üstün ahlaký yaþamaya çaba gösterir.

Ýslamiyet pýrýl pýrýl aydýnlýktýr ve bize sevgiyi, þefkati, merhameti, dostluðu emreder. Ýnsanlara, bitkilere, hayvanlara, kýsacasý Allah’ýn tüm yarattýklarýna sevgi duymamýzý ve özverili olmamýzý ister. Ýnanan insan her zaman ve her ortamda dürüst, samimi, kararlý karakter özellikleri, saygý ve sevgi dolu davranýþlar sergiler. Bu nedenlerle Kuran ahlakýna sahip insanlarýn yaþadýðý çevreler, her insanýn özlem duyduðu huzur ve güven içindeki ortamlardýr.

Kuran ahlakýna uygun yaþam süren bir ailede, bugün birçok ailede yaþanan sorunlar yoktur. Günümüzde, anne ve babaya itaatsiz, saldýrgan çocuklara ve onlara doðru ve yanlýþý anlatmayan, onlarla ilgilenmeyen, birbiriyle de geçimsiz olan anne babalara çok sýk rastlanýr. Bu evlerde, sevgi, saygý, hoþgörü, anlayýþ ve þefkat yerine tartýþma, kavga ve hakaret hakimdir. Oysa Kuran ahlakýnýn yaþandýðý evlerde, anne babaya itaatli, Allah’ýn buyruðu gereði onlara "öf" bile demeyen, kötülüklerden uzak duran vicdanlý çocuklar yetiþir. Bu evlerdeki anne babalar çocuklarýný Kur’an ahlaký ile yetiþtirerek hayýrlý insanlar olmalarý için çaba harcayan, birbirlerine de sevgi ve saygý gösteren, davranýþlarý ile örnek insanlardýr. Kýsacasý bu aileler sevgi, saygý ve dayanýþma içinde yaþayan insanlardan oluþur.

Aile devletin en küçük, en temel birimidir. Aile yapýsý ne denli güçlü ise, millet ve devlet yapýsý da o derece güçlü olur. Aile yapýsýnýn çökerek, manevi deðerlerini kaybetmesi ve bireyler arasýnda sevgi, saygý ve beraberlik duygularý körelen ailelerin oluþturduðu devletlerin güçlü olmasý mümkün deðildir. Yalnýzca karþýlýklý maddi çýkarlar üzerine kurulu dinden uzak toplumlar hýzla manevi çöküþe ve ahlaki dejenerasyona doðru yol alýr.

Ailede bireyler arasýnda sevgi, dayanýþma, özveri ve sadakat duygularý köreldiðinde, artýk o milletin varlýðýnýn devamý zorlaþýr. Bu dejenerasyon aile ortamlarýyla sýnýrlý kalmaz, toplumdaki diðer kesimlere de yayýlýr. Okullarda, arkadaþlýk iliþkilerinde, iþ yerlerinde kýskançlýk, ikiyüzlülük, alaycýlýk, dedikodu gibi kötü davranýþlar ortaya çýkar; tüm sistem çýkar iliþkileri üzerine kurulur. Adalet, insan haklarý, huzur ve barýþ ortadan kalkar.

Günümüzde televizyon yayýnlarýnda, filmlerde yoðun þeklide þiddet konusunun iþlendiðine tanýk oluruz. Aile içinde din ahlaký konusunda eðitilmemiþ olan ve bu yoðun telkinlerden etkilenen gençlerin, hatta çocuklarýn dahi þiddet eðilimli olduklarýný görürüz. Bu durum öylesine yaygýnlaþmýþtýr ki, küçük çocuklarýn okullarda katliam yaptýklarýna dahi þahit olmak mümkündür. Medyada zaman zaman bu konuda haberler yer almaktadýr.

Ýslam’da þiddete yer yoktur. Suçsuz insanlarýn ölümüne sebep olup, “Allah için yaptým” diyen insan hastadýr. Bunlar kendi ruhlarýndaki karanlýðý ve þirk düþüncesini Kuran’a uygulamaya çalýþan kiþilerdir.

Dinden uzak yaþayan kimseler de, gençleri küçük yaþlarýndan itibaren karanlýk bir ortama iter, zalimliðe yönlendirirler. Bu kiþiler Allah’tan korkmadýklarý için, Allah korkusu olmayan zalim nesiller yetiþtirirler. Çocuklarýna Allah’ýn emrettiði merhametli, adaletli, hoþgörülü, akýlcý güzel ahlaký öðretmezler. Hz. Nuh’un Kur’an’da söz edilen bu konudaki duasý, inkarcýlarýn ortak zalim karakterlerinin kanýtýdýr:

Nuh "Rabbim, yeryüzünde kafirlerden yurt edinen hiç kimseyi býrakma." dedi. "Çünkü Sen onlarý býrakacak olursan, Senin kullarýný þaþýrtýp-saptýrýrlar ve onlar, kötülükten sýnýrý aþan (facir’den) kafirden baþkasýný doðurmazlar." "Rabbim, beni, annemi, babamý, mü’min olarak evime gireni, iman eden erkekleri ve iman eden kadýnlarý baðýþla. Zalimlere yýkýmdan baþkasýný artýrma." (Nuh Suresi, 26-28)

Kuran ahlakýný yaþayan toplumdaki bireylerin her biri, devletine, milletine yararlý bir yurttaþ, ailesini seven, saygýlý bir evlat, özverili bir arkadaþtýr. Bu yapýdaki bireylerin oluþturduðu bir milletin huzurlu, mutlu ve birlik ruhuna sahip güven dolu bir yaþamý olur. Yüce Allah, Kuran’da, birlik içinde ve güçlü olmanýn sýrrýný þöyle bildirir:

Allah’a ve Resûlü’ne itaat edin ve çekiþip birbirinize düþmeyin, çözülüp yýlgýnlaþýrsýnýz, gücünüz gider. Sabredin. Þüphesiz Allah, sabredenlerle beraberdir. (Enfal Suresi, 46)

Güçlü olmak ve içte bütünlük saðlamak için inananlarýn fikir mücadelesi zorunludur. Bilgi ve kültür düzeyi yüksek, sevgi birliði ve imaný güçlü toplum, en sarsýlmaz toplum olacaktýr.