Ahirete kesin bilgiyle iman eden insanýn kendisini bir an, Kur’an’da söz edilen Araf tepesinde düþünmesi, samimiyeti açýsýndan iyi bir ölçü olacaktýr. Araf, cennetle cehennemin görüldüðü ancak insanýn nereye gideceðini henüz bilmeden beklediði yerdir.

Ýki taraf arasýnda bir engel ve burçlar (A’raf) üstünde hepsini yüzlerinden tanýyan adamlar vardýr. Cennete gireceklere: "Selam size" derler ki bunlar, henüz girmeyen fakat (girmeyi) ’þiddetle arzu edip umanlardýr.’ Gözleri cehennem halkýndan yana çevrilince: "Rabbimiz, bizi zalimler topluluðuyla birlikte kýlma" derler. (Araf Suresi, 46-47)

Araf’taki gibi cennet ve cehennem arasýnda bir yerde kaldýðýmýzý düþünelim. Bir yanda bizi oraya sürükleyecek davranýþlardan hep korkuyla sakýndýðýmýz sonsuz cehennem… Diðer yanda yaþamýmýz boyunca umut ettiðimiz sonsuz cennet… Kur’an’da tarif edilen bu ortam, þu an yaþadýðýmýz andan daha gerçektir. O halde Araf halkýnýn korku ve umut dolu bekleyiþlerini, henüz yaþýyor iken her an hatýrlayalým.

Korku ve ümit; her ikisi de kalbimizde yoðun bir þekilde hissetmemiz ve yaþamamýz gereken duygulardýr. Yüce Allah, bizi sonsuz kurtuluþa ve mutluluða iletecek olan bu iki duygu için dua etmemizi buyurur.

…O’na korkarak ve umut taþýyarak dua edin. Doðrusu Allah’ýn rahmeti iyilik yapanlara pek yakýndýr. (Araf Suresi, 56)

Onlarýn yanlarý yataklarýndan uzaklaþýr. Rablerine korku ve umutla dua ederler ve kendilerine rýzýk olarak verdiklerimizden infak ederler. (Secde Suresi, 16)

Allah’a samimi imaný yaþayalým ve O’nun hatalarýmýzý baðýþlayacaðýný kuvvetle umut edelim. Merhametine ve baðýþlayýcýlýðýna sýðýnalým, eksikliklerimizi gidermesi ve sonsuz güzelliklerini lütfetmesi için samimiyetle dua edelim.