Bir Tebessüm Et...
Tebessüm, gülmek için yapılan bir ön adımdır. Tebessüm, mutluluktur. Tebessüm huzrun ifadesidir. Tebessüm, güvendir. Tebessüm, hem kendimizi hem de karşımızdakini rahatlatmaktır.....
"Yazmak, aslında kendime yazdığım mektuplardır; okursanız, o da sizin şansınız." — Franz Kafka"
"Yazmak, aslında kendime yazdığım mektuplardır; okursanız, o da sizin şansınız." — Franz Kafka"
Tebessüm, gülmek için yapılan bir ön adımdır. Tebessüm, mutluluktur. Tebessüm huzrun ifadesidir. Tebessüm, güvendir. Tebessüm, hem kendimizi hem de karşımızdakini rahatlatmaktır.....
Spinoza der ki “sevginin derecesi ölçüsüz sevmektir”… Öyle midir sizce de? Ölçüsüz bir şey olur mu?
....O kendinize ait gülücükten ruhunuza, ruhunuzdan yüreğinize binlerce umut, mutluluk, yaşama dair sevinç ışığının doluşuna izin verdiniz mi? Şahit oldunuz mu? Neden yarın kendinize bir gülücük hediye etmiyorsunuz?...
kadın, her anlamda kendisinden üstün meziyetler taşıdığı erkeğiyle karşılaştığında, mutlu bir evlilik
düşleyerek, ömür boyu sürecek birlikteliği amaç edinir. bunu gerçekleştirdiğinde ise;
Nedir yalnızlık? Bir başına mı kalmaktır sessizliğin ortasında yapayalnız? İçinizdeki depreşen duyguları hapsedip onları sindirmek midir? Yoksa kalabalıklar arasında yürürken dışarıda olanları umursamayıp kendi içimizdeki sesi mi dinlemektir?
Aşk neden bu kadar acımasız her defasında? Neden sevgi dolu bakışların hakkı hep yalnızlık olarak not düşülüyor sayfalara? Bir nedeni yok biliyorum. Biz istersek aşk acıya dönüşüyor zamanla.
Yaptığı işi sevmemek ama bir o kadar da doğru ve iyi yapmak..."Yabancılaşma" diyorlar bunun adına...
hayatı bekleyen ve beklenen olmakla geçenlere kısa bir bakış sadece bu yazı..
Gün gözünü kapayalı epey bir zaman geçmiş, şehir belki ağlıyordu. Sokak lambalarının ışığında yarı aydınlık bir silüetti sadece...
Herşey bir kenara yığıldı artık. Sonbahar’ı kucaklayan bir yağmur dinletisinde düşlerimi tırnaklıyor bu ayrılık. Şehir suskun. Ve dışında ışıklarını yollara çizen bir ressam gibi tüketiyor bendeki beni bu yalnızlık....
Kardeşim birşeyler yazmış...Adı bir şeyler ancak okuyunca ne çok şey barındırdığı ortada...Aynen yayınlıyorum...
GÜVEN KALDI MI… ?
İnsanoğlu hayata gözlerini açar açmaz kendini Annesinin kollarında, kucağında güvende hisseder, bu güvenceyi Rabbül ÂLEMİN olan Cenabı ALLAH c.c.hu. Tüm analık duygusu olan canlıların fıtratına yüklediğinden GÜVEN vermek duygusu otomatikman kendiliğinden anneden yavruya yansır.
Ufka dayanan sırtını rüzgarlar eskitirdi. Yağmur yağarsa aniden gökyüzü palette siyaha matem katardı bir ressamın uykularına can çekişir gibi. Yazılan her şiirde amaçsızca tüketilen bir garipliğin kan kokusunu biriktirirdi ıssızlığa...
Esas olan neyi veya kimi beklediğinizdir . Beklemeyi beklenir kılan , beklenenin , o boş , bazen de soğukta geçen zamanın çok üzerinde bir kıymeti olmasıdır .
Hair müzikali ile birlikte 68 kuşağı ve hippilerin bir karşılaştırmasıdır.