Yalnızlığın En Sevdiği Yaratık İnsandır...
Yalnızlığın sevdikleri: Mustafa, Kader, Kemal, Attila, Can, Nazım, Sabiha, Pablo, Nietzsche, Locke, Nesimi, Edip, Frida, Uğur, Adnan, Kazım, Özdemir...
Deneme
Efeler, Yörükler, Türkmenler
İnsanın yarattığı en yüce değer sanat; onu ölümsüz kılan da yine insandır.
Vah Benim Kara Bahtlı Kitabım…
Yavuz Bülent Bâkiler’in o tuğla kalınlığındaki kitabını özümseyerek ve sentezleyerek okudum, bitirdim.
Kitap, bana benim “Büyük Doğu’nun Son Kalesi: Said Çekmegil”i hatırlattı.
Lakin vahim olan; merhumun mirasçı torunun işletmesine kitaptan bir miktar bırakmıştım satılsın ya da yakınlarına hediye edilsin, diye. Aradan kaç gün geçtikten
Doğru Bir Osmanlı Musıki Tarihi
İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı’ nca düzenlenen “ ‘ Osmanlı Musikisi ’ Tarihini Yazmak “ ana başlıklı Sempozyum hakkında düşüncelerim...
İsraf Yolunu Değil Tutumluluk Yolunu Seçelim
biz insanlar neden ısrarla israf yolunda yürümeyi tercih ediyoruz
Sokakta Sanat: İskenderun Kültür Sanat Şenliği
yerel sanatçıları teşvik etmek, diğer sanatçılarla tanıştırmak, sanat üzerine, kültür üzerine söyleşilere de bir ortam hazırlamaktı amaç. sanatçılar, yazarlar ciddi anlamda ve düzenli olarak bir araya gelemiyorlar.
Hayat Bekle; Geliyorum Yeni Sevgilere!
Hayatımın öyküsünü yazmak, hem kolay hem zor. Ben zor olanı seçiyorum. Her yürek sevgiyi tanıyamaz, ezilir, arayışlara girer. Çünkü sevgiyi bilmez, boşluktadır. Her insanın görevi: Kendini Geliştirmek Değil, Gerçek Benliğini Hatırlamaktır. Ses, sevgime susuyordu. Bu ben olamazdım. Kapı kapalıydı, amaç sadece anahtarı kilitten çıkarmaktı. Hoş geldin Hayatım, Beni
Yarım Kalanlara...
İlişki, nemli toprağa atılmış bir tohuma benzer.. can suyunu aldıkça gerekli sıcağa erişir ve -big bang- misali patlamayı gerçekleştirir. patlamadan sonra bir madenci edasıyla toprağı delen minik filizcik tabiki biraz zorlanır. hemen görünürde bişey yok diye endişelenmemek gerekir, çünkü her tohum birbirinden farklıdır ve farklı sürelerde toprak üstüne
