"“Yazarlık, kelimelerle inşa edilen ama okuyucular tarafından yıkılan tek iş koludur.” – Umberto Eco"
"“Yazarlık, kelimelerle inşa edilen ama okuyucular tarafından yıkılan tek iş koludur.” – Umberto Eco"
Mor taş ile huzura odaklanmıştı. Bir adım ileri itildi, rengi daha da koyulaştı taşın. Sarı ve mat taş bir oyundaymışcasına morun yanına koyuldu. Hasta ve bezginleştiren bir havası vardı onun.. Huzur neredeyse o da yakınlarında bir yerlerde bitiyordu. Hayat iyinin yanında kötüyü de saklıyordu, bu kabuldü hep. Kırmızı
Kapıyı kapattığımda yoksun. Perdeleri örttüğümde varlığın da bana dışta kalır. Yüzümü sana döndüğümde karşımdasın, yüzümü çevirdiğimde yoksun. Sırtımı dönüp gidersem, arkamda bir gölge, kendimi sana döndüğümde önümdesin. Bir hareketimle seni yok sayarım.
Peki, yanlış tanıdığınızı doğru tanıyorum diye kendinize inandırmanız ya da düşünmenizi nasıl yorumlamak gerekiyor. Yani tanıyorum diye, değer verdiğimiz ya da değer vermediğimiz insana yaptığımız yakıştırmalar bir zulüm çeşidi değil midir? Değer verdiğimiz insanın zamanla değersizleşmesi, değersiz dediğimiz insanın zamanla değerli hala gelmesini nasıl açıklayabiliriz?
Kıyamet olayı Cenabı Allah'ın takdiri ve dilemesi ile olacak olan bir olaydır. Bunun ile ilgili ayet ve hadisler gayet açık ve nettir. Bu konu ile ilgili tartışmalarda abes, yersiz ve gereksizdir, spekülasyondan öteye geçemez. İşte size ayeti kerime, ''İnsanlar sana kıyamet saatini soruyorlar. De ki: "Onun ilmi ancak
Sonrasını düşünmeden yapılan o eylem yani o mahalle maçı; maçı yapanların bu dünyadaki Tanrısıdır. Fakat bunu o maçı yapanlardan kaçı anlar. Daha doğrusu kaçı zamanında anlar; bilmiyorum. Ama en azından son nefes bu işi çözer ümidindeyim... / Esasen hayatından memnun olmamak insanın kendi aklı gereğidir. Mutsuzluk zekayı gösterir
Kim demiş!
Kim demiş aşk bağıra bağıra yaşanır diye
Seni gizli yaşamaktır aşkın en alası
Kimse bilmedi...
sen bir beyaz kağıttın, şairliğime layıktın. sana şiirler yazmak isterken, sen buruş buruş olan yüzünü gösterdin ve yaşlı olduğunu söyledin. ne büyük cahildim, beni sevmediğini sandım. ne büyük cahildim. bilemedim ki en güzel sözler buruşmuş kağıtlarda olurdu. kırışmış yüzünde ne gizli vadiler ne şiirlerden çiçekler saklıydı bilemedim. seni
Oysa,Soluk olmuştu nefessiz kalan millete bakışları. İnkılâplar, gayret ,kalkınma hamleleri; şimdilerde bir bir sattığımız İnhisar(tekel), Sümerbank onun yadigarı. Yok artık Kızılay’daki iğde ağaçları. Ankara gecekondu diyarı...
Kadin, bir erkegi istedigi icin erkek ona sahip olmustur, dolayisiyla sen artik o gozlerin sahibi degil, sadece hizmetkari olmussundur.
Malatyaya gelen (21 Eylül 2013 tarihinde) Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, havaalanından şehir merkezine doğru ilerlerken, Aksaray Köyü yakınlarında otobüsün önü sevgi gösterilerinde bulunan vatandaşlar tarafından kesildi. Bu sırada bir çocuk otobüse yaklaşarak, Başbakan Erdoğana poşet içerisinde birkaç elma uzattı. Korumalar elmaları alırken, çocuk, yolları yapılmazsa, elmaların haram olmasını
-Zorluk cahili bocalatır,korkağı kaçırtır,akıllıya ise çözüm yolu aratır.
-Düş kurmayı kötü bir şeymiş gibi göstermeye çalışanlar büyük bir hata yapıyorlar.Çünkü her buluş bir insanın düş kurmasından sonra ortaya çıkmıştır.
