"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Deneme > Sevgi ve Aşk

üzgün

Sensiz

bu gecenin sonunda yine anladım ki sensizlik zormuş

üzgün

Ayrıldım...

....
Kimse fark etmedi ayrıldığımı..
Kimse merak etmedi neden ve nereye gittiğimi…
Bir mendil sallayanım olmadı ardımdan…
Mahcup bir el kaldıranım…

karışık

Senin Adın Ayrılık Olsun

Senin adın ayrılık olsun.Bir karalama kağıdına yazılmış kelimeler gibi belli belirsiz olsun gidişin, alkollü bir sabaha uyanır gibi olsun geçmişim. Vazgeçemediğim şeyler listesi yaptım kendime adınla doldu.Bir takvim yaprağı daha ekliyorum yokluğuna, bugün günlerden sensizlik yarının adı yok

olumlu

Bilmiyorum...

bir genç kızın askere giden sevgilisine yazdığı dönüş umuduyla yazılmış ve aynı zamanda bunun zorluğunu dile getirmiş yazısı...
not: kesinlikle silahı ve savaşı öven bir yazı değildir...

üzgün

Gerçeğe Doğru

kendine –“Şu çiçek satan kıza bak” dedi –“Ne kadar da masum...”
Hiç birimiz masum değildik aslında.

üzgün

Ayazlar Vurur Yüreğimi

......İmkansızlık vantuz gibi yapışmışken; damarlarımda senin aktığını nerden bilecek... Ayaz vuran yüreğimi senin sıcaklığının ısıttığını nasıl hissedecekti ki...

düşündürücü

Şarkılar Beceriksizliğimizi Gösteriyor

Duyguların paylaşılabildiği zemini hazırlayan şarkılara içerik olarak bakıldığında içimizde var olan, eğer yoksa yaratılan hüznü kullandıklarını görürüz. Bu saf bir zevk değildir. Ya birileri acı çekiyordur ya da ben acı çekiyordur.

nostaljik

Yağmurun Getirdiği

Yağmurun kimyasına dair bir hikaye bu..
Her hikayede aşkı arayan bunda da bulacak aradığını..Yok bulamadıysa eğer tatmamış henüz demektir, söylemek icab eder:
Aşk.....

üzgün

Rüzgar ve Sen

Tavan
arasına sakladım yalnızlığımı. Her gece, bir zindana hapsolmuşçasına seni
düşünüp ağlamak, en sessiz harfleri özenle seçip şiire yürütmek şarkıların
acizliğiydi oysa. Biliyordum.

nostaljik

Dedim Ya

Elveda ey sevgili!
Ve evrenin sonsuz derinliklerinde beklediği sevdiğine kavuşamayanlara...
Dinmeyen deli rüzgarların estiği sarp Anadolu yaylasının yiğit delikanlılarına...
Ve sen!
Benim güller içerisindeki karanfil bakışlı, delişmen kokulu ESKİMEZİM!

üzgün

Son Veda

Boş salonda, denize dönük bir sandalye çekti. O’ndan mümkün olduğunca uzakta... Kokusunu duyamayacağı bir yeri seçti... Hepsi geçecekti... Son sözcükler, son bakışlar. Sonra hepsi bitecekti.

üzgün

Sevgiliye

Senden habersiz akşamların ortasında
Aşkı ellerimle boğduğum o zamanlar

Başa Dön