İnsan Olmaktan Vazgeçtim!
bebek elleri yapıştı eteğimden
yüreğimde boynu bükük bir menekşe ağladı..
"“Bir yazar, kelimeler arasında kaybolduğunda, kahve makinesi ona kahraman gibi görünür.” – Franz Kafka"
"“Bir yazar, kelimeler arasında kaybolduğunda, kahve makinesi ona kahraman gibi görünür.” – Franz Kafka"
bebek elleri yapıştı eteğimden
yüreğimde boynu bükük bir menekşe ağladı..
Şairin mesleğinin bir ölçüde kötüye kullanıldığı açıktır. Erkek ve kadın öyle çok yeni şair ortaya çıkıveriyor ki, yakında hepimiz şaire benzeyeceğiz ve okurlar gözden kaybolacak...
Ama neticesinde fikren daha bir verimsiz geçmekte. Otuz ikinci baharımın sonlarına doğru geldiğim yer; henüz bir yer düşlememiş olsam da ,olmayı düşleyeceğim hatta gelmiş olmaya razı bile olabileceğim bir yer gibi görünmüyor bana hiç.
Çıkarsın kentin sokaklarına, her birini ayrı ayrı dolaşır, ayrı ayrı insanların yüzlerine gözlerine bakarsın, göz göze gelebileceğin birini ararsın.
‘Aslında bu ben değilim, aslında ben sizin gibiyim’ demek için.
Anlarsın.. Kimsenin yüzünde gözü yoktur.
Bazen susar insan, dudakları çatlar susuzluktan. Bazen susar insan, söylenecek çok söz varken bile. Bazen dolar insan, kimse anlamaz. Bazen herkes anlar, kendisi kendisini anlamaz.
kimileri göremez kutlu sevdamızın vuslatını; kimileri unutmuştur vuslatın varlığını...
Yetişkinlerin dünyası güzel değil.
Yaş ilerledikçe, olumsuz birikimler artıyor, dünyanın kötülüğü daha çok göze batıyor galiba!
Çocuk ruhunu bilen duyarlı insanlar, iyilikler üzerinizde olsun...
Gece, gölge yanıdır yeryüzünün.. Gölgeye düşen her ışık gibi kaybolur gece yerin kararan yüzünde. Oysa uykusuzlar iyi bilir, ışığın yokluğu demek değildir gece, yerin yüzünü ışıktan gizlemesidir sadece.
Sabah kokusu alıyorum.. İyi geceler..
taze çıkmış kınından somun tekmesi.içine teke teke bir keçi girmiş.masalın bölük pörçük anlamsız gözleri büyümüş büyümüş kocaman kocaman prensestlere ruhunda devleşen cüceler minik minik devlere dönüşmüş.herkes kendi halinde yaşarken sütlimanı kentinde biri çarkı döndürmüş...döndüren kaçmış kaçanlar dönmüş.taze çıkmış kanından bu kıpkırmızı bıçak.senin tek görevin buraya yazmak.adab-ı mabad çerçevesi
istediğin zamn girdin bu degersiz yaşamıma ve istediğn zamnda çıktın şimdi bu son çıkışın kalbimden birkez daha girmek istersen eğer bu sefer kapıyı bulabileceğinden okadar emin değilim
Bardağı eskiten ölüsu!..
Zamanı kemiren ölüsandalye!
Düş ve hayalin dişleri arasında sıkışıp kalmış ölübattaniye!
Sahibinin beynine her gece bir din gibi iniveren ölüsır!
'Cinnet Türküleri' ruhla bedenin sürtüşmesinden meydana gelen kıvılcımlar tufanıdır. Yakında kitaplaştırmaya çalıştığım eserden bir şiiri sizlerle paylaşmak istedim. Eğer yorum alabilirsem memnun olacağım. Ancak unutulmasın ki bu şiir kitaptaki diğer şiirve düzyazılarla birlikte bir anlam bütünlüğüne sahiptir. Teşekkür ederim.
Zaman zaman pandomime dönüşür hayattaki her şey ve… kader oyuncusu, aynanın karşısındaki palyaço kılığıyla yüzleşemez bir türlü…
İhanet...
Üzerinde düşünmeye korktuğumuz kelime...Bir o kadar da hamurumuzda olan aslında...Daha da ötesi; yaşamın varlığında olduğunu inkar ederek anlamını ortaya koyarken bile ihanet ettiğimiz kelime...
Çevre kirliliğinden daha vahimdir insan kirliliği....!!!!