Mekan yalnızca bir arka fon oluştururmuş insanlara ve yaşamlarına...İnsanını ve yaşamını yitiren mekan,yalnızca hoş desenli boş bir kağıda dönermiş üzerine dalıp dalıp hafızayı canlandırmaya yarayan...

Mutluluk, her dem heba edilen ân kuşları ile uçup gitmekte... Ve sistem; duygusal gelgitlerinin aklına galebe çaldığı, sorgulayamayan, bîkarar hüzünkoliklerini sincap tekeri içinde gütmekten çok mutlu.

Öfkeni̇ Göster,sana Ki̇m Olduğunu Söyleyeyi̇m

Alevi̇n Pervanesi̇ Ne Kadar Çok Olsa Da, Hepsi̇ni̇ Yakip Yalniz Kalir Sonunda...

Dünya bir okul,insanlar da öğrecidir.Aşkla terbiye ediliyor nefsimiz ve yaşadığımız gerçek aşk,bize ilahi aşkın yolunu gösteriyor şüphesiz.Yaratılandan geçiyor yolumuz, Yaratan’a ulaşmak için.

Tomurcukların başını asker botuyla ezmek adettendir.Gülümseyen çiçekleri öldürmek de...

Kimilerine göre insanlığa çağ atlatan önemli bir keşif,kimilerine göreyse zaten daha önce üzerinde yıllardır insanların yaşadığı topraklardan bihaber olan Avrupalıların bu zengin topraklardan haberdar olmasıydı Amerika’nın Keşfi...

Ayaklarımın ucunda yükseldiğimde,
Sanki başım geçer bulutları
Name name akordeon işler yüreğime
Kanatlarınırım Kaf Dağı’nın ötesine…

Kahramanlığın cinsiyeti olmaz...O yürek işidir... ve hayatta verdiği mücadeleler ve çektiği acılarla yine de gülümseyebilen her insan, isimsiz bir kahramandır...

Virgül ve Nokta Arasındaki Fark...

Zaman zaman pandomime dönüşür hayattaki her şey ve… kader oyuncusu, aynanın karşısındaki palyaço kılığıyla yüzleşemez bir türlü…

Cılız ve titrek ışığıyla çift gözlü penceresinden izliyor matrixi yine bugünlerde ruhum…