• İzEdebiyat > Öykü > Soyut |
81
|
|
|
|
İkinci Genç Sait Faik Öykü Yarışması'na katılmış bir öyküdür. Yazarının ilk öykü denemelerinden olmasına rağmen sıradışılığıyla ve sağlam cümleleriyle okuyucusunu derinden etkilemektedir. |
|
82
|
|
|
|
Zaman, Korku ve Sevgi her an her yerde. Hangisi ile yaşamaya karar vermek ise kişisel bir tercih. |
|
83
|
|
|
|
Tek başınalık bunaltsa da ruhumu; yazımı, sızımı ve sağlığımı bir arada tutarak yanan sobamızı düşünüyor...ben üşüyordum.... |
|
84
|
|
|
|
Büyükler için bir masal anlatmak istedim... |
|
85
|
|
|
|
Varoluşun ilk altı ayında iki insanın iç durumları, birbirleriyle ilişkileri ve hakikati arama çabaları... |
|
86
|
|
|
|
Siz ! merakla dinlemesizce merakla dinlemektesiniz. Merakla izleyen gözler, mızrak uçlarıdır, asla gözlemsiz. |
|
87
|
|
|
|
İnsan gülümsemeyle gözyaşı arasında gidip gelen bir sarkaçtır _Byron |
|
88
|
|
|
|
...Bilmiyorum. Bilmemeyide istemiyorum..... |
|
89
|
|
|
|
evreni mana boyutunda anlamak belki de... |
|
90
|
|
91
|
|
|
|
masallar diyarından rapunzel'e sesleniş... |
|
92
|
|
|
|
bu yazıyı yzarken o kadar etkilenmiştim ki. önyargıyla bakmaktır insanoğlunun zayıflığı. oysa hiç bilmez en degerli pırlantaların suyun altından çıktıgını... keyifli okumalar |
|
93
|
|
|
|
dar bir sokakta gizli kalmış anılar... |
|
94
|
|
|
|
Mutlu olmak için çok fazla üzülmeyi göze alabileceğimi sanmıyorum... |
|
95
|
|
|
|
Göz kapaklarım yavaş yavaş beni kendi karanlığımla beraber bırakmaya başladığında, ilerden cızırtılı bir radyo sesi geliyordu. Radyodaki şarkıya eşlik etmeye çalışan mırıltılı bir ses, dışarıdaki aç kedilerin mırıldanmalarına, arabaların telaşlı homurtularına karışıyordu. |
|
96
|
|
|
|
Yaşam çok kısa ve ben de öleceğim. Yollar çatallanmıyor. Tek bir istikamet var ve hepimiz dünyadaki en büyük korkalarız. Bu yüzden de seni görmek istemiyorum. Küçük parçacıklarla yemlenip kendime sığınarak yine, düşlemek istiyorum. |
|
97
|
|
|
|
"Denizi vurmak öldürmek gibidir bir kuşu vurmak,
Avcının işi kuşlarla olmak,
Kuşun gönlünden geçeni okumak,
Kuşu açmak, çünkü kuşlar evrenin istiridyeleridir,
Ne zaman bir kuş havalansa penceremizden,
Başımız göklere değer oysa!..."Sezai Karakoç
Birileri geldi ve değildi dertleri kuşlarla olmak... |
|
98
|
|
|
|
Yine uyku geldi kuruldu göz kapaklarıma |
|
99
|
|
100
|
|
|
|
Her uzattığım el kendime dönüyor aslında... |
|