• ÝzEdebiyat > Öykü > Ýronik |
201
|
|
|
|
|
“Ya ana ayýptýr!” dedi. “Bir teneke için dernek basýlýr mý? Hem de halkýmýzýn derneðini.”
“Öyle mi?” dedi anam. “Benim inþaat da zaten sizin malýnýz deðil mi? Öfkesi taþmýþtý bir kere anamýn. |
|
202
|
|
|
|
|
Ýsmi lazým deðil bir ülkede olan bitenle ilgili küçük bir masal. Gerçek kiþi ve kuruluþlarla ilgisi yoktur :) |
|
203
|
|
|
|
|
Sen yataðýn en dip köþesine büzülmüþ öylece yatýyorken ve benim varlýðým seni bu derece ilgilendirmezken, ruhumun anaforlarý sol yanýmý burkuyordu.
|
|
204
|
|
|
|
|
Ilýk bir bahar esintisnde bir meleðin gözlerinden dünyayý izlemek... |
|
205
|
|
|
|
|
Onun çýðlýðýný duyduðumuzda þok geçirmiþtik. Adeta böðürüyordu. Bazen hýrlýyordu. O da diðerleri gibi yalvarmaya baþlamýþtý. Seslere alýþkýn olsak da içimizden birisiydi 6 numara. O gün sýra bizim koðuþa gelince önce onu almýþlardý. Diðerleri gibi acý çekerken onlar gibi haykýrýyordu.
|
|
206
|
|
|
|
|
þöyle dedi;"Bizler, yani Ýnsanoðlu aslýnda ömrümüzü Þahit arama peþinde geçiririz de bilmeyiz bunu.Bu arayýþa, Þahitlik deðil de baþka isimler koymuþuz, Sevgi denmiþ, Aþk denmiþ, Dostluk denmiþ, Eþ denmiþ v.s. ... |
|
207
|
|
208
|
|
|
|
|
Gülümsüyor. Öyle masum ki bu gülümseyiþ… Ýlk tanýþtýðýmýzdaki gibi… Sonralarý bu gülümsemeyi esirgiyor benden, esirgediði bir çok þeyin yanýnda. Fakir býrakýyor beni. Rahat uykularý esirgiyor, anlamayý, anlatmayý... |
|
209
|
|
|
|
|
"Orhan Kemal","Yaþar Kemal”,”Fakir Baykurt" taklitçisi bir yýðýn genç ve yaþlý yazar,tek yanlý basit bir görüþ açýsýndan "küfür edebiyatý", diye adlandýracaðým bir ekolün temsilcileri olarak karþýmýza çýkýyorlar, |
|
210
|
|
|
|
|
" Seninle kalmamý istemediðine emin misin ? " soruyu soran Faruk en yakýn arkadaþýydý. Ona bile henüz anlatmamýþtý gerçeði, belkide hiç bir zaman anlatamayacaktý.Aslýnda yaþadýklarýnýn gerçek olduðuna önce kendisinin inanmasý gerekiyordu. |
|
211
|
|
|
|
|
Otelin, karþý caddesi üzerinde bulunan yaklaþýk yüz-yüzelli metre mesafede ki fýrýna normal günlerde iki dakikada gelirdim. Bu gün yol bitmiyordu bir türlü.Koþar adýmlarla yürüyordum ama mesafe inadýna direniyordu...
" Yahya Kemâl,Yahya Kemâllll!"
|
|
212
|
|
|
|
|
Sana ben ne demiþtim. He ne demiþtim. Pozitif enerji yayacaksýn adamým. Onu yay ki sonra faiziyle sana geri dönsün. Üstelik evrene de bir enerji katkýn olurdu. Eskiler ne diyordu?. “Ýyilik yap denize at, balýk bilmezse halik bilir” demiþlerdi. Anlaþýlan sen bunlarýn hiç birini yapmayacaksýn.
|
|
213
|
|
|
|
|
"az önce yoksunluklar karakolunu taradý ruhum." |
|
214
|
|
|
|
|
hayatta bizi yýkabileceðini düþündüðümüz olaylar belki de en ufak acý taneleridir! |
|
215
|
|
|
|
|
Toprak yolu yürürken ayaðýna bir kitap takýldý. Eðilip kitabý aldý. Kitabýn dýþ kapaðý yýrtýktý. Parmaklarý ikinci sayfayý açtýðýnda “ÝÇÝNÝZDEKÝ HAYVAN” yazýsýný seslice okudu. Kitabýn yazarýnýn önsözünü okuyunca daha da merak sarmýþtý. |
|
216
|
|
|
|
|
Bayanlar Mehmet Amcaya tiksinti ile baktýlar; oysa onun aldýrdýðý yoktu. Durmadan bit kýrýyordu(!) Bayanlar bu kez çileden çýktý. Homurdanarak kompartýmaný terk etmeye baþladýlar... |
|
217
|
|
|
|
|
Ben henüz 22 yaþýndaydým. Üniversiteyi yeni bitirmiþ ve yaþamýn içinde henüz yeni yerimi almýþtým. Kuzenim benden 2 yaþ küçük ve çok güzel bir yüzü vardý.
Çocukluðunda geçirmiþ olduðu “çocuk felci” onun iskelet sistemini felç etmiþti. |
|
218
|
|
219
|
|
|
|
|
gece tutulmuþtu virajlarý dönmeden... |
|
220
|
|
|
|
|
Marketten çýkaraken çarpýþtýk Melek’le. Ben o sýralar hala öyle bir güzelliðin ve her yanýna renk renk ýþýltýlar saçan, kýsa saçlý, fýndýk burunlu, çimen gözlü bu ilahenin adýnýn Melek olduðunun bilincinde deðilken yani. Marketin kapýsýnda, hem de ç |
|
Anasayfa
