• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
221
|
|
|
|
|
Ankara'nýn Baþkent Oluþunun 88. Yýldönümü dolayýsýyla 'Gün Aþýmý' kitabýmdan alýnmýþtýr. Saygýlar. |
|
222
|
|
|
|
|
Bir zamanlar tam beþ yýl her gün beþ saat beraber olduðumuz Ýlk okul arkadaþlarýmdan bahislerim... |
|
223
|
|
224
|
|
|
|
|
Sevgili yokkadýným..Dün geceyarýsý senin ellerin ile diktiðin sardunyaya su verirken bana söylediklerin geldi aklýma..Ýnsan bir kez yapayalnýz kalmasýn,penceresindeki sardunya ile bile konuþur,saksý içindeki bir sardunyanýn varlýðý bile yalnýzlýða çar |
|
225
|
|
|
|
|
Sorumluluðunu bilmeden iþ yapanlarýn boynu devrilsin.
Vatandaþý savsaklayarak devletin sýrtýnda -hak etmediði- parayý alanlarýn boynu devrilsin.
Tarým Gýda ve Hayvancýlýk Malatya Ýl Müdürlüðünde, üreticiyi maðdur eden, gereken kolaylýðý tanýmayan çalýþanlarýn boynu devrilsin.
|
|
226
|
|
|
|
|
Temiz kalbiyle, saf yüreðiyle kalbimizde yaþayacak olan Sevgili Nebiye Teyze'den bir aný |
|
227
|
|
|
|
|
Hastalýðýmý belli etmeden, içimde kalanlar... Baki dua ile... |
|
228
|
|
|
|
|
Korkuyordum. O’nu kaybetmekten, iþin sonunun nereye varacaðýnýn bilinmemesinden korkuyordum. Bizimkiler de duyarsa iyi olmazdý. Zaten öðrenciliðim aðýr bir yüktü. Arkadaþlarýmýn hepsi evin geçimini çoktan sýrtlamýþlardý. Ben öðrenci olmanýn tadýný |
|
229
|
|
|
|
|
Ve gene demiþtin ki “Yaðan yaðmurun damlalarý arasýnda,içtiðin suda,yediðin bir meyvede çýkacaðým karþýna.Sinekleri öldürme sakýn,býrak karýncalar iþgal etsinler evini,fareler tiksindirmesin seni,yýlandan-çýyandan korkma,yiyecek vermen için miyavlayarak yalvaran bir kediye kýzma ne olur,biraz okþa sev onu,çünkü buna çok ihtiyacým var çook!”
|
|
230
|
|
|
|
|
Bu gün 14 Þubat, Kurban amca ve üzüm gözlüsü ile o güzel, insanlýk kokan sokaðýmýzýn anýsýna....
|
|
231
|
|
|
|
|
Hani, çocukluðumuzun vatanýmýz olmasý hasebiyle hesapsýz özlemelerin bizlere uzaklardan hayal meyal el etmesi gibi bir þey bu koku…
|
|
232
|
|
|
|
|
“Sakin olun” Diyor biri ..Sakin olamýyor insan..”.. üç gün deðil mi? Gitmek yazgýya yazýlý..” Yazgý hastane köþesi mi be deli! |
|
233
|
|
|
|
|
Cümle dolaplarýný açtým. Naftalin kokmaktaydý. Düþ kýrýklarým eski bir Anfora içerisinde köþede duruyordu."Tozlanmýþ" dedim, içimle dýþým arasý bir fýsýltýyla.Eskiden ayakkabý tamircileri olurdu, sokak aralarýnda minicik dükkanlarý. Bizimde komþumuz Feride teyzenin kocasý Adem amca, ayakkabý tamir eder dururdu bütün gün.Ýki oðlu vardý babayiðit..Ýkisini de okuttu nasýr tutan ellerinin, kösele boyasýyla.Ne mutlu! Ya ben kime götüreyim düþ kýrýklarýmý...Tamircisi yok ki? |
|
234
|
|
|
|
|
Ahmet YESEVÝ Hazretleri’nin kýssasýný duymuþtu oysa. Yeni atýlmýþ pamuk öbekleri gibi, içi içine sýðmýyordu heyecandan. Bir gün Ahmet YESEVÝ Hazretleri yetiþtirdiði talebelerini toplamýþ ve onlara bir iki nasihatten sonra, elindeki asasýný fýrlatarak ‘Bunu nerde bulursanýz orada kalýn, yerleþin ve insanlara öðrenip yaþadýklarýnýzý anlatýn.Zira buralarý çoraklaþýnca, sizin yetiþtirdiðiniz insanlardan, beþ asýr sonra ,yine bu topraklara dini,kültürü anlatmaya gençler gelecek oralardan.’ demiþ. |
|
235
|
|
|
|
|
Dört yýllýk lise hayatýnýn sona erdiði güne dâir bir deneme... |
|
236
|
|
237
|
|
|
|
|
her aþk bir öyküdür; ilk öykülerse asla unutulmazlar. |
|
238
|
|
|
|
|
Nasýl bir büyüymüþ bu Allah’ým. Gitmeden insan anlayamýyor ama bir kez de görünce, artýk göz O’ndan daha deðerli bir þey bilmiyor. Gitmeden bilinmiyor Rabbim ama dönünce de hasretine dayanýlmýyor.
Bir insanýn dünyada görebileceði en güzel yer Kâbe. Görmüþ ve gördüðüne kara bir sevdayla baðlanmýþ tüm sevdalýlara... |
|
239
|
|
|
|
|
Aslýnda her aðaç, yaþanmýþ günlerin anýsýna kök salarak, yaþanacak nice günlerin ýþýðýna yaprak açan en doðru tanýktý. Belki, gölgesinde bir þehidin dinlendiði, belki yaþlý bir çiftin torunlarýna anlattýðý masallarýn kahramaný, belki genç bir kýzýn dudaklarýna konan ilk öpücüðün þahidi, belki de kollarýnda küçük bir çocuðun sevinç çýðlýklarý attýðý salýncaðý idi. Her þeyden öte yemyeþil bir ömürdü ve bu ömrü kesip atmaya, yok etmeye hiç kimsenin hakký yoktu. |
|
240
|
|
|
|
|
Biz, Bahçebaþý Lisesi ilk mezun öðrencileri gerçekten farklýydýk.
Bilmem nasýl anlatsam ben bizim sýnýfý? Siz “Hababam Sýnýfý” ný bilir misiniz)
("Hababam Sýnýfý" Rýfat Ilgaz'ýn en önemli eserlerinden biridir. Günümüze kadar Türkiye'de yazýlmýþ en iyi mizah kitaplarýndandýr. Bir süre sonra tiyatroya sinemaya da uyarlanmýþ ve her izleyiþinde hem güldürüp eðlendiren hem de eðitim adýna bir þeyler vermeye çalýþan bir eser/film..)
Ýþte bizim sýnýfýmýz, “Hababam Sýnýfý” gibi bir sýnýftý.
Toplam biz; 29 kiþiydik yani alfabemizin harfleri kadar essah ve gerçek bir kemiyet arz ediyorduk. 29’un 5’i kýz öðrencilerdi... |
|
Anasayfa
