• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
161
|
|
|
|
|
Dillerden düþmeyen þiirlerin ünlü þairi Bekir Sýtký Erdoðan için, Ýstanbul Beyoðlu’nda Tarýk Zafer Tunaya Kültür Merkezi’nde 7 Ocak 2010 Cuma günü, ESKADER ve ÝSTANBUL KÜLTÜR A.Þ. iþbirliðiyle gerçekleþtirilen tarihî bir saygý gecesi yaþandý. |
|
162
|
|
|
|
|
son doðum günümde bana gelen bir hediye için yazdýðým minik, minicik bir yazý. az önce yazý arþivimi karýþtýrýrken gördüm, ve öylesine açýp baktýðýmda gerçekten paylaþmaya deðer olduðunu analdým. ve buraya kopyalýyorum. |
|
163
|
|
164
|
|
|
|
|
“Bizim çocukluðumuzda poþet mi vardý, her konuda olduðu gibi bu konuda da ne kadar büyük deðiþiklikler oldu, her þey ne kadar da pratikleþti.” |
|
165
|
|
|
|
|
Okuyan herkese, zaman ayýrdýklarý için çok teþekkür ederim.
Bir gözlemin ardýndan, akýlda beliren, anlýk düþüncelerin ifadesini içeren yazým, bir iddia hatta varsayým bile deðildir, sadece içimden geçenleri paylaþmak istedim. Kimsenin acýsýný hafife almak ve saygýsýzlýk etmek istemem. Umarým dünyada terörün de bir gün sonu gelir ve aðlayan yüzlerin yerini gülen yüzler alabilir. Umut hayatýn yoncasýdýr, gizli saklý ve uzakta.
Ýnsan hata yapmadan öðrenemez, bu nedenle her insan hata yapar. Ve içerde ya da dýþarda olmamýzý belirleyen yasalardýr. Ve genelde baþkasýna zarar veren ama veriþ þeklinin açýklamasý yasalarda yer alan kiþiler cezaevinde tutulurlar. Oysa insanýn kendi içindeki cezaevi –vicdan- uyutulup, yok edilmedikçe gerektiðinde en büyük acýyý verir.
Ben iþe yaramak, insan olduðumu hissetmek ve kendilerine insanca davranýlmayan bireylerden hiç olmazsa, caný acýyan yüreði kanayan birine, desteðimle merhem olmak istiyorum. Daha doðrusu þimdilik sadece hayal ediyorum. |
|
166
|
|
|
|
|
benim sað elim kesildi. Sonra neler mi hissettim ...
sað elinizin hatýrýna girin içeri |
|
167
|
|
|
|
|
Sana Gelen Yollarým Yolumun Baþýymýþ Meðer
’ GÖNDERÝLMEYEN MEKTUPLAR ’ |
|
168
|
|
|
|
|
Kýskanýyorum seni en diþi duygularým ile.Kimsenin sevmediði gibi sevmek kimsenin görmediði gibi görmek istiyorum seni. Öyle güzelsin ki herkes sende mutlu, herkes sende uyuþmuþ. Herkes bedeninde poyraz duygularý býrakmýþ. Bakiresin sen hala |
|
169
|
|
|
|
|
Ýçinden deniz geçen þehirdi aþkýn bana geldiði yer.Belki denizin ortasýnda duran Kýz Kulesiydi sözün.Çoktandýr unutulmuþ buluþmalardýr Ayasofya.Mavi deniz,tuzlu gözyaþý ve unutulur her aþk! |
|
170
|
|
|
|
|
Tohumunu onlar atýyor zamanýn, ben izliyorum, golgesinde dinleniyorum asla bana kalmayacak cennetlerin… |
|
171
|
|
|
|
|
Rüyalarýmda sarý duvarlar görüyorum sevgilim. |
|
172
|
|
|
|
|
Yazarlýk denen dolambaçlý yola giriþ ve burada yol almanýn üzerine ... |
|
173
|
|
|
|
|
Bizim buralarda güzel yerler var.Gelip göremesende yazýlarými sýðdýr kalbine teraziyi kendinden bulduklarýnla dengele...Kim ne derse desin býrakmayalým biz yazmayý devam edelim ićimizden geldiði gibi... |
|
174
|
|
|
|
|
Atatürk'ün millete hizmet ve politika üzerine nükteleri üzerinden siyaset dersleri. |
|
175
|
|
|
|
|
Mamo Can öldü…
Aslýnda bu cümle böyle deðildi, cümlenin aslý; “Þiþko Memo Öldü” þeklinde idi ama ben ölüye saygýmdan dolayý “Mamo Can öldü” diyorum.
Hey koca Mamo Can!
Ne acelen vardý da hemen çýktýn.
Biraz daha kalýverseydin…
Emekli olsaydýn, suya kavuþturduðun bahçenin geleceðini bir görüverseydin. Hem çocuklarýn da daha çok küçük, onlara biraz daha bakýverseydin. Ne acelen vardý Mamo Can!..
|
|
176
|
|
|
|
|
Dinçer Sümer'in tek kiþilik oyununu ararken eski günler düþtü aklýma. Tek kiþilik bu nefis oyun 50'lerin Ýzmir'inde geçiyor, ilk gençlik hayallerini aþklarýný anlatýyor. |
|
177
|
|
|
|
|
Yýllarca bir fabrikada iþçi olarak çalýþtý benim babam…
Hayýr, yakýnmak için söylemiyorum. Aksine, biz Baþbakan’ý kýrmak, devleti karþýmýza almak bahasýna býrakýn üç çocuðu, ikinciyi bile göze alamazken; tam dört tane çocuk yetiþtirmiþti babam.
|
|
178
|
|
|
|
|
midemle iþbirliðimiz bozulacak diye kokmam bunlarý paylaþmamýn sebebi... |
|
179
|
|
180
|
|
|
|
|
Deðiþtim mi deðiþmedim mi. Bildiðim; Bildiðim bir þeyleri deðiþtirmeyi denediðim. En azýndan kendimle mücadele ettiðim. Hayatýma dair her bir ayrýntýyý unutmaya çalýþtýðým. |
|
Anasayfa
