Direklerarasý Tiyatro Ödülleri’nin Ardýndan
Tatlý bir rüyadan bir kez daha uyanmak üzereyim. Çünkü rüya gibi yaþadýðým dört günlük iznim bitiyor.
Dört gündür Ýstanbul'dayým. Ýstanbul Direklerarasý Seyircilerinin verdiði Tiyatro Ödüllerini almak için buradayým.
Direklerarasý Seyircileri 12 yýldýr Türkiye'de izlediði tüm tiyatro oyunlarý deðerlendiriyor ve uygun bulduðu oyun ve oyunculara ödüller veriyor. Üç yýldýr Kuzey Kýbrýs Türk Cumhuriyeti'nde de oynanan oyunlarý bu kategori içerisine almaya baþladýlar. Bu, Kuzey Kýbrýs için aslýnda çok iyi bir olay. Çünkü Kýbrýs’ta böyle bir ödül, bunun dýþýnda henüz hiç verilmedi. Böyle bir organize de olmadý.
Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý olarak bu sene sahnelediðimiz iki oyunumuz ödül almaya layýk görüldü. Çocuk Oyunlarý kategorisinde Cevahir Caþgir'in yönettiði "Koþkoþ Hazine Peþinde" adlý oyunumuz iki ödül alýrken, benim yönettiðim "Karanlýk Ýþler" adlý oyunumuz beþ ödül birden aldý. Toplamda yedi ödül. Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý için bir onur kaynaðý...
Bilirsiniz, ödüller hep kamçýlayýcý olur. Sizleri daha iyi iþler yapmaya yönlendirir. Bir sonraki yapacaðýnýz iþin bu senekinden daha iyi olmasý için çaba göstermenizi ve sonsuz bir istekle uðraþmanýzý saðlar.
Çocuk oyunumuzda Cevahir Caþgir ve Ertaç Hazer kendi dallarýnda en iyileri olarak seçildiler.
Yetiþkin oyun dallarýnda ise en iyi Yönetmen Ödülü “Karanlýk Ýþler”le bana verildi. Profesyonel anlamda Tiyatro alanýnda aldýðým ilk ödül idi bu. Geçmiþ yýllarýmda da sayýsýz ödüllerim vardý; ama en anlamlýsý bu oldu doðrusu. Çünkü böyle büyük bir kurumun baþýnda oyun yönetmek ve Ýstanbul gibi dev bir þehirden ödül çýkarabilmek hem de yedi dalda yedi ödül birden alabilmek az þey olmasa gerek.
“Karanlýk Ýþler” de Hüseyin Çakýrlý, Nergül Tuncay, Zehra Evliya, Ertaç Hazer diðer ödül alan arkadaþlarýmdý. Bunlar da en iyi kadýn ve erkek oyuncu ödüllerini aldýlar. Azimle, zevkle çalýþmalarýnýn sonucunu görmüþ oldular. Tabii ödül alamayan diðer arkadaþlarýmýz da görevlerini en iyi þekilde yaptýlar. Onlar, ödüllerini tüm sezon boyunca kendilerini ayakta alkýþlayan seyircilerden aldýlar. Basýnda günlerce, haftalarca yer aldýlar. Sezon boyunca kapalý giþe oynamanýn mutluðunu ve onurunu yaþadýlar. Bundan güzel ve büyük ödül olamaz zaten…
Daha oyuna baþlarken hedefimiz bu yönde olmuþtu. Ciddi bir çalýþmanýn ürünüydü bu ödüller. Tam bir ekip çalýþmasý içine girdik. Herkes yüreðini koydu oyuna. Kim ne derse desin, kim ne yaparsa yapsýn, bildiðimiz yoldan sapmayacaktýk. Doðru dediðimiz þeylerin peþinden koþacaktýk. Öyle de yaptýk. Oyunla ilgili her þey masaya yatýrýldý. Konuþuldu, tartýþýldý, hatta kavgalar dahi yapýldý. Ama hiç kimse alýnmadý bu kavgalardan. Çünkü doðru yolu bulmak için yapýlan kardeþ kavgalarýydý bunlar.
Salonsuzluðu, kadrosuzluðu, bütçesizliði bahane edip parmaðýmýzýn arkasýna sýðýnmadýk. Ciddi çalýþtýk. Ýsteyerek çalýþtýk. Severek uðraþtýk.
Kadromuza Hüseyin Çakýrlý ve Tuygun Töre gibi iki taze kan ekledik. Bunlar performanslarýyla ayrý bir renk kattýlar oyunumuza. Ciddi çalýþtýlar. Araþtýrmacý ruhu ile uðraþtýlar.
Sonra tecrübesinden son derece faydalandýðýmýz ababey dediðimiz Ýbrahim Andaþ'ý hizmet alýmý yaparak oyunumuzun kadrosuna dâhil ettik.
Ýbrahim Aðabeyimiz, gerçekten aðabeylik yaptý bizlere. Bazý önemli noktalarda düþüncelerini bizimle paylaþýyor, bizleri yanlýþa düþürmemek için doðru olduðuna inandýðý düþüncelerini açýkça söylüyordu çalýþmalarda. Doðrusu onunla çalýþmak benim için büyük bir keyif oldu.
Girne Amerikan Üniversitesi'nden Ümit Akkan ise sempatikliði ve ciddi çalýþmasý ile herkes tarafýndan sevildi.
Genç bir oyuncuya ihtiyaç var dediðimde Ertaç Hazer, Girne Amerikan Üniversitesi Tiyatro Kolunda oyuncu olan Ömür Akkan’ý önerdi. Çaðýrdýk konuþtuk. Bir sorun olmadý. Ve çalýþmalar baþladý. Geleceði parlak olan bir oyuncu olarak tanýdým Ömür’ü. Bu iþte çok ciddi baþarýlara imza atacaðýna inanýyorum.
     Teknik ekibinden kostüm tasarýmcýsýna kadar her þey düþünüldü. Iþýkta Mustafa Kral, dekor uygulamada Yalçýn Arýcý, Mehmet Isýrgan, Hayali Okuyucu, Ertaç Zurnacýlar, Efektte Türkey Öztigin ve Kostümde Gülsen Dünki harikalar yarattýlar doðrusu. Her þey güzeldi bana göre. Kusursuzdu.
Artýk iþ seyirciye kalýyordu. Daha ilk oyunda salon tamamen doluydu. Ara basamaklarda dahi oturanlar vardý. Yani insanlar yerde oturuyordu. Arkada ayakta izleyenler vardý. Biraz sonra giderler dememize raðmen oyun sonuna kadar sabýrla beklediler ve kahkahalarla izlediler oyunu.
     Ve oyun bitti. “Tepki ne olacak?” diye hepimiz merak içindeydik. Aman Allah’ým o da neydi öyle? Lefkoþa’da deprem oluyordu sanki… Lefkoþa Atatürk Kültür Merkezi yýkýlýyordu. Herkes ayaktaydý. Herkes gülüyor ve büyük bir coþku ile alkýþlýyordu oyuncularý.
     Oldukça olumlu bir tepki idi aldýðýmýz. Dakikalarca ayakta alkýþladý seyirci bizi. Ve gitmek nedir bilmiyordu. Salon boþalmadý bir türlü. Birçok kimse kulise koþmuþ ve oyuncularý tebrik ediyordu. Bir gurur tablosu yaþýyorduk.
     Hafta içinde köþe yazarlarýndan eleþtiriler gelmeye baþlamýþtý. Herkesten büyük övgüler vardý doðrusu. Yýl sonunda bu oyunun bütün ödülleri toplayacaðýný söyleyenler dahi vardý.
     Ve gerçekten de öyle oldu. Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý belki de tarihinde ilk defa bu kadar çok seyirciye ulaþtý. Ýlk defa ayný anda bu kadar ödülü birden aldý. Büyük bir mutluluktu, gurur kaynaðý idi bu, benim için.
     Ve Ýstanbul’dayým. Cuma akþamý Kozyataðý Kültür Merkezi’nde ödüllerimizi aldýk. Ýskele Kültür Derneði Tiyatro Oyuncusu Ceren Boyacý ile Erenköy Belediyesi Karpas Esprin Tiyatrosu oyuncusu Nazým Bayraktaroðlu da ödüllerini almak üzere Ýstanbul’a geldiler. Hep beraber oturduk. Beraber hareket ettik.
     Birçok ünlü sanatçýlar vardý. Tiyatro adamlarý vardý. Farklý kiþilerle tanýþtýk. Onlara Kýbrýs Türk Tiyatrosunu anlattýk. Onlardan bilgiler aldýk.
     Direklerarasý Seyircileri Derneði Baþkaný Ömer Þahinbaþ tam bir Kýbrýs sevdalýsý birisiydi. Bize karþý ayrý bir özen gösterdi. Bizi daha kapýda karþýlayýp en içten samimi duygularýyla hitap etti. Ve ödül töreninde Kýbrýs Ödüllerini ilk sýrada verdi. Ödül sonunda ise bana “Gelin anlaþalým. Seneye Kýbrýs Ödüllerini Kýbrýs’ta verelim. Tek hayalim, tek düþüncem bu” diyordu.
     Ýnþallah seneye onu da gerçekleþtiririz. Bir rüya daha hakikate döner. Ýnsan yeter ki istesin. Zaten her þey önce hayallerle baþlamýyor mu?
     Ödül günü çok güzel de bir sürpriz yaþadým. Önce yeðenim Serhat aradý sabah. Kadýköy’de buluþtuk. Balon Cafe’de oturup çay ve kahve içtik. Yemeðimizi yedik. Derin sohbetler ettik. Geçmiþte yaþadýðýmýz olaylar tek tek canlandý gözümüzde. Mutlu olduk ikimiz de. Sonra o, arkadaþlarýyla buluþmak üzere ayrýldý. Ben otele döndüm.
     Ýkinci sürprizi burada yaþadým ayný gün. Üniversiteden sýnýf arkadaþým Sevil Orhan ile Müzeyyen Özcan geldiler. Önce bir yere oturup bir þeyler içtik. Ödül töreni boyunca da beni hiç yalnýz býrakmadýlar. Sevincimi, mutluluðumu benimle birlikte paylaþtýlar.
     Tören sonrasý Bostancý sahiline gidip geç vakitlere kadar hasret giderdik. Ne kadar çay kahve içtik bilmiyorum ama neredeyse sabaha karþý kalkýp ayrýldýk. Sohbetin tadý o kadar baþka idi ki vaktin nasýl geçtiðini anlayamadýk.
     Güzel duygularla, sevinçle, gururla ayrýlýyorum Ýstanbul’dan.
     Ýçimdeki tek burukluk Boðaz’a inip mai denizi görmek istemiþtim. Maalesef deniz kaçtý benden…