Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý olarak bu sene, tiyatro sezonumuzu çocuk oyunuyla açmýþtýk. “Harikalar Mutfaðý” adlý oyunumuzu sanatçýmýz Nergül Tuncay yönetmiþti.
     Nergül Tuncay, sene baþýnda güzel bir teklifle gelmiþti bana: “ Oyunun metnini hikayeye dönüþtürüp kitapçýk haline getirmek ve 10 bin öðrenciye ücretsiz olarak daðýtmak.” Bu düþünce bana göre çok güzeldi. Çünkü öðrencilere tiyatroyu tanýtýp sevdirecektik. Bunun yanýnda hem yaptýðýmýz iþ kalýcý olacak, hem de çocuklarda bir okuma zevki yaratmýþ olacaktýk. Bu da bizim için büyük bir mutluluk kaynaðý olacaktý. Ve hemen giriþime baþladýk.
     Bu iþ için deðerli Dramaturg Leyla Ulubatlý ile görüþüldü. Kendisi de sað olsun teklifimizi hiç reddetmedi. Herhangi bir karþýlýk da beklemeden, gönüllü olarak metni en kýsa zamanda hikayeleþtirdi. Biz de bu hikayeyi kitapçýk haline getirerek 10 bin öðrenciye ücretsiz olarak daðýttýk.
     Leyla Ulubatlý Hanýmefendi’ye teþekkürlerimizi sunmak için bir plaket yaptýrdýk ve yanýnda bir buket çiçekle Þehit Tuncer Ýlkokulu’na gittik. Çünkü Leyla Haným orada çalýþýyor. Okul Müdürü Güven Varoðlu Bey’in odasýnda kendilerine teþekkür edip hediyelerini verdik.
     Bu arada okul Müdürü Sayýn Güven Varoðlu bizleri çok iyi karþýladý. Ýçten, samimi ve bir o kadar da misafirperver. Tabii yanýmda Uzman Sanatçým Yýlsay Özbudak ile Oyunun Yönetmeni Nergül Tuncay da var. Hep beraber tiyatro üzerine konuþmaya baþladýk.
     Konu salona gelince Güven Bey yaptýðý iþleri anlattý. Daha önceden var olan ama pek de yeterli olmayan bir salonu geniþletip büyütmüþ, modern bir duruma getirmiþ. Küçük olan sahneyi daha da büyütmüþ. Salonu geriye doðru anfi biçiminde yaptýrmýþ. En arkaya da bir kontrol odasý düþünmüþ. Tabii þimdilik geçici olarak plastik sandalyeler koymuþ.
     Koltuklar için baþka yerden söz alýnmýþ. Sipariþleri de verilmiþ. Yakýn bir zamanda koltuklar da gelecekmiþ. Tabii pencereler, Okul Aile Birliðinin de yardýmýyla modern bir þekilde döþenmiþ. Þu an salonun geriye kalan tek ihtiyacý kýþýn ýsýtmak, yazýn da serinletmek amacýyla alýnmasý gereken klimalar imiþ. Bu nedenle de çeþitli kurum, kuruluþ veya kiþilerden yardým bekleniyormuþ. “Yardým söz konusu olunca insanlar biraz çekiniyor” diyor Güven Hoca. Böyle hayýrlý ve güzel bir iþe herkes yardým eder diye düþünüyorum. Çünkü buraya yapýlacak yatýrým geleceðe yapýlmýþ olacak. Kim bilir elki de geleceðin tiyatro sanatçýlarý bu okuldan çýkmýþ olacak.
     Sayýn Varoðlu, “Sönmeyen Meþalelerimiz” adýnda bir de sergi açtýklarýný söylüyor. Okulun ilk kurulduðundan bu yana elde edilen resimleri çoðaltýp büyütmüþler ve bunlarý sergilemiþler. Büyük de ilgi görmüþler. Ýþte bu resimler, salonun belirli yerlerine asýlmýþ. Salona gelenler bunlarý görmeden gitmiyor.
     Nice sanatçýmýz, vekillerimiz, bakanlarýmýz bu okuldan çýkmýþ. Burada okumuþ. Birçoðunun da eski resimlerini görüyoruz.
Az ileride de Türkiye’nin Ünlü Sinema Sanatçýsý Türkan Sultan diye bilinen Türkan Þoray’ýn bir resmi var. Zamanýnda Türkan Þoray burayý ziyaret etmiþ. Okul müdürüyle ziyaret anýnda bir resmi var. Daha geride de yine o dönemin ünlü sinema oyuncularýndan Ediz Hun’un resmi bulunuyor. O da okulu ziyaret edenler arasýnda.
Biz, salonu çok þirin bulduk. Okulun ihtiyacýna cevap verebilecek bir kapasitede bulunuyor. Ehartýk, koltuklarý döþenir ve bir hayýrsever tarafýndan da klimalar takýlýrsa deðmeyin keyfine öðrencilerin...
Öncelikle yardýmlarýndan dolayý Leyla Ulubatlý Hanýmefendi’ye ve sonra bizleri misafir eden, tatlý dil ve güzleryüzünü bizlerden esirgemeyen Sayýn Güven Varoðlu’na teþekkür ediyoruz...