Kıbrıs Türk Devlet Tiyatroları olarak bu sene, tiyatro sezonumuzu çocuk oyunuyla açmıştık. “Harikalar Mutfağı” adlı oyunumuzu sanatçımız Nergül Tuncay yönetmişti.
     Nergül Tuncay, sene başında güzel bir teklifle gelmişti bana: “ Oyunun metnini hikayeye dönüştürüp kitapçık haline getirmek ve 10 bin öğrenciye ücretsiz olarak dağıtmak.” Bu düşünce bana göre çok güzeldi. Çünkü öğrencilere tiyatroyu tanıtıp sevdirecektik. Bunun yanında hem yaptığımız iş kalıcı olacak, hem de çocuklarda bir okuma zevki yaratmış olacaktık. Bu da bizim için büyük bir mutluluk kaynağı olacaktı. Ve hemen girişime başladık.
     Bu iş için değerli Dramaturg Leyla Ulubatlı ile görüşüldü. Kendisi de sağ olsun teklifimizi hiç reddetmedi. Herhangi bir karşılık da beklemeden, gönüllü olarak metni en kısa zamanda hikayeleştirdi. Biz de bu hikayeyi kitapçık haline getirerek 10 bin öğrenciye ücretsiz olarak dağıttık.
     Leyla Ulubatlı Hanımefendi’ye teşekkürlerimizi sunmak için bir plaket yaptırdık ve yanında bir buket çiçekle Şehit Tuncer İlkokulu’na gittik. Çünkü Leyla Hanım orada çalışıyor. Okul Müdürü Güven Varoğlu Bey’in odasında kendilerine teşekkür edip hediyelerini verdik.
     Bu arada okul Müdürü Sayın Güven Varoğlu bizleri çok iyi karşıladı. İçten, samimi ve bir o kadar da misafirperver. Tabii yanımda Uzman Sanatçım Yılsay Özbudak ile Oyunun Yönetmeni Nergül Tuncay da var. Hep beraber tiyatro üzerine konuşmaya başladık.
     Konu salona gelince Güven Bey yaptığı işleri anlattı. Daha önceden var olan ama pek de yeterli olmayan bir salonu genişletip büyütmüş, modern bir duruma getirmiş. Küçük olan sahneyi daha da büyütmüş. Salonu geriye doğru anfi biçiminde yaptırmış. En arkaya da bir kontrol odası düşünmüş. Tabii şimdilik geçici olarak plastik sandalyeler koymuş.
     Koltuklar için başka yerden söz alınmış. Siparişleri de verilmiş. Yakın bir zamanda koltuklar da gelecekmiş. Tabii pencereler, Okul Aile Birliğinin de yardımıyla modern bir şekilde döşenmiş. Şu an salonun geriye kalan tek ihtiyacı kışın ısıtmak, yazın da serinletmek amacıyla alınması gereken klimalar imiş. Bu nedenle de çeşitli kurum, kuruluş veya kişilerden yardım bekleniyormuş. “Yardım söz konusu olunca insanlar biraz çekiniyor” diyor Güven Hoca. Böyle hayırlı ve güzel bir işe herkes yardım eder diye düşünüyorum. Çünkü buraya yapılacak yatırım geleceğe yapılmış olacak. Kim bilir elki de geleceğin tiyatro sanatçıları bu okuldan çıkmış olacak.
     Sayın Varoğlu, “Sönmeyen Meşalelerimiz” adında bir de sergi açtıklarını söylüyor. Okulun ilk kurulduğundan bu yana elde edilen resimleri çoğaltıp büyütmüşler ve bunları sergilemişler. Büyük de ilgi görmüşler. İşte bu resimler, salonun belirli yerlerine asılmış. Salona gelenler bunları görmeden gitmiyor.
     Nice sanatçımız, vekillerimiz, bakanlarımız bu okuldan çıkmış. Burada okumuş. Birçoğunun da eski resimlerini görüyoruz.
Az ileride de Türkiye’nin Ünlü Sinema Sanatçısı Türkan Sultan diye bilinen Türkan Şoray’ın bir resmi var. Zamanında Türkan Şoray burayı ziyaret etmiş. Okul müdürüyle ziyaret anında bir resmi var. Daha geride de yine o dönemin ünlü sinema oyuncularından Ediz Hun’un resmi bulunuyor. O da okulu ziyaret edenler arasında.
Biz, salonu çok şirin bulduk. Okulun ihtiyacına cevap verebilecek bir kapasitede bulunuyor. Ehartık, koltukları döşenir ve bir hayırsever tarafından da klimalar takılırsa değmeyin keyfine öğrencilerin...
Öncelikle yardımlarından dolayı Leyla Ulubatlı Hanımefendi’ye ve sonra bizleri misafir eden, tatlı dil ve güzleryüzünü bizlerden esirgemeyen Sayın Güven Varoğlu’na teşekkür ediyoruz...