Ýstanbul Devlet Tiyatrolarý, 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü nedeniyle Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý’nýn davetlisi olarak 25 Mart Salý gecesi Gazimaðusa Rauf Raif Denktaþ Kültür Ve Kongre Sarayý’nda “Ýkinci Dereceden Ýþsizlik Yanýðý” adlý oyunu sergiledi.
Oyun, tek kiþilik bir oyun ve bu oyunda Kýbrýslý Sanatçý Berkay Tulumbacý rol alýyor. 2 Perdelik bir komedi olan oyunu Ali Cüneyd Kýlcýoðlu yazdý , Elif Erdal yönetti.
“Ýkinci Dereceden Ýþsizlik Yanýðý” oyunu, bu gün Ýstanbul’da en çok beðenilen, en çok seyirci çeken dört oyundan biri olarak gösteriliyor. Ýstanbul’da oynandýðý süre içerisinde kapalý giþe oynuyor. Çok keyifli ve zevkli bir oyun.
Oyunun ana temasý, adýndan da anlaþýlacaðý gibi, iþsizlik. Üniversite mezunu olan bir gencin iþ bulabilmesi için baþýndan geçen komik olaylar ele alýnýyor.
Bir Cumhurbaþkanýnýn, baþbakana kitap fýrlattýðýný düþünün. Siz de üniversite mezunu bir gençsiniz. Askerliðinizi yeni bitirmiþsiniz ve iþ bulmak için tam o anda orada oluyorsunuz. Kendinizi nasýl hissederdiniz?
Ýþte oyun, bu tesadüflerle dolu. Oyuncu “Hep beni mi bulur böyle þeyler?” demekten kendini alamýyor.
Tek kiþilik oyunlar zordur. Oyun boyunca, seyircinin dikkatini çekmek, onlarýn sýkýlmadan oyunu izlemelerini saðlamak, onlarý oyuna baðlamak ustalýk ister.
Bu oyunda, Berkay Tulumbacý o ustalýðý fazlasýyla gösteriyor. Büyük bir performans sergileyerek oyun boyunca seyirciyi oyuna kilitliyor. Öyle bir performans sergiliyor ki genç oyuncu, bütün izleyenleri büyülüyor. Adeta sahnenin her karesinde onu görmek mümkün. Sahnede adým atmadýk yer býrakmýyor. Kan-ter içinde kalýyor.
Oyun, tek kiþilik ama sahnede sanki de en az 10 oyuncu var. Tulumbacý olaylarý anlatýrken büyük bir hünerle taklitlere baþ vuruyor. Her karakteri sanki de o anda sahnedelermiþ gibi oynuyor, onlarý canlandýrýyor. Özellikle annnesi, babasý, baþýnýn belasý olan Berna’yý, polis karakolu komiseri ustalýkla sergiliyor sahnede...
Genç oyuncunun bu büyük performansý karþýsýnda izleyici, dekora, kostüme pek aldýrýþ etmiyor. Oyun, ýþýklarla ve arkada cinevizyon gösterileriyle destekleniyor. Bu da ayrý bir güzellik katýyor oyuna.
Beni üzen nokta, böyle bir oyunun Gazimaðusa gibi bir yerde, tiyatroyu çok seven bir þehirde seyircinin az olmasýydý. Salonda 70 kiþi kadar bir tiyatrosever vardý. Oysa salon 260 kiþilik. Yani neredeyse üçte biri kadar izleyici vardý.
Böyle bir oyun, Ýstanbul’dan Gazimaðusa’ya geliyor ve halka ücretsiz oynanýyor. Maalesef Maðusalý tiyatroseverler bende hayal kýrýklýðý yaþattý. Oysa “Neden Maðusa’ya oyun gelmiyor?” diye birçok defa þikayetler duymuþtum. Ýþte size oyun...
Reklam yapýlmadý desek, deðil. Tam tersi, bu oyunun reklamý çok iyi yapýldý. Günlerce basýnda haber olarak yer aldý. Gazetelerde, televizyonlarda, radyolarda haber olarak verildi. Bunlarýn dýþýnda sosyal iletiþim aðlarýnda facebook, twitter gibi sitelerde günlerce yayýnlandý.
Artýk seyircinin düþüncesine saygý duymaktan baþka bir þey gelmiyor elimizden...
Umarým 29 Mart Cumartesi gecesi Lefkoþa AKM’de oynanacak oyunda ayný hüsran yaþanmaz. Lefkoþalý tiyatroseverler böyle güzel bir oyunu, performansý yüksek bir oyunu kaçýrmazlar. Çünkü bir daha bu oyunu izleme fýrsatlarý olmayacak...