Çaðýmýzýn en önemli buluþlarýndan biri de þüphesiz internet olmuþtur insanlýk için.
Bir týkla uzaklýk kavramý, bilinmemezlik kavramý kalktý ortadan. Bilgiye ulaþma, aradýðýn bir konuya eriþmek veya bir dostla buluþmak, konuþmak, sohbet etmek o kadar kolay oldu ki...
Bu gün internet, amacý doðrultusunda kullanýldýðý sürece insanlýk için çok faydalý bir buluþ. “Yok, yok” burada. Tabii bunu kötü amaçlý olarak kullanan kiþiler de var. Çýkarý için kullanan, haksýz kazanç elde etmek için kullanan, sapýk düþüncelerinin hayata geçmesi için kullananlar, hýrsýzlýk için kullananlar, yanlýþ bilgi verip insanlarý aldatmak için kullananlar, ve bunlar gibi bir çok olumsuzluklar için kullananlar var...
Bunlarý kast etmiyoruz. Bu þekilde kullanmaktansa hiç kullanmamak daha iyidir düþüncesini taþýyoruz.
Ýnternet günümüzde insanlarý bir araya getirip birlik ve beraberliði de saðlayabiliyor ama bunun yanýnda olumsuz eylemlerin de meydana gelmesine fýrsat verebiliyor.
Daha geçen yýl, Türkiye’de Gezi Olaylarý yaþanmýþtý. Ve herkeste genel kanaat “Facebook’un gücü” olarak nitelendirilmiþti bu olaylar.
Tabii Twitter da bundan geri kalmadý. Twitter da internette kullanýlan bir sosyal að sitesi. Burada da insanlar birbirleriyle tanýþýyor, konuþuyor, sohbet ediyor ve fikirlerini, resimlerini paylaþýyor.
Bu anlamda bana göre çok faydalý siteler bunlar... Ben de fýrsat buldukça bu sitelere giriyor, düþüncelerimi, yapacak olduðum etkinliklerimi paylaþýyorum. Duyurularýmý yapabiliyorum. Bunlardan öte diðer arkadaþlarýn düþüncelerini, paylaþýmlarýný öðrenebiliyorum. Ve inanýnýz, o kadar çok bilgiler ediniyorum ki anlatamam. Hem bilgi hazinem geniþliyor, hem de Dünyada olup biten her þeyi anýnda öðreniyorum.
Çünkü bu siteler sayesinde hýzlý bir þekilde iletiþim kurabiliyorum. Ve herkes de böyle. Benim gibi...
Türkiye’de seçim dönemi yaklaþýnca herkes, siyasi düþüncelerini de bu sitelerde paylaþmaya baþladý. Olumlu ya da olumsuz. Herkes bir þeyler söyledi. Bana göre bu gayet normal, gayet doðru ve güzel bir yaklaþým tarzý. Herkesin bunu hoþ karþýlamasýný beklerdim. Oysa ilk tepki Baþbakan Sayýn Recep Tayyip Erdoðan’dan geldi. Ve “Ýnsanýmýzý bir Twitter’a, bir facebook’a yedirmeyiz” dedi. Akabinde Twitter Türkiye’de yasaklandý.
Ýþte yanlýþ olan nokta burasýydý: “Yasakçý zihniyet.” Her ne olursa olsun yasakçý zihniyete karþýyým. Çünkü demokratik bulmuyorum. Ýnsanlar, duygu ve düþüncelerini her türlü ortamda rahatça ve özgürce söyleyebilmeli. Atalarýmýz “Akýl akýldan üstündür” derler. Her düþünceye katýlmak zorunda deðilsiniz. Beðendiðinizi veya doðru bulduðunuzu alýrsýnýz. Onu benimsersiniz. Kendinize ona göre bir yön çizersiniz. Beðenmediðiniz düþüncelere ise saygý duyar, sadece ona güler geçersiniz.
Bana göre Twitter’ýn yasak edilmesi hiç de doðru deðildi. Peki madem öyle Facebook neden kapatýlamadý? Neden onu kapatmaya güçler yetmedi? Bu hareket çifte standart olmadý mý?
2 Nisan 2014 tarihli 2014-3986 sayýlý bireysel baþvuru kararý doðrultusunda “Twitter.com” internet sitesine yönelik uygulanmakta olan eriþim engelleme tedbirinin, Anayasa Mahkemesi tarafýndan kaldýrýldýðý belirtildi.
Açýklamada, gerekli teknik düzenlemelerin ardýndan Twitter’ýn Türkiye’de kullanýma açýlacaðý kaydedildi
Yargýya güvenimiz her yerde tamdýr. Hukuk devleti olduðumuz için yargýya inanýyoruz.
Ama burada þu soruyu da sormadan edemiyoruz. Neden seçim sonrasý bu yasak kalkýyor? Önce kalksa daha demokratik, daha adil olmaz mýydý?