Evde erzak yok denecek kadar azalmýþtý.
Üstelik de ne ekmek, ne kahvaltýlýk vardý. Cumartesi nasýl olsa semt pazarýmýz kurulacaktý. Köylülerden alýrým, diye ertelemiþtim.
Banka kartýmý alýp Vakýfbank ATM den para çekmek için evden çýktým.
Aneee o da nee?
Yazlýkçýlar bankamatik önünde iki sýra uzun kuyruklar oluþturmamýþ mý?
Yanlarýna umutsuz, "aklýma gelen ihtimal korkusuyla," keyifsiz yaklaþýp sordum:
"Neler oluyor burada?
Sesler koro halinde havaya yükseldi
"Darbe oldu..!"
"Tamam, da bu kuyruk nedir? Bankalar da mý darbe yapýyor?"
"Sizin haberiniz yok galiba,"
Benzer sesler arasýna karýþan farklý yanýtlar konuþmalarla ürkmüþtüm de açýkçasý.
Hiç bir ATM para vermiyordu. Kimileri de arýza veriyordu.
Ekmek ve süt almak için elimdeki karta güvenerek az ileride bulunan Migros'a koþturdum.
Aaa o da ne Migros neden bugün erken kapattý ki acaba?
Yüksek sesli düþünmüþ olmalýyým ki bir kadýn bana "A100 e gidin orasý açýk," dedi.
A101 markete hýzlý adýmlarla adeta koþturmaktaydým.
Bir yandan da düþünüyordum:
"Ya ekmek bulamazsam?" diye...
Allah'tan A1001 açýktý.
Ýçeri girdim ki AAAA O DA NE?
Üç kasada uzunca bir kuyruk, bir yandan insanlar panik halinde raflarý boþaltýyorlardý.
Hey gidi günler hey!
Neyse efendim bende baþladým ne var ne yok almaya...
Doldu mu sepet týka basa..!
Alýþveriþ sendromuna mý kapýldým ne!
Kasaya geldim; Kartý uzattým.
Geçmiyor.
"Yanýt vermiyor hanýmefendi, bankanýzla görüþünü" demez mi çocuk!
"Sepeti saða çektim:
"Evim çok yakýn. Para alýp geliyorum. Lütfen bu sepeti daðýtmayýn."
Eve koþturdum.
Sokaklar, caddeler insan sesleri korna sesleri birbirine karýþmýþtý. Üstelik kornalarýn acý acý daimi çalmalarý hýzla geçen ambulanslar yüreðimi aðzýma getiriyorlardý.
Allah'ým neler oluyor güzel ülkemde?
Eþim üç gün önce küçük bir kaza geçirmiþti. Ýhmal etti gitmedi hastaneye. Bugün gitti. Meðerse sað eli iki yerden kýrýlmýþ... Hastanede elini II. Ramses gibi mumyalamýþlar, sarýp alçýya almýþlardý.
Bu nedenle bana hiç yardýmý olamazdý.
Nefes nefese eve vardým. Ne olur ne olmaz, diye bir köþeye sakladýðým parayý alýp yeniden markete koþturdum.
Market boþalmýþtý.
Vay canýna!
Ülkemin insaný ne de açmýþ!
Týpký ben gibi:)))
Evet aðlanacak hale gülüyoruz þimdi sevgili Gürsel Pal'ýn dediði gibi...
Malzemelerimi alýp marketten çýktýðýmda güvenlik kapýda içeri girmeye çalýþan insanlarý,
"Artýk market kapandý... Giremezsiniz!" diye ellerini her iki yana açmýþ girmek için itiþip kakýþanlara engel oluyordu.
Eve uf puf vardým.
Eþim þaþýrmýþtý:
"Marketi mi satýn aldýn yoksa?"
Aklýma rahmetli annemin sözleri gelmeseydi inanýn 2 süt ve ekmekle eve dönecektim.
"Kýzým ben dokuz yaþýnda bir çocuktum. Savaþ sonrasý yokluðun içinde büyüdük. Annem buðday hasatý yapýlmýþ, boþ tarlalarýndan tek tek buðdaylarý toplardý ve eve gelir onlarý iki taþýn arasýnda öðütür bize ekmek piþirirdi.", Allah, bir daha bize o yokluk günlerini göstermesin kýzým... Her zaman yedeðinde az para, az da unun þekerin ve yaðýn olmalý."
Balkona geçip oturdum. Aman, aman ne gürültü vardý caddelerde. Marþlar söyleniyor ve bayraklar ellerde parmaklarda RABÝA iþaretleriyle tekbirler getiriliyordu. Bu durumu ilk kez gören; sanki ulusal bayramlarýmýz kutlanýyor sanýrdý.
Caným ülkemin insaný neden ayaktaydý?
Bankamatiklerde neden bekler yüzlerce insan?
Araçlardan, ellerinde bayraklarla insanlar, neden bu saatte sokaklardalar?
Beþ ezan çoktan geçti... Þu saatlerde minarelerden neden ALLAHUEKBER sesleri yükseliyor?
Emir büyük reisten gelmiþ olmalý...
Evimde TV yok. Radyom yok.
Bilmemek ne kötü...
Sorularým çok doðal tabi...
SAHÝ, ÜLKEMDE DARBE MÝ OLDU?
Neyse...Umarým deðildir.
Yarýn yurdumuzda umarým aydýnlýk ve huzurlu bir gün bizi karþýlar.
Kalýn saðlýcakla...

Emine Piþiren/ Altýnoluk
16.07.2016