Artýk mamondu sahiplik olan köleci mülkiyetçi alanda temel oluþla iki tip biz vardý. Birincisi özel malý mülkü olanlarýn yapý dayanýþmasýna "biz" diyen bir manaydý. Ýkincisi mamondu sahipliðin mal mülk gibi rýzk (kader-kýsmet) olan paydan vermedikleri kesimlerin kendi aralarýndaki yoksulluk olan yapý dayanýþmasýna “biz”, deme vardý.

Mal mülk iyelikle olan süreç giderek Mamon da denen birincilerin "biz" demeleri içinde istemedikleri kadarý malýn mülkün zimmetiyle, himmet etmeleri vardýr. Ýyelikle olan süreç oturmaya baþladýkça himmet etme iþi zenginlikle, fakirlik arasýnda gözü açýk oluþun ikamesi olacaktý.

Gözü açýklar, iki sýnýfýn arasýnda rüþvet, hediye, irtikâp gibi yeni bir soyma ve soyguncu tutumu oluþturacaktýlar. Bu yeni bir ikinci asalak tabaka olmakla lümpenlikti. Mamon himmetli anlayýþ ta, bu lümpen yapý içinde dilencilik gibi yeni bir asalaklýðýn doðmasýna neden olacaktý.

Hayat niþler içine kendisini inþa edebilmekle çeþitleniyordu. Niþler her bir iliþki biçimine göre o iliþki ile iliþkinin kendi biçimlenmesi arasýnda oluþan boþluk (niþ-hol) devinmeleri yeni bir inþanýn çekim alanýydý. Lümpen tabaka gibi.

Ön ittifakýn ortaklaþmasý içinde biriken servetlerin görüntüsü, kimi kiþilerde kiþisel sahipliðin arzusuyla bu serveti ele geçirme iþtahýný ortaya koyuyordu. Bu iþtaha, ön ittifaklý ortaklýða ya da yürürdeki düzene karþý oluþuyla; þeytani görünüþ diyoruz.

Ön ittifakla biriken servetler kiþisel iyelik içinde olan hayalleri, boþluk devinmeli hayali yansýmalar (þeytani görüntüler) olmakla ortaya koyuyordu. Ama o aþama itibarýyla ön ittifakýn ilahi mana anlamasý bu türden þeytani (hayali-yalancý) görüntülere izin vermiyordu. Yani ön ittifak hiç bir þekilde kiþisel sahiplik olacak hayaldeki bu plânlarýn alan devinmesine meydan verici aktif oluþuna hiç izin vermiyordu.

Bu nedenle ön ittifakýn ilahi mana anlamasý içindeki, bu kabil þeytani görüntülerden oluþan boþluk devinmesi fark edilen olsa da; fark edilse bile genel ortaklaþmanýn olduðu yerde; zenginlik ve fakirlik olmadýðý için "sadaka himmeti" vereceðiniz kimseler de olamayacaðýndan; bu tür ara boþluk devinmeli þeytani hayaller belirim verse de cari deðildi.

Yeri gelmiþken komün sözcüðü, kelimenin bir anlamýyla ön ittifaký dönem içiyle eþleþmesine raðmen ön ittifaký döneme fazla komün dönem demiyorum.

Ön ittifaký dönem komün dönem olmasýna komün dönemdir. De, komün dönem anlatýmýnýn içinde totem gruplar arasýnda yapýlan ön ittifaklý sosyo-toplumsal ahitler yoktur. Yine totem gruplarýn, bu ahdi olan sözleþmeleri içine birer totem mesleði patentiyle gelmelerinin anlatýmlarý da yoktur.

Her bir totem grubun, totem meslekli kullaným deðeri olan totem ürünleri vardý. Kullaným deðeri olmakla deðiþtirme deðeri de olan bu totem meslekli ürünler gruplar arasý takasa neden oldu. Bu gruplar arasýnda farklý kullaným deðeri üreten grup emeklerinin deðiþimi demekti.

Farklý kulaným deðeri üreten gruplarýn, gruplar arasýnda "biz" tevhidi olan ahdi söylemleri üretim ve üretim dýþýndaki þeyleri ortaklaþmaya vurguydu. Bu nedenle gruplarýna göre paylaþtýrmanýn ön ittifak imaný ve ön ittifaklý iman ritüeli; komün sözcüðünün anlatýmý içinde, yoktur.

Komün sözcüðü tüm bu olay ve olgulaþmalardan bunlarý açýk seçik söylemeden salt "bir ortaklaþma" oluþla süreci üstü kapalý vurgular. Böylesi söylemle de tarihi iletiþim ve tarihi iletiþimin geri beslenmeli bildiriþme yapar olma background bilinci yok olmaktadýr.

Oysa ön ittifak kavramý, tarih sel sürecin sosyo toplumsa kýrýlmalý olan evrim sel olan evrim bilincini de bize verir. Çok karakteristik tarihsel dönüþmeleri ele verir. Bunlarý bilmeden Utnapiþtim’i ve onun vahiy almasýný anlayamazsýnýz.

Köleci sistem; mal mülk edinmeli eylem ve söylemlerinin yaný sýra da ideolojik oluþla bir boyun eðiþ ve bir boyun eðdirmenin sözleþmesi olan iman akdi üzerindeki mana anlamasýnýn mücadelesini verecekti.

Boyun eðenler yanýnda, boyun eðmeyenlerin isyan mücadelesi köleci ittifaktan ayrýlýp birleþmelerin kavgasýný vermekle imansýzlýk oldular. Ön ittifak içinden beri yansýyan kiþisel nefis olmakla (þeytan olmakla) þeytana uydular.

Ön ittifakýn kuralý içinde ön ittifakýn ortaklaþmasý olan kurulu düzene karþý olmayý, tekrar totem grup nefsine ya da kiþi nefsine indiren karþý oluþlar, þeytana uymaydý. Ýttifaklarda kovulmakla þeytan olan grup nefsi yerine, þeytan olan insan nefsi konmuþtu.

Mülkiyetçi iktisaba boyun eðenle karþý duranlarýn ayrýlýp birleþen kavgalarýndan doðan travmalar ve tedirginlikler; Þuruppak kralý (egemeni) olan Ziusudra etrafýnda kümelenen bir boyun eðiþin imanýydý.

Tufan denen birbirinde kopmalar, hafýza silimi gibi þiddetli travmalara daha sonraki neslin anlatým dilinde su basmasý anlamý verilecekti. Su basmasý anlamý verilmekle aslýnda birbirinden kopma; birbirini ittifak için kendilerinden kurban etme ve kurban etini yeme travmalarý ve hafýza silinmesi olan süreçlerin. Ýttifak ritüelleri; bu baðlamýyla ilkin tufan sözcüðü ile dile getiriliyordu.

Köleci sistemin boyun eðdirme olan biat ettirme mücadelesi içindeki olaylar için kullanýlan tufan sözcüðünün su basmasý anlamý yoktur. Biyatçý sürecin kendi ikamesinin yerleþtiði düzlemde, baþta olan mülk edinme biçimi unutulup, unutturulmuþtu.

Þimdiki düzlemde mülk edinme biçimine biat (iman) etmenin önemi, kutsanýyordu. Kutsanan Mamon’du mülk edinme biçimleri birer doktrin (öðreti) olmakla, mensuplarýna enjekte ediliyordu. Bu anlatýmlar yeni imanýn köleci deðer yargýlarýna dönüþüyordu.