• Büyük baþarýlar, deðerli analarýn yetiþtirdikleri seçkin çocuklarýn yardýmýyla meydana gelir. 1923.
• Kadýnýn en büyük vazifesi analýktýr. Ýlk terbiye verilen yer ana kucaðý olduðu düþünülürse bu görevin önemi gerektiði gibi anlaþýlýr. 31. 01. 1923, Ýzmir’de Halk ile Konuþma
• Analarýn, bugünkü çocuklarýna vereceði eðitim, eski devirlerdeki gibi basit deðildir. Bugünün analarý için, gerekli özellikleri taþýyan çocuk yetiþtirmek, çocuklarýný bugünkü yaþam için aktif bir organ haline koymak, pek çok yüksek özellikler taþýmalarýna baðlýdýr. Eðer kadýnlarýmýz gerçekten ulusun anasý olmak istiyorlarsa, erkeklerimizden daha çok aydýn, daha fazla bilgili olmaya mecburdurlar.
• Kadýnýn en büyük görevi analýktýr. Ýlk eðitim verilen yerin ana kucaðý olduðu düþünülürse bu görevin önemi daha iyi anlaþýlýr. (1923, Ýzmir) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, Ankara, 1997, s. 89)
• Büyük atalarýmýz ve onlarýn analarý tarihin yaþanmýþlýðýyla sabittir ki cidden büyük erdemler göstermiþlerdir. Burada birçok noktadan sayabileceðimiz o faziletlerin en büyüðü ve en önemlisi kýymetli evlatlar yetiþtirmeleriydi. (AKDTYK.Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara, 1997, Cilt II, s.155-156)
• Asýl uðraþmaya zorunlu olduðumuz þey, analarýmýzýn ve atalarýmýzýn olduklarý gibi yüksek kültürde ve yüksek onurda dünya birinciliðini tutmaktýr. (AKDTYK, Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara, 1997, Cilt III, s.133)
• Uygarlýðýn esasý, geliþme ve gücün temeli aile yaþamýdýr. Bu yaþamda kötülük, kesinlikle sosyal, ekonomik, politik güçsüzlüðe neden olur. Aileyi oluþturan kadýn ve erkek unsurlarýn doðal haklarýna sahip olmalarý, aile görevlerini baþaracak güçte olmalarý gereklidir. (30. 08. 1924, Dumlupýnar)
• Efendiler, sosyal yaþamýn kökeni, aile yaþamýdýr. Aile, açýklamaya gerek yoktur ki, kadýn ve erkekten oluþur. (28. 08. 1925, Ýnebolu)
• Uygarlýðýn, ilerlemenin ve güçlülüðün temeli, aile yaþamýdýr. (1924, Dumlupýnar) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, s. 187)